Begin jaren tachtig hadden we een prachtig jeugdteam bij vv Astrea. Met jongens als Gert-Jan Hageman, Harry Zwiers, Dick van der Tuin, Ad Wachters, et cetera werden we regelmatig kampioen. Helaas werden we ieder jaar te laag ingedeeld en wonnen we vaak met dubbele cijfers. Niet echt leuk.
Omdat we al vele jaren samenspeelden en een hecht team vormden, was het logisch dat we vanaf de B-junioren samen op stap gingen. Eerst naar cafetaria Kroon aan de Zonnelaan, vervolgens naar de discotheek bij de manege aan de Friesestraatweg en tot slot naar de binnenstad van Groningen. Vaak nog gecombineerd met een bezoek aan ijshockeyclub GIJS Groningen. Het waren fantastische zaterdagen. In de loop van de jaren tachtig viel het team uiteen. Ik ging naar vv Noordwolde, Gert-Jan een jaar later naar vv Potetos, Harry Zwiers vertrok naar vv Helpman en Ad Wachters naar Velocitas.
Ook bij onze nieuwe clubs merkten we al snel dat gezamenlijk stappen belangrijk was voor de teamspirit en sfeer binnen het team. Toen ik in 1986 bij vv Noordwolde terechtkwam, was meteen duidelijk dat er in die tijd een verschil zat tussen een stads- en een dorpsclub. De onderlinge band bij een dorpsclub is toch hechter. Dat kwam mede doordat alle teams bij Noordwolde op zaterdag speelden. Bij Astrea was dat anders, de senioren speelden op zondag en de jeugd op zaterdag.
Wat mij bij Noordwolde ook opviel was het feit dat de spelers van het eerste elftal weinig hadden met café Vaatstra in het dorp Zuidwolde. In al die jaren dat ik bij Noordwolde speelde, ben ik er niet één keer geweest om een biertje te drinken. Na onze wedstrijden in de 4e klasse C, veelal prachtige streekderby’s, bleven we eerst lang hangen in de kantine. Gezellig aan tafel met z’n allen en om 18.05 uur samen naar de Bundesliga kijken.
We hadden een vrij jong team, met diverse spelers uit de stad, Zuidwolde en Bedum. Ook Hans Vos was altijd aanwezig bij onze wedstrijden en het nazitten. Ik was bevriend met hem en hij speelde in het seizoen 86/87 bij hoofdklasser GRC Groningen, maar door de gezelligheid bij Noordwolde besloot hij in 1987 ook de overstap te maken naar die club. Doordat we een groepje vormden met onder andere Antonio Hensen en Joan Sibma, besloten we na de wedstrijden op stap te gaan in Bedum bij Café Koning!
Het waren de eerste bezoeken aan Café Koning en uitbater Gerrit. De voetbaltas om de hoek onder het raam leggen, lekker met z’n allen aan de bar of aan een tafel zitten, daarna naar discotheek Fame en vervolgens tot de late uurtjes afsluiten bij Café Koning. Belangrijk was dat je de voetbaltas ’s nachts niet vergat mee te nemen in de taxi die ons weer naar Groningen bracht. Anders kon je op zondag nog een keer naar Bedum om de tas alsnog te halen. Is helaas regelmatig voorgekomen. In het uitgaansleven in Bedum kwam je veel voetballers van andere clubs uit de 4e klasse C tegen zoals van Omlandia, VIBOA, Middelstum en CVVB.
Het waren prachtige tijden. Zo kon het voor komen dat wij om 20.00 uur in Café Koning zaten en na een lange avond/nacht rond 04.00 uur wilden afrekenen. Dan kregen we als antwoord: ‘Jullie hoeven niets te betalen’. ‘Hoezo?’ Bleek dat vv Noordwolde voorzitter en sponsor Johan Brakema naar het café had gebeld en had aangeven dat hij alle kaartjes van aanwezige Noordwolde-leden zou voldoen. Sta je als jonge jongens toch raar te kijken. Echt iets voor Johan en wij vonden het natuurlijk prachtig.
Ook nadat ik in 1990 naar vv Stedum (speelde destijds ook in de 4e klasse C) was vertrokken, kwam ik regelmatig bij Koning. Op één van de twee trainingsavonden in Stedum was de kantine gesloten en dan reed ik op de terugweg naar Groningen regelmatig bij Café Koning langs en dronk dan een drankje bij barkeeper Daan Veen. Ontzettend gezellig en een mooie afsluiting van een trainingsavond.
Ook ontstonden in de kroeg de mooiste ideeën. Oer-CVVB’er Cor Boer (later jarenlang grensrechter bij CVVB) werd in 1991 door coach Jos Jansen op de Haar van Stedum gestrikt om tijdens de derby CVVB – vv Stedum als verzorger te fungeren bij Stedum. Aldus geschiedde. Hilarisch. Op die bewuste zaterdag liep Cor de gehele middag de spelers van Stedum te verzorgen en hielp daarbij mee aan het puntgewin van Stedum. De uitslag was namelijk 0-0.
