Rico was in 2010 negentien jaar toen er bij hem een hersentumor werd gesignaleerd. Een heftige periode volgde. Binnen vier jaar werd hij drie keer geopereerd en daarna volgden nog bestralingen en chemo’s. Na de derde operatie raakte Rico ook nog gedeeltelijk verlamd. Hier had zijn arts hem al voor gewaarschuwd maar hij kreeg ook de mededeling dat deze verlamming maximaal een half jaar zou duren. De arts had gelukkig gelijk.
Inmiddels gaat het weer goed met Rico: ‘Sinds vijf jaar is de situatie stabiel. Twee keer per jaar ga ik nog weer voor een controle heen. Op de foto’s is een klein randje zichtbaar maar dit kan net zo goed littekenweefsel zijn. In het begin was zo’n controle altijd spannend maar naarmate de tijd verstrijkt ga ik met een geruster gevoel heen. Ondanks het feit dat de kans dat de tumor terugkeert in de loop der jaren wel toeneemt. Ook fysiek gezien voel ik mij fit. In tegenstelling tot 95% van de mensen die kanker hebben gehad heb ik altijd voldoende energie om de dingen die ik moet doen met plezier uit te kunnen oefenen. Het helpt hierbij ook wel dat ik drie keer per week aan het fitnessen ben.’
Deze ingrijpende gebeurtenis leidde uiteraard wel tot de nodige studievertraging, in totaal vier jaar, voor de in Bedum geboren maar inmiddels al weer enige jaren in Groningen wonende De Graaf. Rico: ‘Gelukkig kreeg ik aan alle kanten medewerking van de Hanzehogeschool. Zij toonden veel begrip en betaalden ook een groot gedeelte van mijn studiekosten toen ik geen studiefinanciering meer ontving. Mede daardoor kon ik vorig jaar afstuderen op het HBO in de richting Human Technology. De dag voor mijn afstudeerpresentatie tekende ik ook nog eens een contract bij het UMCG waar ik mij nu bezighoud met de inrichting van het Elektronisch Patiënten Dossier. Dat waren geweldige dagen na een voor mij zo’n heftige periode!’
Want toen Rico tijdens zijn ziekte en de behandelingen naarstig op zoek was naar informatie bleek dit maar mondjesmaat te vinden. Daarbij moest hij ook nog het nodige zelf regelen in zowel het ziekenhuis als in zijn privéleven, dit was verre van prettig. Op zoek naar een afstudeeropdracht raakte hij via de website van de Bedumer Winterloop in contact met Gerda Klooster die destijds nog voor het UMCG werkte en natuurlijk ook het nodige doet voor de Bedumer Winterloop. Zij zorgde er mede voor dat Rico voor zijn afstudeeropdracht verbeteringen door kon voeren in de informatievoorziening bij de medische oncologie.
Iets waar hij zich nu nog steeds als ICT-er mee bezighoudt waardoor het EPD in ‘Mijn UMCG’ efficiënter ingericht kan worden en men in het ziekenhuis meer tijd kan besteden aan de zorg voor de patiënt zelf. Rico is inmiddels ook betrokken bij een Taskforce dat zich speciaal richt op de begeleiding van patiënten in de leeftijd van 18 tot 35 jaar. Een specifieke doelgroep die nog volop bezig is met de opbouw van hun leven, zeker ook op financieel gebied. Daardoor kan de zorg beter afgestemd worden op de wensen van de patiënt die in de loop der jaren natuurlijk een stuk mondiger geworden is.
Rico tot slot: ‘En zo heb ik een zeer vervelende levensgebeurtenis om weten te buigen naar een mooie baan waarin ik mij voor leeftijdgenoten in kan zetten en andere mensen kan helpen. En dat geeft veel voldoening!’