Bram, kun je jezelf in het kort nog even voorstellen?
Bram Huitsing dus, 62 jaar, getrouwd met Marieke en ik ben woonachtig in Groningen. Sinds 1987 werkzaam in het notariaat en in 1997 ben ik door de Kroon benoemd tot notaris van de gemeente Loppersum met Middelstum als plaats waar de hoofdvestiging zit. Onder het koninklijk besluit prijkt nog de handtekening van Hare Majesteit Koningin Beatrix. Daarmee werd ik tot openbaar ambtenaar uitgeroepen waarbij ik wel als kanttekening moet toevoegen dat ik niet door de overheid betaald wordt maar zelf mijn broek mag ophouden….
Wat zijn de nieuwste trends in Notarisland?
Omdat we met ons allen gemiddeld allemaal wat ouder worden is het hoe om te gaan met handelingsonbekwaamheid steeds relevanter geworden, en dan vooral de juridische gevolgen. Want hoe valt te voorkomen dat je vermogen bij bijvoorbeeld een hersenbloeding of dementie door de kantonrechter onder een bewindvoerder komt te vallen? Waardoor ook een groter deel van je vermogen wordt gebruikt om een zorginstelling mee te betalen. Daar hebben de mensen niet al die jaren voor gespaard.
Het opstellen van een levenstestament is een manier om dit te voorkomen. Daarmee geef je je partner of kinderen een volmacht om de financiën te blijven regelen. Wat ook in een levenstestament kan worden vastgelegd is een verklaring omtrent uitzichtloos lijden, te weten het “behandelverbod”, en wensen ten aanzien van medische behandelingen. Op verzoek kan de euthanasieverklaring worden opgenomen.
‘Het begint te mankeren’, een onontkoombaar proces bij het ouder worden. Dat je gebreken begint te krijgen en dat je hierover na gaat denken. Maar ook jonge mensen moeten zich hiervan bewust zijn. Zo mocht ik laatst tijdens een bijeenkomst van agrariërs een lezing houden over dit onderwerp. Ik hamerde destijds op het voorbeeld je partner te machtigen om de bedrijfsvoering over te mogen nemen bij ernstige gebeurtenissen want anders kan het gebeuren dat een bedrijf ‘op slot gaat’ wanneer de agrariër bijvoorbeeld getroffen wordt door een hersenbloeding.
Lezingen geven vind ik trouwens heel leuk om te doen, ik ga gemiddeld maandelijks wel een keer op pad. Zonder er een cabaretshow van te maken, probeer ik het altijd wel luchtig te houden. Dit lukt door actuele cases bij langs te gaan. ‘Lesgeven’ vond ik vroeger al heel leuk, zo heb ik in Zwolle klerken in opleiding nog onderwezen. Dan word je, net als tijdens lezingen, zelf ook weer geprikkeld om na te denken over actuele kwesties.
Sinds het laatste interview is het personeelsbestand gelukkig behoorlijk uitgebreid?
Ik geloof inderdaad dat ik destijds de enige man was in een personeelsbestand dat uit acht personen bestond. Inmiddels werken er twaalf mensen voor ons kantoor. De vrouwen zijn met zijn tienen nog steeds ruim in overtal maar ik heb er inderdaad een mannelijke collega bij gekregen. Het zijn allemaal harde werkers waarmee we heel wat werk kunnen aanpakken.
Dat het economisch gezien na de recessie een stuk beter gaat, zie je dus terug in ons personeelsbestand. Vastgoed en familierechtzaken zijn zeker toegenomen en dat heeft ook zijn weerslag op de administratieve werkzaamheden. Maar ook de aardbevingsproblematiek en de versterkingen heeft ons extra werk opgeleverd. Denk hierbij aan het faciliteren bij het leveren van extra zekerheid richting de banken die niet zo happig zijn om zo maar de hypotheek in stand te houden als je huis wordt afgebroken en weer wordt opgebouwd. Met de Nationaal Coördinator Groningen zijn in dit proces zekerheden qua bankgaranties gecreëerd.
En je opereert inmiddels ook vanuit Uithuizen en Loppersum?
