Beste Bert,
Nog niet zo lang geleden las ik één van je columns. Je werd gevraagd waarom je niet gewoon stopte met voetballen. Nou ja, voetballen. Kun je dat nog voetballen noemen? Dat is wat veel mensen tenminste denken. Maar beste Bert, we hebben tenminste één overeenkomst. We voetballen beide op een niveau dat ook wel de kelderklasse wordt genoemd.
Je mag dan wel wat ouder zijn, dus jij bent al wat meer ervaren op dit niveau. Ik kom net kijken. En als ik er aan denk hoe ik ‘s zondags uit bed kom, hoe moet jij je dan wel niet voelen? Denk jij al na over een traplift in huis? Mijn lichaam doet tijdens wedstrijden al niet meer wat ik er van verwacht.
Ik heb dan een geweldige solo met uiteindelijk een steekpass op onze spits in gedachten. “Was die bal voor mij?” is de reactie die ik dan krijg, terwijl ik met de beide handen op de knieën voorover gebogen sta van vermoeidheid. Dan moet jij helemaal uitgelachen worden door je medespelers. Maar ik weet dat we net zoveel plezier beleven aan de mooiste dag van de week: zaterdag.
“Hey Mulder, voetbalst doe nog?” Het is een vraag die regelmatig gesteld wordt. “Jazeker! Ik voetbal in de kelderklasse.” “Oh, bie Omlandia?” “Ik woon sinds 2010 inderdaad in Ten Boer. Maar nee, bie Steem.” “Nog steeds in het eerste?” “Nee man, dat trek ik niet meer!
Ik voetbal bij de toppers van toen, Steem drei.” “Oh, met almoal oale kerels? Zo old bist toch nog nait?” “Dat klopt, ik ben de jongste. De oudste is de 60 reeds gepasseerd. Ik ben zeg maar de toekomst van dit elftal. Ik kom net kijken, het is pas mijn derde seizoen. Het merendeel van de selectie zit al in de verlenging van de carrière.”
Bert, laat je niet kisten. Jij beleeft nog veel te veel plezier aan voetballen. Ok, je huppelt mee als ik het allemaal goed heb begrepen. Maar ook jij wil de zaterdagen toch niet anders beleven? “Ik ben van de week joarig west jongens, kratje bier noa de wedstried is van mie.” “Hou oalt bist word’n?”
Een half uur voor de wedstrijd de kleedkamer maar eens opzoeken, kopje koffie nog in de hand. “Heeft er iemand een extra paar scheenbeschermers?” “Mag ik dien enkelbandage eem lain’n?” Weet jij trouwens wel tegen wie jullie moeten als je het veld op loopt? Wij hebben er eentje bij die in de kleedkamer soms vraagt: “Tegen wie spelen we vandaag?”
In de kleedkamer nemen we de week even door, terwijl iedereen zich insmeert met vreemd ruikende balsems. En bespreken we hoe het is met de blessure die vorige week is opgelopen. “Hou ist met dien knei jong, hest van de week nog veul last had?” “Ach, het wichtje het er eem lekker teeg’n aan wreev’n en op ‘t waark heb ik eem wat minder kovvie veur mien collega’s hoalt. Moar ik kiek wel eem hou het gait in de waarming-up.”
Zo’n warming-up duurt dan vervolgens 5 minuten. Even twee keer heen en weer, wat rekken en strekken. Een balletje tikken en dan staat de scheids al klaar in de middencirkel. Hij wil beginnen, maar bij ons is nog helemaal geen opstelling bekend.
De bal rolt. Elke week is het weer wat onwennig. Even afwachten hoeveel druk de tegenstander zet op onze verdediging. En eventjes dat balgevoel weer op niveau krijgen. Is het bij jullie ook zo dat de eerste passes niet al te best zijn? Veel te hard zodat ie van de voet springt? Is het bij jullie ook zo dat jullie direct die bal naar voren poeieren omdat daar de beste speler staat?
Die van ons scoort elke wedstrijd. “Nait direct die lange bal jongens, eem rustig rond tikk’n!” En zo gaat het de hele wedstrijd door. “Man, man, man, woar ben’n we nou met bezig?” Het komt nu een beetje over dat ik in een waardeloos elftal speel. Maar niets is minder waar Bert, we staan bovenaan. Draaien al jaren in de top mee. Dus je zou denken dat we qua ervaring wel wat gewend zijn.
Jullie scheidsrechter kan er soms ook niets van zeker? Gaan ze bij jullie dan ook zo te keer? Bij ons lopen er een paar tussen, die hebben de hele wedstrijd hun bek open tegen die beste man. Alhoewel, we hadden vorig seizoen een vrouw als scheidsrechter. En toen durfden ze niet! Zo knap was ze ook weer niet, maar blijkbaar dwong ze meer respect af en werden de fatsoensnormen wat meer gerespecteerd.
