Linda, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik kan heel veel vertellen maar wat moet je in zo’n vraag kwijt? Dat ik getrouwd ben met Kevin en drie zoons heb van 17, 15 en 10 jaar oud is misschien wel het allerbelangrijkste, een echt mannengezin inderdaad. Ik ben 37 jaar geleden geboren in Huize Tavenier in Groningen maar heb als echte Kaanster mijn hele leven in Kantens gewoond. Ik heb bijna mijn hele leven in de gehandicaptenzorg gewerkt maar maakte onlangs een werkswitch naar de politieacademie in Drachten.
Je bent de afgelopen maanden de nodige kilo’s kwijtgeraakt dankzij het Sonja Bakkeren?
Maanden mag je gerust veranderen in jaren waarbij 2014 een belangrijk keerpunt geweest is. Ik werd getroffen door een auto-immuun ziekte en moest zware medicijnen slikken. Een combinatie van zorgen, spanning en troost zoeken in veel en onregelmatig eten zorgde ervoor dat ik uiteindelijk bijna de honderd kilogram lichaamsgewicht aantikte. Dat was voor mij de druppel.
Ik wilde graag naar de sportschool om te sporten maar had zoiets van dat dit alleen voor gezonde en fitte mensen zou zijn. En dus bedacht ik eerst iets anders om af te vallen. Via, via hoorde ik de verhalen van en over Sonja Bakker en ik besloot haar vrij uitvoerige weekmenu’s, waarbij de dagindeling wat te eten nauwkeurig is uitgestippeld, te gaan volgen. Ideaal hierbij was dat de rest van het gezin gewoon kon mee-eten maar dat ik met zo’n keukenweegschaaltje alles tot aan de gram nauwkeurig af stond te wegen.
Dat was niet moeilijk hoor, de knop ging definitief om. Zeker omdat ik de eerste vier weken al acht kilo kwijtraakte en dat viel ook andere mensen op. En van die complimenten krijg je dan weer positieve energie. Daarbij krimpt tijdens zo’n afvalproces je maag wat in waardoor je eerder een voldaan gevoel krijgt. Toen ik na anderhalf jaar 25 kg kwijtraakte, was de tijd rijp om naar de sportschool te gaan. Sinds anderhalf jaar ben ik stabiel op gewicht en in totaal zo’n 35 kg lichaamsgewicht kwijt!
En dit succesverhaal leverde een mooie bijdrage op in haar nieuwe boek?
Dat is ook nog weer een bijzonder verhaal. De sportschooleigenaar waar ik vaak te vinden was, vroeg aan mij of ik mijn ‘succesverhaal’ ook met meerdere mensen zou willen delen via internet. Ik heb even getwijfeld of ik dit wel zou willen, ook al omdat ik graag naar de politie wilde maar een goede bekende overtuigde mij met de mededeling dat dit alleen maar getuigde van een uitstekende motivatie en doorzettingsvermogen.
En dus heb ik mijn verhaal op papier gezet en naar hem opgestuurd. Hij heeft dit vervolgens op de Facebookpagina van de sportschool gezet en daar kwamen hele positieve reacties op. Het toeval wilde dat op dat moment Sonja Bakker via haar Facebookpagina ook om bijzondere verhalen over haar afvalmethode vroeg voor haar nieuwe boek. Daarbij kon je ook nog eens een reis naar Ibiza en een fotoshoot winnen. Ik hoefde alleen mijn verhaal maar te kopiëren, te knippen, te plakken en te verzenden om mee te kunnen doen.
En niet veel later werd ik na een spannende selectie samen met zeven andere mensen uitgekozen om naar Ibiza te gaan. Dat was kicken natuurlijk. Ik had al vrij genomen maar twee dagen van te voren kregen we via de mail te horen dat het niet door zou gaan door slechte weersomstandigheden op het eiland. Dat was flink balen, ook door de manier waarop het gecommuniceerd werd. Uiteindelijk werden we uitgenodigd bij Sonja Bakker thuis in Bergen en volgde er alsnog een fotoshoot in Castricum aan Zee. Al met al werd het toch nog een mooie ervaring en mijn verhaal is dus in het nieuwste boek van Sonja Bakker opgenomen.
Ook op sportief gebied zijn er de nodige stappen genomen?
Dat klopt inderdaad en voordat ik met de politieacademie begon, was ik vijf dagen in de week in de sportschool in Bedum te vinden. Twijfels waren er niet, ik koos direct voor een jaarabonnement. In het begin was ik nog zoekende, ik probeerde het fietsen, roeien, de hardloopband en nog wat andere apparaten uit maar werd vervolgens gevraagd om aan een circuitlesje mee te doen. Hierbij wordt door intervaltrainingen aandacht besteed aan alle spiergroepen.