De voormalig gemeente Eemsmond is op notarisgebied blanco. De standplaats is door justitie opgeheven nadat er na het stoppen van de laatste notaris geen geschikte opvolger kon worden gevonden. Daar ik vrij veel klanten uit Uithuizen en directe omgeving mag ontvangen, heb ik in 2018 besloten om aan de Hoofdstraat West 63 kantoorruimte te huren, daar waar vroeger een zuivelhandeltje gezeten heeft. Ik mag daar wel klanten ontvangen maar geen akten passeren. Dat mag dan weer wel bij de mensen thuis.
Wellicht verandert dit in de nabije toekomst want ook onze branche is in beweging. Ik geef wel eens aan dat het natuurlijk bijzonder is dat wanneer ik een campertje voor mijn kantoor zet die ik af en toe verplaatst dat ik dan wel akten mag passeren in deze gemeente. Dit omdat er dan geen permanente vestiging is.
Sinds 2019 huur ik ook kantoorruimte in het bedrijvenverzamelgebouw aan de Stationslaan 1 in Loppersum. Villa Bellevue heet het pand waarin we gevestigd zijn, een gebouw dat in 1890 door de bekende architect Oeds de Leeuw Wieland is gebouwd in opdracht van notaris Spandauw. ‘Het pand schreeuwde er bij wijze van spreken om dat er weer een notaris zitting zou nemen’ want notaris Bakker is reeds begin jaren zeventig gestopt met het notariaat in Loppersum. Hier mag ik wel akten passeren omdat ik voor de gemeente Loppersum als notaris benoemd ben.
Voor mij een bewuste keuze want ergens is de Eemshavenweg een soort van psychologische scheidingsweg. Daardoor zijn de inwoners uit Loppersum en omgeving van oorsprong meer gericht op Appingedam en omgeving terwijl ons notariskantoor in dezelfde gemeente huist. Ik probeer hierin verandering aan te brengen en sorteer hiermee ook voor naar de nieuwe gemeente Eemsdelta. Daarbij geniet ik van de contacten met de andere ondernemers die in het pand gehuisvest zijn.
Maar ook de locatie Middelstum heeft een mooie ‘facelift’ ondergaan?
Daar zit natuurlijk ook een verhaal bij want er stond een grote bomenpartij en na een zware storm lagen de takken overal verspreid op en rond het terrein. Daarbij hielden de bomen veel licht tegen, wat weer ten koste ging van de werkvreugde op kantoor. Met behulp van John Kasteel is een mooi tuinplan ontworpen en gerealiseerd waarbij deze ‘oerwoud’ grotendeels is aangepakt. Alles ziet er nu weer strak en netjes uit en we hebben ruimte gecreëerd voor gemeenschappelijke buitenactiviteiten.
Jullie zijn nog steeds hét adres voor het vastleggen van afspraken?
Zeker, want door het aantrekken van nog een kandidaat-notaris hebben we nog meer expertise in huis gehaald waardoor we nog meer mensen van dienst kunnen zijn. Daarbij gaan we vaak op cursus, we doen aan permanente educatie. Zelf moet ik elke twee jaar punten halen om mij notaris te mogen blijven noemen. Tijdens werkoverleggen wordt deze nieuw verworven kennis onderling overgedragen.
Wat vind je de mooiste aspecten van het notaris zijn?
Probleemoplossend bezig zijn past mij heel goed. Bij lief en leed kwesties maar ook bedrijfsmatig. De kunst is natuurlijk om akten op te stellen waarmee problemen worden voorkomen. Bepaalde zaken kun je van te voren natuurlijk dichttimmeren. Daarbij heeft ieder mens zo zijn verhaal, dat maakt het ook zo boeiend.
En door mijn ambtsgeheim kunnen mensen vrijuit spreken. Dat maakt mij ook een beetje een maatschappelijk werker waarbij ik als klankbord kan fungeren. En door een groot netwerk kan ik mensen doorverwijzen. Ik probeer dus meer voor de mensen te betekenen dan alleen maar een aktenpasseerstation te zijn….
De stelling ‘Even naar Bram toe voor levensbestendig notariaat’ geldt nog steeds?
