Vorige week smaakte ik het genoegen om twee keer binnen 24 uur richting het mooie Bedum te mogen tokkelen. De plaats waar de Bedumer Winterloop afgelopen weekend wederom een mega succes werd met opnieuw een recordopbrengst. Zelf kon ik er door een Schier trainingskamp niet bij zijn vandaar dat ik de uitnodiging voor het benefietdiner op de dinsdag ervoor met beide handen aangreep. Ons aangeboden door Gerrit en Josien van De Caenerij waarbij de volledige opbrengst van de avond uiteraard naar de BW ging.
In het begin schuifelde ik wat ongemakkelijk rond in de toko waar ik in mijn jonge jaren zoveel nachtelijke Fame-uurtjes doorbracht. Gelukkig zag ik aan de bar een bekende oud-Middelstumer zitten en was het ijs gebroken. Een biertje deed verder ontspannen. Later verlegde deze Bob zijn aandacht naar de cola wat de als altijd gevatte Gerrit de uitspraak ontlokte dat hij dat van mij niet gewend was in zijn zaak. De vervolgens uitgeserveerde acht gangen gingen er nog beter in…..
Toen mijn gesprekspartner moest toiletteren, stond ik even alleen aan de bar. Gelukkig zijn er altijd anderen die betrekkelijk nieuw zijn en even een gesprekje met je aanknopen. Zo praatte ik wat bij met de nieuwste aanwinst van Abiant Bedum die vorig jaar nog een dikke 30.000 kilometer op de motor rondtoerde met het gastvrije Iran als eindstation. Daarna volgden korte gesprekken met de wethouder, de man waarnaast ik zat tijdens Groningen – Ajax, een collega-scribent, de aanjager van het magazine Bedrijf & Voetbal (we mogen gelukkig weer) en nog enige prominenten.
Vervolgens schuifelde nog een gast richting bar die zijn lege wijnglas bij wilde laten vullen. Na een handdruk was het ijs snel gebroken. Korte tijd later volgde de mededeling dat hij vaak in Middelstum komt waar zijn kinderen op school zitten en bleek hij zelfs ooit in het huis van mijn eerste gesprekspartner te zijn geweest zonder dat die er wat van afwist. En toen zijn partner later in het gesprek aanschoof bleek dat weer een nicht van hem te zijn. Kortom, ons kende algauw ons en vervolgens werd afgesproken dat er op Sunsation een korte reünie van dit gebeuren plaats zou gaan vinden….
Foto: Cees van der Meent
Hoogtepunt was toch wel het ‘optreden’ van longarts Sander de Hosson. Ik dacht hem al te kennen van zijn mooie praktijkcolumns. Dat werd bevestigd toen hij het verhaal voorlas over de man die in zijn laatste uren nog wilde trouwen met zijn partner. Enige telefoontjes later kon dit op de een of andere miraculeuze manier binnen een paar uur geregeld worden. ‘s Nachts overleed hij, maar wel nadat hij kort daarvoor getrouwd was met de vrouw van zijn leven…..
Ook de uitleg die hij gaf over de palliatieve zorg en hoe om te gaan met patiënten die hun laatste levensfase binnenglijden maakte diepe indruk op de aanwezigen. Je kon een speld horen vallen. Helemaal toen voorzitter Klaes Hoekstra hem een cheque overhandigde waardoor Sander er voor kon zorgen dat ze in het UMCG een koppelbed aan kunnen schaffen waardoor partners in hun laatste gezamenlijke levensuren nog ‘lepeltje-lepeltje’ naast elkaar kunnen liggen in het ziekenhuis.
‘Heb jij dat niet, dat het na zo’n verhaal begint te borrelen in je hoofd en dat je niet eerder rustig bent voordat je het verhaal op papier hebt staan?’ Een vraag van de ook aanwezige Cees. Vaak werkt het bij mij anders en komen de indrukken die er uit moeten later. Maar met terugwerkende kracht vond ik het een enorm bijzondere avond. Helemaal met de wetenschap dat er rond half negen bij mij een appje binnenkwam met de tekst: ‘Helaas zijn de bloedwaardes verhoogd. Nu beginnen met een zware hormoonkuur.’ Een bericht dat op zo’n avond nog harder binnenkomt dan normaal. Wat kun je je soms machteloos en verdrietig voelen door de K-ziekte!
Een dag later werd ik op de Verbindingsweg opgewacht door een man die ik vaag meende te herkennen. Het bleek René Bolhuis te zijn, de grote baas van het verbazingwekkende en zeer innovatieve Horus in Bedum. Sinds kort zitten ze in een nieuw pand en de tweede verdieping is ingericht voor en door Moi Bedum waar starters en eenpitters goedkoop werkruimte kunnen huren en onderling kunnen sparren. Met Economic Board Groningen als partner dat een en ander mogelijk maakt.
Rene praatte ons tijdens de bijeenkomst van de Open Coffee Club ’t Hogeland bij over de bedrijfsactiviteiten in Bedum. Over de ongekende technologische snufjes waar zo’n dertig ICT-ers zich vol hartenlust op uit leefden in het gebouw. En dat er die middag iemand van een exotisch land binnen gevlogen werd waarmee een samenwerkingsverband zou worden aangegaan. Ongelooflijk dat dit allemaal vanuit Bedum gerealiseerd wordt. Een dorp met ongekende mogelijkheden zeg maar. Waarbij prachtige energie ontstaat wanneer enthousiaste inwoners elkaar weten te vinden en hun handen ineenslaan. Mo(o)i Bedum inderdaad…..