In 1991 stapte ik over van Stedum naar CVVB, mede omdat ik inmiddels in Bedum woonde. Eén van de momenten die mij in combinatie met Café Koning in de periode is bijgebleven, was de nacompetitie uitwedstrijd in 1993 bij HSC uit Sappemeer. CVVB was in die jaren in de 4e klasse C jaarlijks een favoriet voor de titel of promotie, maar elke keer ging het mis. Ook in 1993. Tijdens de laatste competitiewedstrijd stonden wij 1 punt achter koploper Omlandia en hadden nog een kans op de titel. VIBOA was de tegenstander van Omlandia en ontnam ons die kans op de titel door kansloos te verliezen van Omlandia. Volgens mij werd het 7-0 na een ruststand van 4-0.
Wij waren uitermate teleurgesteld en hadden het gevoel dat VIBOA er met de pet naar had gegooid. In de nacompetitie waren wij na één wedstrijd reeds uitgeschakeld voor promotie en moesten nog voor spek en bonen naar HSC in Sappemeer. Maar wat bleek: als wij zouden winnen of gelijkspelen tegen HSC, dan zou VIBIOA een promotiewedstrijd mogen spelen. Als wij zouden verliezen van HSC, dan zou HSC deze promotiewedstrijd mogen spelen en was VIBOA uitgeschakeld. Dat kwam goed uit! Wij hadden nog een appeltje te schillen met VIBOA. Wij zouden HSC gewoon laten winnen.
Omdat er voor ons niets meer op het spel stond en we de nacompetitie leuk wilden afronden, spraken we af om op te vertrekken vanaf Café Koning. Daar werd aan de bar nogmaals afgesproken dat we HSC zouden laten winnen. Aangekomen in Sappemeer zagen we coach Jur Smit van VIBOA en zijn spelers langs de kant staan. ‘Leuk dat jullie er zijn’, dachten wij, ‘maar jullie kunnen net zo goed naar huis gaan’.
Toen de wedstrijd eenmaal begon, bleek dat de spanning er bij HSC behoorlijk op stond. Wij konden vrijuit spelen en naarmate de eerste helft vorderde, nam het fanatisme bij ons toe. Spelers als Gert-Jan Hageman en Peter Schollema lieten verbaal weten dat we er toch gewoon voor zouden gaan. Daar konden we ons wel in vinden. Dit resulteerde uiteindelijk in een 2-4 zege voor ons, waardoor VIBOA alsnog de promotiewedstrijd mocht spelen.
Het seizoen daarna (1993/1994) werden wij met CVVB eindelijk kampioen van de 4e klasse C. Hat was het laatste seizoen van trainer-coach Jos Jansen op de Haar, die in 1991 over was gekomen van Stedum. Na een stroef begin waren we heer en meester in de competitie en werden op overtuigende wijze thuis kampioen tegen VVS uit Oostwold door maar liefst met 9-1 te winnen.
Omdat Jos Jansen op de Haar voor het laatst op de bank zat als trainer-coach, had Gerrit Koning tijdens de wedstrijd een vliegtuigje met de tekst ‘Jos bedankt’ boven het veld laten vliegen. Een prachtig gebaar! Het deed Jos echt wat en het zegt ook veel over de band tussen Jos en Gerrit. Geweldig. Jos nam mede hierdoor op prachtige wijze afscheid van CVVB.
Voetbal en Café Koning, het is altijd een prachtige combinatie geweest. Johan Derksen hebben we gezien met prachtige anekdotes, ik had de eer (zo voelde het destijds echt!) om deel uit te maken van het caféteam in de jaren 80 met onder andere Eddy Schollema en Martin Jurna. In 2005 wonnen we met Café Koning Old Boys zelfs het Bedrijvenvoetbal Bedum en twee geleden gingen we met een vriendengroep een weekend naar München en werd de kroeg in de ochtend gewoon voor ons geopend voor een lekker ontbijt. Het kan allemaal. Als 18-jarige kwam ik 1986 via Noordwolde bij Gerrit en tot op de dag van vandaag doe ik dat nog steeds met heel veel plezier. Al bijna 34 jaar. Dat is toch uniek!
Wat mij altijd opviel was dat Gerrit in al die jaren in staat was om mee te gaan met de tijd. Altijd weer een verbouwing om in te springen op de nieuwste wensen. Dat is ontzettend knap. Daarom hoop ik dat de coronacrisis snel voorbij is en alle horecamensen hun passie weer op kunnen pakken en er weer kunnen zijn voor hun gasten. Maar ik hoop het vooral voor Gerrit en Josien zelf!