Het is bij ons inderdaad mogelijk om onze cliënten van ‘wieg tot graf’ te begeleiden. Dan kan al heel vroeg beginnen door bijvoorbeeld de voogdij of bewind na overlijden van de ouders vast te leggen. Maar voor samenlevingscontracten en allerlei huwelijkse voorwaarden draaien wij onze hand ook niet om. Zeker handig wanneer er een bedrijf gerund moet worden. Wellicht is het dan verstandig om dit in een BV-vorm te gieten.
Na een scheiding moet er een akte van verdeling komen en ook het nalatenschap kan bij ons prima vastgelegd worden. Dus ja, bij elke fase in het leven kunnen mensen een beroep op ons doen. En door prikkelende vragen te stellen, probeer ik mensen ook na te laten denken over eventuele vervolgstappen….
De laatste jaren nog bijzondere werkanekdotes beleefd?
Je weet dat ik een beroepsgeheim heb dus ik mag niet te veel in detail treden. Maar stel je voor dat je een papagaai hebt, enig idee hoe oud zo’n beest kan worden? Zestig, zeventig jaar is niets voor een ara en sommige worden zelfs honderd. En dan is de kans groot dat ze hun baasje overleven. Zie je dan zo’n mooi beest al in zijn kooi verpieteren?
Ik heb meegemaakt dat de verzorging van een papagaai na overlijden in een testament is vastgelegd. Er werd een bedrag gereserveerd voor een vertrouwenspersoon waardoor het beest voor de rest van zijn leven verzorgd kon worden. Dit komt vaker bij huisdieren voor hoor. Als je ziet hoe zo’n bijzondere band mensen met bijvoorbeeld een hond hebben, dan wil je graag dat het beest ook na je overlijden goed verzorgd achter blijft.
En in de loop jaren heb ik geleerd dat er tal van bijzondere asstrooiwensen bestaan. Deze kunnen in een akte worden vastgelegd.
Wat doe je tegenwoordig zoal in je vrije tijd?
Ik mag graag bestuurlijk bezig zijn. Zo zit ik in het bestuur van het IVAK, ergens ‘de cultuurmakelaar’ van het noorden die probeert vraag en aanbod aan elkaar te koppelen. En ik ben actief binnen de Stichting Familie de Maar die probeert initiatieven van mensen met een verstandelijke beperking te subsidiëren. Ook ben ik toegetreden tot de ‘Vrienden van Menkemaborg’.
Verder doe ik graag leuke dingen in familieverband en door regelmatig met de hond te wandelen probeer ik ook wat aan mijn conditie te doen.
Het is toch wel bijzonder dat ook jouw partner een eigen onderneming in het bedrijfspand heeft?
Inderdaad en ik zie er alleen maar voordelen in. Als Marieke een collega zou zijn dan was het anders geweest, maar ze heeft met HR-Coaching haar eigen werkvertrekken boven en achter het notariskantoor. Doordat we beiden druk zijn, geeft ons dit de kans om elkaar vaker te zien. En tijdens lunches kunnen we bijvoorbeeld ook sparren over cases die ons bezig houden. Het levert ons extra quality-time op, zeg maar.
Waar staat Notaris Huitsing over 10 jaar?
Ik ben al jaren druk in de weer om een solide notariskantoor neer te zetten die prima zonder ‘kapitein Bram’ verder kan. Je mag tot je 70e notaris zijn. Ik heb dus nog ruim zeven jaar te gaan en kan daarna eventueel in een adviserende rol verder gaan. Ik vind het werk nog steeds hartstikke leuk en ga zeker nog wel enige jaren met volle energie door.
Daarbij is Marieke enige jaren jonger dan ik, dat stimuleert ook om door te gaan. Je merkt het al wel, ik maak mij er sterk voor dat er over tien jaar nog een notariskantoor in Middelstum is!
Wil je verder nog iets kwijt?
‘Leef elke dag, maar denk ook eens aan een ander’, dat vind ik een belangrijke levensmotto. En voor meer informatie over ons kantoor, surf gerust even naar www.notarishuitsing.nl. Mochten mensen door hun gezondheid niet meer naar ons kantoor toe kunnen komen, ik kom graag thuis bij u langs!