De wedstrijd hobbelt vervolgens verder. Ik heb het geluk om in een goed draaiend elftal te mogen spelen. We weten elkaar goed te vinden. Hebben zelfs al twee keer de nul gehouden dit seizoen. Onze keeper is dan zo trots als een pauw. Je kent hem wel, hij woont bij je in het dorp. Mooi om te zien dat hij ondanks zijn inmiddels 50-jarige leeftijd nog zo bevlogen is. Het liefst keepte hij nog in het eerste, maar dat kan echt niet meer hoor.
Onze laatste man is één van de oudsten, daarom noemen we hem opa. Moet het niet meer van zijn snelheid hebben, maar op de één of andere manier staat ie altijd op de goede plek. Ervaring zullen we maar zeggen. Ideaal om hem er bij te hebben, want bij het betreden van het veld denkt de spits van de tegenstander een makkelijke middag te hebben. En vervolgens bakt ie er geen kloten van.
Ons middenveld is beresterk, de concurrentie is hevig. Wil bij jullie ook het liefst iedereen centraal op het middenveld spelen? Belangrijk willen zijn? Of kent iedereen zijn rol wel? Waar sta jij meestal? Aan de zijkant zeker? Want als je de bal dan een keer wél verliest levert het niet direct gevaar op.
Ik ben, zoals men dat noemt, de hoer van het elftal. Elke week sta ik ergens anders. Dat komt omdat ik na 3 jaar nog steeds mijn sporen moet verdienen. Ten opzichte van de oude rotten ben ik nog maar een groentje. Bij het maken van de opstelling blijft er dan waarschijnlijk een plekje vrij. Sommige spelers staan als eerste op het wedstrijdformulier, ik als laatste. Maar ik geniet Bert. Ik lach om mijn eigen mislukte acties, maar nog harder als mijn medespelers het overkomt. Laat staan als het een tegenstander is die over zijn eigen benen struikelt.
Maar weet je wat ik het allerleukste vind Bert? En jij waarschijnlijk ook? Dat moment dat je na de wedstrijd moegestreden de kleedkamer in komt. Blijdschap na wéér een overwinning, teleurstelling na een nederlaag. Maar dat biertje he? Dat biertje smaakt er tegenwoordig niet minder om. Was mijn zaterdagavond “vroeger” verpest omdat we verloren hadden, vandaag de dag weten we daar veel beter mee om te gaan.
Tegenwoordig lijkt het ook wel alsof er veel meer gedronken wordt in onze kleedkamer. Er is zelfs iemand die een op maat gemaakt koelboxje heeft, waar precies zes blikjes bier in passen. Iedereen staat bij hem in de rij, omdat hij de koudste blikjes mee heeft bij een uitwedstrijd. De spelers van de thuisploeg komen langs om de kleedkamer schoon te maken, terwijl wij de wedstrijd nog zitten te analyseren en uitslagen van omliggende verenigingen checken.
“Kist ook eem kiek’n wat ons eerste doan het?” Vervolgens stappen we onder de douche. Bij ons douchen we niet met de boxershort aan, maar laat iedereen gewoon zien wat ie in huis heeft. Vervolgens staat iemand zich ineens voor de spiegel te scheren en lenen we elkaars shampoo. En ben je je handdoek vergeten? We hebben er eentje bij die altijd twee handdoeken mee heeft. We spreken niet meer af waar we ’s avonds gaan stappen. We liggen thuis allemaal languit op de bank om Sportschau te kijken om vervolgens even de oogjes een half uur te sluiten.
Bert, je krijgt spijt als je gaat stoppen. De spierpijn op zondag is wellicht verleden tijd. Maar iedere zaterdag, als je gezellig met de vrouw op stap bent, word je er weer mee geconfronteerd. Wanneer je weer een bekende groet vraagt ze: Wie was dat? Oh, iemand van voetbal, heb ik vroeger tegen gespeeld.
En dan denk je met weemoed terug aan die prachtige kelderklassemomenten. Terwijl jij door de Herestraat loopt in de Stad rennen je voormalig voetbalvrienden over het veld, wachtend op dat laatste fluitsignaal. Vervolgens een biertje in de kleedkamer om daarna de kantine op te zoeken. En er blijft één plekje aan de stamtafel leeg. Die van jou. Dat wil je toch niet?
Dit is een ode aan mijn voetbalvrienden, Bert. Misschien zijn ze zich er niet bewust van, maar zij zorgen elke zaterdagmiddag voor die lach op mijn gezicht. We winnen samen en verliezen samen. Elke zaterdag maken we weer mooie herinneringen. Die wil ik niet missen. Jij toch ook niet?