Ik moet eerlijk toegegeven dat ik er even in moest komen, in het lange Koningsweekend. ’s Morgens had ik eigenlijk nergens zin in. Zoals ik dat wel vaker heb tegenwoordig nu veel weggevallen is. Maar gelukkig herpakte ik mij al vrij snel weer en ’s middags had ik wel weer zin in een stevige wandeling. Het begindoel had ik ook al voor ogen. Dit keer niet te ver van huis maar ik zou de auto in Noordwolde neerzetten en de wandeltocht concentreren rond de dorpjes in de oude gemeente Bedum: Noord- en Zuidwolde…..
Plaatsen waar ik regelmatig ben geweest maar dan heel oppervlakkig. Uiteraard heb ik al enige keren tegen Noordwolde gevoetbald. Het veld ligt net buiten het dorp, het is er altijd winderig en ik kan mij niet heugen er ooit gewonnen te hebben. En vroeger kwam ik natuurlijk vaak met de bus door Zuidwolde, op weg naar school. Maar dan pik je eigenlijk alleen de periferie mee en dat is vast niet het mooiste gedeelte van het dorp. En die minder fraaie herinneringen moesten nu maar eens doorbroken worden, toch?
Afijn, ik nam pa’s rode Rover mee en ging op pad. Ik parkeerde de auto in het centrum van Noordwolde, vlak bij de kerk waar ze volop bezig zijn met allerlei renovatiewerkzaamheden. Ik besloot om eerst maar eens enige straatjes te doorkruisen. Ze zagen er klein, knus en gezellig uit. En eigenlijk kwam ik direct al bij het weggetje terecht waarvan ik van te voren al had bedacht dat die niet mocht ontbreken. Het weggetje door de landerijen waardoor je bij de bushalte uitkomt.
Het gebied dat onder de naam ‘Plattenburg’ bekend staat inderdaad. Volgens mij is mijn tante Gerda daar geboren, op Plattenburg. En ook Aalf Aalfs heb ik er over horen praten. En nu liep ik er zelf, op het mooie weggetje tussen de landerijen. Een weggetje dat tot mijn verbazing aan de andere kant van de drukke weg doorloopt naar Zuidwolde. En zo was het begin alleraardigst. Het weer werkte dan ook aan alle kanten mee.
Ik besloot niet rechtstreeks naar Zuidwolde te lopen langs het Boterdiep maar eerst nog even een stukje terug te gaan. Zo pakte ik nog een stukje Ellerhuizen mee, ook zo’n alleraardigst gehucht. Daarna volgde ik toch maar de wegbewijzering waardoor ik aan de andere kant van het Boterdiep terugliep richting Zuidwolde. Naast de mooie molen gelegen vlakbij de Eemshavenweg was het ook op een andere manier een feest der herkenning. Want onderweg kwam ik (voormalig) dorpsgenoten tegen op de fiets. De heren De Lange, Bouma en Zigterman hadden de gang er iets meer in dan ik maar dat lag natuurlijk aan het materiaal.
Het was druk in Zuidwolde. Bij de Eldorado moest het verkeer zelfs geregeld worden en er waren vele wandelaars en fietsers onderweg die het dorpje aandeden. Zuidwolde heeft dan ook iets feeërieks als je vanaf deze kant binnen komt marcheren. De kerk met vlak daarbij Moeke Vaatstra, de mooie schepen in het Boterdiep en niet veel verderop al de eerste contouren van onze provinciehoofdstad. Bij Moeke Vaatstra ontwaarde ik zelfs burgemeester Henk Jan Bolding die aandachtig luisterde naar een verhaal over de Tweede Wereldoorlog. Ongetwijfeld over wat er zich allemaal op die plek heeft afgespeeld. Volgens mij was het die zaterdag ook 75 jaar geleden dat Zuidwolde bevrijd werd.
Ik viel met de neus in de boter dus en pakte nog enige centrumstraatjes mee alvorens weer langs het Boterdiep terug te wandelen naar het Plattenburgster voetpad. Mooi om op deze manier Noordwolde weer op te zien doemen. Met de karakteristieke kerktoren die ik nog eens aandachtig in mij opnam. Daarnaast het bedrijf waar vroeger Bulthuis zat. En waar nu een aantal bedrijven gevestigd zijn waaronder ‘onze’ eigen Jongens van Oosterhoff.
Die constatering leek mij wel een gepast einde van deze wandeltocht van dik anderhalf uur. In de verte zag ik de voetbalvelden van Noordwolde liggen. Normaliter niet de meest mooie uitwedstrijd van de competitie maar wat zou ik er nu graag een wedstrijdje willen ballen. Maar dat zit er nog lang niet in. Ik moet zeggen dat de beide Woldes op deze manier bekeken, prima te doen zijn. Met Plattenburg en het centrum van Zuidwolde vanaf het Boterdiep gezien als mooie, blijvende herinneringen. Dichtbij huis en toch even het gevoel gehad hebbend dat je er helemaal uit was…..