En zo beleefden we eind augustus maar zo een tweede hittegolf dit jaar. Nog nooit was die zo laat in het seizoen ontstaan. Weer een weerrecord die er aan gaat. Voor de buitensporters die zware trainingen moesten ondergaan om conditioneel op en top aan de competitie te kunnen beginnen was het even doorbijten en zweten geblazen. Maar voor de organisatoren van buitenevenementen was het smullen geblazen. En dus ook voor de bezoekers.
Zo toog ik tijdens Scheepsjoagen vol goede moed met overbuurman Martin naar Onderdendam waar het ’s avonds op de kade langs het Boterdiep gezelligheid troef was. Onderweg kwamen we al boten vol met potentiële feestvierders tegen en in Onderdendam zelf was het lekker druk. Met naast plaatselijke prominenten waar even weer mee bijgepraat kon worden ook veel mensen van buitenaf.
Daardoor was het heel goed in korte broek tot in de kleine uurtjes vol te houden in dit waterrijk dorpje. Met op de ponton een leuke band waarvan enige bandleden na het laatste nummer zo de plomp insprongen. Wellicht op zoek naar de broodnodige verkoeling. Mooie verhalen voor bij de straatbarbecue van de Berkenlaan een dag later waarbij de voorbereidingen voor de feest- en lichtweek eigenlijk centraal stonden. Maar soms moet je het aangename met het nuttige verenigingen. Ik denk dat dit helemaal goed gaat komen. Kom gerust langs tussen vijf en twaalf oktober want je komt weer de meest wonderlijke constructies en creaties tegen…..
Wat tref je het dan, als je mooi weer hebt. Daar kan de organisatie van Kleintje Woodstock over meepraten. Man, o man, wat hadden zij wat moois gecreëerd in het prachtige Asingapark te Middelstum. Daar aan de voet van de statige Hippolytuskerk. Een nieuw concept in een prachtige omgeving die uitnodigt tot een mooi vervolg. Om vijf uur togen de eerste toeschouwers (de vierhonderd beschikbare kaarten waren ruim van te voren uitverkocht), waarvan de meesten ook nog eens in een passend hippy/e outfit naar het park.
Zelf had ik ook direct een gelukzalig gevoel te pakken toen ik het park inkwam rond half zeven. Wat was het park mooi ‘aangekleed’. Alleen die richtingaanwijzer al. Ik denk dat de ‘love-route’ hoge ogen gegooid heeft. Het begon dus direct al goed met op het podium de gelegenheidsband ‘De Van der Molens’ waar ik tot mijn verrassing ook een bekende op zag treden. Ik had al enige optredens gemist maar mocht in de loop der avond toch ook lekker genieten van allerlei bands die er zichtbaar plezier in hadden dat ze weer op het podium los konden.
Het mooie van zo’n avond vind ik het feit dat je er mensen van allerlei pluimage tegenkomt. Ook degenen die je normaal niet zo vaak meer ziet en mensen van buitenaf die bijvoorbeeld nauwe banden met een van de bandleden hebben. Zelfs mijn broer en zus met diverse soorten aanhang waren aanwezig. Zo hadden we ook nog een beetje een familiereünie-gevoel te pakken. De biertjes gleden er lekker in en op het kunstwerk van Paul Rinket, die zelf ook in een band optrad, gingen de eerste voetjes van de vloer.
Helaas vielen rond de kerkklokslag van negen uur de eerste regendruppels. Eerst heel gestaag maar het gerommel in de verte beloofde ook niet veel goeds. Rond elven was er geen houden meer aan. De mensen klonterden samen in en rond de hamburgertenten. Wel gezellig maar dat was niet helemaal de bedoeling. Een uur eerder dan verwacht en gehoopt werd de stekker uit dit prachtige evenement getrokken. Natuurlijk wilden we graag nog een uurtje langer door maar er viel geen onvertogen woord te ontdekken. En hieruit blijkt eens te meer hoe je als organisator van een buitenevent afhankelijk bent van het weer.
Maar wat blijft zijn de mooie herinneringen. Wat zou het toch wat zijn wanneer Kleintje Woodstock in het Asingapark in Middelstum net zo’n traditie wordt als het Scheepsjoagen in Onderdendam. Dan heb je eind augustus/begin september toch twee prachtige evenementen op de rol staan. De drang om op vakantie te gaan wordt dan wellicht ook steeds minder. Lekker nazomeren in de directe omgeving. Daar is ja helemaal niets mis mee….