Wanneer je uit de bossen van Kloosterburen komt, word je hierop vergast….
Vandaag ben ik begonnen aan de tweede week van de reeks ‘Op zoek naar het vakantiegevoel van…’. Onder opnieuw tropische omstandigheden rijd ik even voor half acht naar dit voor mijn gevoel grootste katholieke bolwerk van Noord-Groningen. Waar jaarlijks het carnaval nog bruist en in februari prachtige praalwagens het dorpje doorkruisen. De kans lijkt mij groot dat het vandaag wat rustiger is.
Van te voren bedenk ik wat ik met dit dorpje heb. Café Willibrord komt direct boven dankzij de vluggertjesinspanningen van de familie Schepers. Herberg Het Klooster natuurlijk dankzij het mooie interview wat ik met Inge Schultze heb mogen voeren. Twee jaar geleden kwam ze met haar partner uit Zutphen onze kant op en nu zijn ze al maandenlang druk bezig om het hotel nog mooier te maken. Hoe zou het er nu uitzien?
Zanger en troubadour Arnold Veeman, wonend in een voormalige school, mag in deze opsomming niet ontbreken. De buurtjes Berghuis (oud-wethouder van de gemeente De Marne) en Janette Scholtens (oud Vast-collega) ook niet. En misschien vang ik nog een glimp op van pensionadogasten als Bob Bolt, Harry Reitsma en oud-VV Kloosterburen voorzitter Geert Timmer. Ik ben kortom zeer benieuwd wat deze mooie dag ons allemaal weer te bieden heeft.
Kloosterburen en omstreken
Om in Kloosterburen te komen, pak ik mijn favoriete route. Dus door Baflo en Pieterburen. In Pieterburen is het echter een drukte van belang. Tientallen chauffeurs zitten in de auto te wachten totdat hun reisleider en wadloopgids vertrekt voor een prachtige rondleiding langs en door Werelderfgoed. Wat is dit fenomeen dit jaar toch een geweldige toeristentrekker geworden. Om een trekker te omzeilen, pak ik vervolgens een iets andere route dan gepland.
De prachtige Cloostertuin staat in volle bloei.
Ik parkeer de auto op de parkeerplaatsen van Sportpark Kloosterburen Westerklooster. Het complex ligt er verlaten maar ook piekfijn onderhouden bij. De spelers van de plaatselijke vijfdeklasser popelen vast om weer los te gaan. En wat een reclameborden hangen er om het veld. Waarbij hoofdsponsor ‘De Kloosterboeren’ zeker niet mag ontbreken. In plaats van een duurloopje om het veld, kies ik voor een korte trektocht voor de Kloosterburense bossen. Heel veel vertier biedt dit niet maar het uitzicht over de landerijen, waar veel agrariërs volop in de weer zijn, vergoedt veel zo niet alles.
Niet veel later sta ik in de prachtige Cloostertuin waar een veelkleurige bloemenpracht voor een heel mooi uitzicht zorgt. Daar kun je rustig enige minuutjes op een bankje van genieten hoor. Al wandelend rond het kerkhof neem ik het besluit om eerst even naar het zeer nabijgelegen Molenrij te lopen. Al was het alleen maar om daar het vrije buitenleven op te snuiven. Want op ‘De Horizon’ kun je slapen in trekkershutten van vele formaten. En daar wordt volgens mij gretig gebruik van gemaakt. Ter verhoging van de vakantiepret kun je hier ook fietsen en kano’s huren. De auto’s van Nederlanders en Duitsers staan gebroederlijk naast elkaar op de parkeerplaats.
In het dorp staan ook de nodige informatieborden opgesteld waar je de dorpsgeschiedenis op terug kunt lezen. Vanuit de haven voeren de schepen heel vroeger naar Groningen en wanneer er niet genoeg wind stond dan moest men het schip zelf voorttrekken. Het scheepsjoagen in Onderdendam is er niets mij. Later werden er arbeiderswoninkjes gebouwd waarvan dertien gezinnen met gezamenlijk meer dan honderd kinderen gretig gebruik van maakten. Toen lag de reproductiesnelheid nog een stuk hoger dan tegenwoordig….
Nu we toch bezig zijn met de periferie van het dorp, neem ik ook Kruisweg (woonplaats van houtkunstenaar Tico Top en thuishaven van de Cöop) nog even mee. Wanneer je nog een kilometertje verder tuft dan kom je in het prachtige Hornhuizen. De opvallende gele kleur van de kerk in combinatie met de mooie weem dat er vlak naast ligt maakt het uitstapje helemaal af.
Terug naar het centrum
Het centrum van Kloosterburen gunt mij daarna een paar mooie momenten. Veel bedrijvigheid is geconcentreerd in het bedrijvenverzamelpunt Kloosterburen. Daarna mag een kiekje van de prachtige Sint-Willibrorduskerk niet ontbreken. Die zie je van heinde en verre al staan. Daartegenover wappert de vlag van het Krönkelhoes. Ik ga op zoek naar polonaisegangers die er niet zijn. Hoe anders was dat dertig jaar geleden, ik weet nu weer waar ik toen uiteindelijk beland ben na een zaalvoetbaltoernooi in Winsum. En dat was niet in Ter Apel, het andere dorpje in onze provincie met een rijke carnavalshistorie.
Daarna snel een kiekje maken van Café Willibrord. Stond daar laatst geen meterslange file voor de afhaalpizza’s? Een geweldige stunt destijds. Eens moet ik nog een keer naar het traditionele biervatrollen toe maar dat gaat hem dit jaar helaas niet worden.
Daarna snel door naar een andere plek waar ik dankzij de OCC ’t Hogeland wel eens geweest ben, Herberg Het Klooster. Dat was toen ook zo’n geslaagde morgen. Later ben ik er nog eens teruggeweest voor een uitgebreid interview. Mooi om te lezen dat de eigenaars Zutphen achter zich gelaten hebben en van Het Klooster een levensproject maken. Ik ben zeer benieuwd hoe het er hier over tien jaar uitziet….
Tragiek vs idyllisch
Een katholiek bolwerk kent natuurlijk ook een prachtige kerk. In de verre omgeving te zien…..
Wat vandaag vooral opvalt in Kloosterburen en omstreken is de serene rust die er heerst. Dat in tegenstelling met de tragiek waardoor dit Rooms dorpje in een protestantse streek (een citaat dat ik ergens op een informatiebord tegenkwam) de afgelopen jaren helaas regelmatig opgeschrikt is. Maar die oude koeien laten we maar even mooi in de sloot. Op deze morgen kom ik er helemaal tot rust. Net zoals enige jaren geleden toen ik na een zondags bezoekje aan de voetbalclub nog even een rondje langs de dijk maakte.
Ook Kloosterburen is een pareltje in Noord-Groningen. Ooit de hoofdstad van de gelijknamige gemeente dat uit ongeveer 1400 inwoners bestaat. Het Raadhuis verraadt nog iets van die historie. Nu is er een B & B gevestigd als onderdeel van dit gemoedelijk dorpje binnen de nieuwe gemeente Het Hogeland. Geroemd, onder andere door Koning Willem, om de vele activiteiten die hier jaarlijks plaatsvinden. Maar soms ook gewoon een oase van rust waarvan je heerlijk kunt genieten. Het was fijn om hier enige uurtjes te mogen zijn…..
Morgen ben ik iets dichter bij huis, dan staat een bezoek aan Warffum op het programma. Graag tot ziens!