‘Het kan verkeren’. Legendarische woorden van Bredero. Wellicht ook van toepassing op Steakhouse De Kleine Munt in Termunten. Zo draait de zaak als een tierelier en moeten gasten teleurgesteld worden omdat er simpelweg geen plek meer is in de herberg. En zo kun je een kanon afschieten in de zaak zonder iemand te raken. Zondag 15 maart was het moment daar, alle horecapanden moesten om 18.00 uur verplicht sluiten. Uitbater Pieter Klaver was al enige dagen met zichzelf in conclaaf of het nog wel verstandig was om open te blijven. Wat dat betreft viel er ook wel een last van hem af. Er viel niets meer te kiezen….
Zelf vierde ik mijn verjaardag er nog op donderdag 12 maart. Net op tijd inderdaad als je het zo wilt bekijken. Ik had mij er al een aantal maanden op verheugd. In de thuissituatie waren er enige leuke meevallers te noteren en warempel, de 50e adverteerder had zich onlangs aangediend. En wat is er dan mooier dan als zzp-baas jezelf eens flink te verwennen met het meenemen van die familieleden die het dichtst bij je staan in de steakhouse die ooit de eerste hoofdadverteerder werd, dik vijf jaar geleden alweer. En daarbij mijn onderneming een flinke boost gaf.
Bij de man nog wel die mij ooit adviseerde om ook voor mijzelf te beginnen op het moment dat hij zelf druk bezig was met zijn snode steakhouseplannen. Bij de man ook die regelmatig adverteert over het feit dat er door de week bij groepen van meer dan twintig personen in goed overleg van alles te regelen valt. En een telefoontje later leerde mij inderdaad dat er veel mogelijk is in Termunten, zelfs als het aantal gasten net iets minder is dan twintig….
Die 12e maart beleefde ik in een soort van roes. Niet alleen door de vele verjaardagsfelicitaties die via allerlei kanalen binnenkwamen. Maar ook door de toestand in de wereld. De ‘ver-mijn-bed-show’ in China en Italië kwam met rasse schreden dichterbij. Het ontwaakproces ging een stuk sneller toen ik op Teletekst las dat Trump Europa de schuld gaf van allerlei corona-excessen in the USA. Het luchtruim ging op slot, we waren niet meer welkom. Niet veel later opende de AEX donkerrood.
En dan worden er in de loop van de dag ook nog eens vele belangrijke sportevenementen gecanceld. Zelfs in de eredivisie en in de Champions League wordt er voorlopig niet meer gevoetbald. En Max is nog wel druk aan het racen maar dan vanachter de simulator. Zelfs de eerste Grandprix in Zandvoort na een tijdsbestek van 35 jaar staat op losse schroeven. Gebiologeerd stond ik naar de televisie te kijken. Of is verbijsterd een beter woord?
Lichtelijk ongerust toog ik die avond naar Termunten. De felicitaties waren niet minder welgemeend maar toch ontging de zorgelijke blik in de ogen van de uitbater mij niet. Het was ongewoon rustig in de zaak, de eerste afzeggingen waren daar en is het eigenlijk nog wel verstandig om open te blijven? Toch ging het grootste gedeelte van de familie goedgeluimd aan de grote tafel zitten. Aangenaam verrast door een verrukkelijk driegangenmenu, uitgeserveerd met dezelfde gastvrijheid en kwaliteit als altijd zoals we dat van De Kleine Munt-crew gewend zijn.
En waar wij lekker keuvelend de waan van de dag doornamen waren de bedieningsmedewerkers tussen de bedrijven door druk met allerlei extra schoonmaak- en desinfecteerwerkzaamheden bezig. En werd er dus van een nood een deugd gemaakt. Vlak voor ons verscheidden, wenkte Pieter mij nog even alvorens te verdwijnen naar een spoedoverleg. Of het gesmaakt had? Uiteraard, ook die enkeling in ons gezelschap die nog nooit in De Kleine Munt geweest was, noteerde gretig de naam in de virtuele agenda voor een mogelijke vervolgafspraak…..
Maar die laat nog even op zich wachten. Vooralsnog zijn de poorten tot en met maandag 6 april gesloten. Maar wie weet hoe het daarna allemaal verder gaat? Er is nu tijd om het hele gebouw inclusief keuken nog grondiger schoon te maken dan normaal en om nieuwe accessoires op te hangen. Opdat hopelijk over niet al te lange tijd de deuren heropend kunnen worden. En we als altijd gastvrij door Pieter en zijn crew ontvangen worden, zonder een zorgelijke ondernemersblik in de ogen.
Ondernemersschik en ondernemersschrik. Het scheelt maar een letter maar de afgelopen weken leerde ons maar weer eens langs welk dun lijntje we eigenlijk dagelijks balanceren. Één ding is zeker, De Kleine Munt will survive! Dat blijkt wel uit de hartverwarmende Facebookreacties n.a.v. het (tijdelijke) sluitingsbericht. We kijken allemaal reikhalzend uit naar de dag dat we het coronavirus overwonnen hebben. En we weer voet aan wal mogen zetten in de veilige Kleine Munt haven aan zee…..