Misschien hebben jullie de afgelopen weken wel gedacht, zou die Koster zijn fiets gemolesteerd of gestolen zijn? Want we zien ja helemaal geen fietsverhalen meer, opgetekend vanuit ons prachtig Hogelandgebied?! Maar niets is minder waar hoor. In de afgelopen maanden ben ik er ’s morgens vier keer tijdig op uitgetrokken om al het moois wat onze omgeving te bieden heeft live en rechtstreeks op te snuiven. Vorige week zelfs nog en omdat ik graag bij de (daglicht)krieken van de dag vertrek kon ik toen een uurtje langer blijven liggen.
Richting het Reitdiep en Zoutkamp
Maar ergens halverwege de junimaand ging ’s morgens even voor half vijf het wekkertje in huize Koster. Misschien is hij niet eens afgegaan want zo’n eerste keer geeft hetzelfde gevoel als dat je de koeien voor het eerst weer de wei ziet ingaan. Ik had er dus bijzonder veel zin in. En zo zat ik voor vijven al weer op de fiets. Dit keer pa zijn oude vehikel in plaats van moeke haar barrel.
Als altijd pakte ik eerst Onderdendam en Winsum mee om vervolgens mijn weg te vervolgen in de Reitdiepomgeving. Tijdens dit seizoendebuut moet ik voor mijn gevoel altijd even naar Zoutkamp en dan het liefst via Houwerzijl waardoor ik de dijkroute mee kan pikken. Ik vind het prachtig om zo langs het Reitdiep te rijden en het vissersplaatsje in de verte op te zien doemen. Via Vierhuizen fietste ik weer terug waarbij ik volgens traditie ook Ulrum en Leens nog even meepikte. En in dit geval ging ik via Mensingeweer terug naar Winsum, daarbij nog even langs de Enne Jans Heerd fietsend.
Niet veel later ging ik weer die kant op. Alleen richtte ik mij toen wat meer op het Westerkwartier. En ik wilde het mooie kerkje van Oostum meepakken. Vervolgens deed ik via Den Ham Aduard aan, daar kom ik anders eigenlijk nooit. En dan ben je al vlakbij het prachtige dorpje Niehove. Dat plaatsje is altijd een feestje om te bezoeken.
‘t Roegwold
Vlak voor mijn vakantie pikte ik nog een fietsochtend mee door het Roegwold. Daar heb ik vorig jaar al een uitvoerig wandelverslag over gemaakt want Miranda en ik maakten toen een Pronkjewailtocht door dit gebied die startte bij het Schildmeer en eindigde in Woudbloem. Nu reed ik deze tocht per fiets en het was weer genieten geblazen. Zeker wanneer je voor zevenen al een hertje door het water ziet banjeren. Wat is dit toch een geweldig fiets- en wandelgebied en wat hebben ze dit mooi aangelegd.
Rond half negen was ik in Slochteren. Geen alledaags bezoek. Midden-Groningen is toch al een gebied waar mijn focus niet echt op ligt. Onterecht zo blijkt want dit gebied is zeker een bezoekje waard. Niet veel later wandelde ik in de mooie tuinen rondom de Fraeylemaborg. En ondanks dat ze daar met een verbouwing bezig waren, was het zeker een bezoekje waard.
Na een klein rondje Schildmeer vervolgde ik mijn weg en pakte en passant ook nog even het gehucht Luddeweer mee. Daar was ik immers nog nooit geweest. Langs het Eemskanaal, fietsend naast zo’n groot vrachtschip, bereikte ik mijn laatste uitdaging: Woltersum. Ook zo’n pittoresk plekje waar je anders nooit komt.
Appingedam en Juk-/Kreweld
Vorige week bood vooral de woensdag prachtig fietsweer. Niet te warm, dat was ook een meevaller. Rond zes uur schemerde het zelfs nog, de dagen worden al weer in rap tempo korter. Maar dat mocht de pret niet drukken. Via Huizinge, Westeremden, Loppersum en Garrelsweer bereikte ik uiteindelijk Appingedam. En wat is er dan mooier om eerst even langs Rusthoven (ook daar waren ze volop met allerlei restauratiewerkzaamheden bezig) en Ekenstein te fietsen. Rond Ekenstein zijn ook mooie wandelroutes aangelegd, daar kun je zo heerlijk een half uurtje wandelen.
In Appingedam vergaapte ik mij weer aan het prachtige centrum. Geheid zeker dat ik deze plek volgend jaar meeneem in de serie ‘Op zoek naar het vakantiegevoel in.’ Ook Jukwerd en Kreweld lagen er schitterend bij in de mooie najaarszon. De volgende halte was daarna ’t Zandt waar je in de omgeving onverwacht mooi kunt fietsen. Vooral in de buurt van Boerma’s sierviskwekerij. Daar moet ik ooit nog eens heen voor een BmB interview. Hetzelfde geldt voor de kunstenaar die in het kerkje van Jukwerd woont.
Daar er nog een pensionadointerview uitgewerkt moest worden, werd ik rond half elf toch onrustig. Maar ik kon het niet laten om via Garsthuizen en Zandeweer nog even naar Doodstil te fietsen. Vervolgens ging ik langs Herespad (?) weer terug. De oude steenfabriekenpijpen staan er nog steeds en wuifden me gedag. Rond twaalven was ik weer thuis. Ik had weer een prachtig fietsrondje gemaakt. Waarschijnlijk de laatste bij het krieken van de dag. Zullen we de winterperiode maar overslaan?