Ik kijk met best wel de nodige plezier terug op vorige week. Er werden weer mooie momenten opgebouwd. Momenten waarvan je een jaar later bij het teruglezen met een warme glimlach op terug kunt kijken. Zo trouwde neef Pieter bijvoorbeeld met zijn Steemer droomvrouw Leanne. Het feestje was mooi, de entourage in ’t Lage van der Weg prachtig en ook het weer werkte aan alle kanten mee. Waardoor ik mooi op de fiets op en neer kon en redelijk diep in de nacht kon genieten van het Hogeland in het diepe twijduustern. Doordat mijn biologische klok mij al vroeg wist te wekken, had ik een lange dag voor de boeg om af en toe nog eens rustig na te kunnen genieten.
Eerder die week had ik op een avond vol ontroering naar een aflevering van Beau gekeken. Dat is niet alle avonden standaard hoor. Hoewel ik Beau van Erven Dorens, wat een prachtige naam trouwens, sinds ‘Five days inside’ en de ‘Amsterdam en Rotterdam-project’ hoog heb zitten. In de uitzending van woensdag kwam rapper Snelle langs. Ik had nog nooit van de beste man gehoord maar met het nummer Reünie scoort hij momenteel een vette hit.
Wikipedia leert mij dat de 23-jarige Lars Bos met een schisis werd geboren. In de volksmond beter bekend als een hazenlip. U kunt vast al wel raden dat hem dat in zijn lagere schooltijd en daarna in het voortgezet onderwijs niet in de koude kleren is gaan zitten. Want de schisis zal hem door menig, doorgaans mannelijke klasgenoot, vast wel eens ingewreven zijn met alle vervelende gevolgen van dien. Dit pestgedrag was het uitgaanspunt voor het nummer Reünie. Ik heb hem die avond een paar keer beluisterd, mooi man.
Bijzonder om te zien hoe menig zaal tijdens de optreden aan zijn voeten ligt en dat hij zijn bekendheid inzet om in de week tegen pesten bij tal van scholen langs te gaan om over zijn eigen ervaringen te praten. Hiermee een schimmig verleden omzettend in iets moois waar hij sterker uitgekomen is.
Mooi ook om te vernemen dat Acda en De Munnik tot zijn grote voorbeelden behoren. De koningen op het gebied van prachtige songteksten vol met woordspelingen en taalgrapjes. ‘Als het vuur gedoofd is dan komen de wolven’ bijvoorbeeld. Thomas Acda zat in de uitzending en nam tijdens het afsluitende nummer zijn mondharmonica in de hand om nog even lekker mee te spelen. Een uitzending die blijft beklijven.
Zaterdag was ook zo’n prachtige dag. Een dag die uitnodigde om grotendeels op het voetbalveld door te brengen. Ons sportpark wordt weer eens grondig aangepakt. Door het tweede veld naar achteren te verplaatsen ontstaat er ruimte voor een kunstgrasveld. Het is nog een maandje behelpen maar dan heb je wel een plaatje van een sportpark te pakken hoor. Inclusief nieuwe hekken, ballenvangers en LED-verlichting. Een duurzaam geheel waar we jaren mee vooruit kunnen.
Afijn, ’s middags speelde ons jonge vlaggenschip een prachtige streekderby tegen buurman VV Stedum. Waarbij ik direct toe moet geven dat het duel voor onze gasten een stuk minder te verteren moet zijn geweest. Zouden we na zeven wat magere jaren nu opgaan naar zeven vettere? Ik weet het, die ene zwaluw in de lucht maakt nog geen zomer maar de bekerserie werd met de klinkende cijfers van 18 doelpunten voor en 3 tegen met 9 wedstrijdpunten afgesloten. Daarbij was het ook nog eens smullen geblazen wat het doorgaans jonge keurkorps van trainer Konneman liet zien. Volop druk zetten op de bal en inmiddels kent de selectie ook de nodige creatieve spelers die een tegenstander kunnen verrassen.
Maar ja, de bal is rond hé en zaterdag gaat het pas om het echie. Dan zullen we zien waar we daadwerkelijk staan met ons cluppie want uit tegen Lycurgus wacht direct al een pittige tegenstander. Zelf mag ik voor het eerst in de najaarsreeks de wei weer in. Ik ga zo langzamerhand mijn veertigste seizoen in. Een dartelend hertje ben ik al lang niet meer. Maar wie weet tot welke daden mijn fonkelwitte nieuwe Puma’s in staat zijn?! Zouden er nog goaltjes inzitten? De laatste twee seizoenen wist ik het net maar een keer te vinden. Maar wie weet wat het seizoen 2019/2020 gaat brengen. Te beginnen thuis tegen VVSV’09. De ploeg waar we vorig jaar twee keer van verloren. Dat schreeuwt om een sportieve revanche. We mogen weer….