Het is een mooie nazomerdag wanneer ik dit verhaaltje weg tik. Nog even en de herfst treedt in. De zomermaanden zijn voorbijgeschoten. Nu maar hopen op een mooie oktobermaand met aangename temperaturen en dan is het vervolgens gevoelsmatig nog maar vier maanden doorbikkelen geblazen. In de maand maart hebben we het ergste wel weer gehad, schat ik. Dan kunnen we ons weer richten op en toeleven naar de mooie zomermaanden. Op het euforische moment van een eerste, vroege fietstocht die altijd een ongekend gevoel van vrijheid, blijheid met zich meeneemt. Terwijl het tijdens de laatste rit over het Hogeland in augustus van dit jaar al weer iets van een sleur had.
Het is niet zo dat ik depressief aan het worden ben hoor, nu de blaadjes van de boom vallen. Absoluut niet gelukkig. En daar is ook geen aanleiding toe. De dagen worden dan wel weer wat korter, maar we kruipen ook wat dichter naar elkaar toe. De data voor leuke najaars- en winteractiviteiten zoals het klaverjassen bij de VV, de Club van 50 avond van dezelfde club en de bijeenkomsten van de handelsvereniging Middelstum zijn in de agenda genoteerd. En dergelijke activiteiten hebben ook wel weer hun charme.
Maar deze dagen is het nog even genieten geblazen van onze mooie achtertuin die eindelijk klaar is en onze woonkamer die met nieuw behang, laminaat, zonwering en kastaccessoires helemaal opgepimpt is. Alsof je een nieuw huis binnenstapt. Het kost wat, ook aan inspanningen, maar dan heb je ook wat. Met een opgeruimd gevoel gaan we de feest- en lichtweek in. Ik word wel eens zenuwachtig van de ongekende inspanningen, enthousiasme en creativiteit van mijn buurtgenoten die alle registers weer opengetrokken lijken te hebben. Dat belooft in elk geval wel weer wat.
Die lichtweek gaan we in met een nieuwe bewoner van de Berkenlaan 5, Bikkel genaamd, de kat die onze gelederen is komen versterken. Dat poezenverhaal bij ons in de afgelopen jaren, daar kan ik wellicht nog wel even een apart verhaaltje over schrijven. En wat te denken van het feit dat mijn partner na 25 jaar afwezigheid weer plaats neemt in de schoolbanken?! In Vinkhuizen gaat als alles volgens plan verloopt de komende twee jaar de Noorderpoort bezocht worden voor de MBO opleiding maatschappelijke zorg. En dat nog wel als ervaringsdeskundige.
Toch wel bijzonder dat je alle shitervaringen die je in je leven meegemaakt hebt op termijn misschien in kunt zetten om andere mensen te helpen. Wat zou het toch geweldig zijn om dergelijke negatieve ervaringen om te buigen in iets moois. Wie had dat enige jaren geleden kunnen denken? En zo heb ik als kostwinner de zorg voor drie schoolgaande meiden. Dat is een bijzondere ervaring. Daarbij is de vrouw vandaag (woensdag 25 september) ook nog eens jarig. Kleine meisjes worden groot. En oud(er). Maar je bent natuurlijk nooit te oud om te leren….
Wat we ook weer gehad hebben, is de seizoensouverture. Zaterdag trapte de gehele amateurafdeling weer af op de velden voor het seizoen 2019/2020. En bij ons als Middelstum 4 zijnde, gebeurde dat tegen VVSV’09 2. Het was direct al weer bal, in meerdere opzichten. Ook dit jaar konden we niet van ze winnen. In het begin van de tweede helft hing de 2-2 in de lucht maar als je dan de kansen niet verzilvert dan is het een ijzeren voetbalwet dat de tegenstander dit uiteindelijk wel doet. En zo geschiedde: 1-4.
Foto: Jannes Klaassen
Tijdens mijn eerste wedstrijd van het seizoen mocht ik ook nog eens vijf van de zes kwartier meehobbelen. Vaak komt er na een helft al een eind aan mijn wedstrijd maar dit keer was het anders. En dat terwijl het mij in de eerste helft al in de rug geschoten was. En daar had ik mij zondagmorgen toch een partijtje last van. Gelukkig had ik nog enige zakjes Ibuprofen 600 gram overgehouden van mijn ontplofte kop n.a.v. het verwijderen van mijn verstandskies aan het begin van dit jaar. Na twee zakjes kreeg ik de kop er rond tweeën die zondagmiddag al weer aardig doorheen. Laat Sios 3 zaterdag maar komen dus….
De zwaarbevochten winst van ons vlaggenschip tegen titelkandidaat Lycurgus maakte overigens heel veel goed. De 2-3 overwinning was geflatteerd maar de drie punten gingen mooi mee in het tasje terug naar Middelstum. Dat geeft de burger moed. En zo gingen er de afgelopen week weer de nodige dingen voorbij. De rugpijn kan mij gestolen worden maar gelukkig smaken er ook genoeg ontwikkelingen naar meer. We gaan het beleven….