Toen ik ook nog eens persoonlijk begeleid werd door iemand die hiervan zijn afstudeerproject maakte, kreeg ik de smaak helemaal te pakken. Krachttraining werkt verslavend, steeds meer gewicht kunnen wegdrukken geeft een kick. Dankzij gerichte krachttrainingen kan ik 130 kg squatten, 145 kg met achterwacht is mijn max. Of te wel vanuit mijn knieën mijn rug rechten met zo’n zware halter op mijn schouders. En dat is kicken hoor. Nu ik ook voor mijn opleiding veel moet sporten, ben ik op zoek naar een nieuwe balans want het huidige levensritme slokt veel tijd op.
Je hebt de gehandicaptenzorg vaarwel gezegd?
Na negentien jaar was het begin mei maar zo afgelopen inderdaad. Ik ben bij ’s Heerenloo, toen nog Opmaat geheten, begonnen toen ik zeventien was en stage liep voor mijn MBO opleiding activiteitenbegeleidster. Tijdens schoolvakanties kon ik er lekker aan het werk en na mijn diplomering kreeg ik direct een nul-urencontract dat uiteindelijk uitmondde in een vast contract. Ik ben begonnen in Zuidwolde en verhuisde vervolgens mee naar Bedum.
Ik heb veel verschillende groepen met veel specifiek gedrag mogen begeleiden, waarbij ik in de loop der jaren de agressiviteit en ander probleemgedrag vooral zag toenemen. Ik had al twee keer eerder een switch naar de politie overwogen maar besloot vorig jaar dat de tijd er nu rijp voor was.
Waarom is het vak van politieagent je droombaan?
Dat is eigenlijk iets wat vroeger al is ontstaan. Een vriend van mijn ouders werkte bij de politie en zijn verhalen maakten veel indruk op mij. Ook persoonlijke ervaringen met de politie, bijvoorbeeld rond het plotselinge overlijden van mijn vader, sterkten mij in het feit dat ik een switch moest maken. Door het overlijden van mijn oma en een jonge dorpsgenoot groeide steeds meer de overtuiging dat ik niet langer moest wachten met een switch.
Helaas kon je niet meer een open sollicitatie sturen, ik moest wachten op een gerichte vacature. Intern had ik mensen gevraagd of ze mee wilden kijken. Toen de vacature er kwam, heb ik direct een uitgebreide brief verstuurd. Toen bleek dat ik online moest solliciteren met een kortere motivatie werd het dus een kwestie van schrappen, haha. En na een jaar van screening- en selectieprocedures, ben ik op 20 mei in Drachten begonnen aan de politieacademie.
Hoe kijk je terug op de afgelopen intensieve maanden?
Ik ben nu net mijn zesde week ingegaan en nog enthousiaster geworden dan ik al was. Ondanks het feit dat ik lange dagen moet maken. ’s Morgens stap ik rond zeven uur in de auto en ik ben tegen zessen weer thuis. Na het eten duik ik vervolgens de studieboeken in.
Het theoretische gedeelte, inclusief de nodige sporturen, duurt tot zeven september. Vervolgens ga ik ‘de blauwe maand’ in bij Politie Ommelanden Noord in de gemeenten Delfzijl, Appingedam, Loppersum en Het Hogeland. De opleiding duurt in zijn totaliteit bijna 2,5 jaar. Best wel een lang traject inderdaad maar praktijk en theorie worden om de 16 weken afgewisseld.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit die drukke tijd?
Het wegvallen van dierbaren op soms heel jonge leeftijd is zeer confronterend. Maar deze verdrietige dingen maken mij ook zoals ik nu ben, je wordt er door gevormd. Daarbij ontstaat zeker het besef dat je iets wat je heel graag wilt, een toekomstdroom bijvoorbeeld, niet te lang uit moet stellen. Want wie weet of het later nog kan? Ik ben hierdoor wel meer bij de dag gaan leven.
De 35 kg die ik kwijt geraakt ben, dat gegeven beschouw ik zeker als een hoogtepunt. Niet alle reacties waren altijd even positief, sommige mensen waren bang dat ik er in doorschoot en vroegen zich af wat ik nu precies wilde bewijzen. Maar ik weet inmiddels zeker dat wanneer je iets heel graag wilt en er vol voor gaat dat het je dan lukt. En dan denk ik ook aan de werkswitch die ik gemaakt heb.
Heb je nog leuke afval- of opleidingsanekdotes?
Toen ik laatst een winkel binnenliep, kwam een oud-collega er net uit. ‘Hoi’, zei ik tegen haar maar ze liep gewoon door. Na haar nog harder gegroet te hebben, volgde eindelijk een enthousiaste begroeting terug. Ze had mij in eerste instantie niet herkend en vroeg vervolgens: ‘Waar is de andere helft van jou gebleven?!’ Dat vond ik wel een leuke uitspraak. Toen deze week onze jongste zoon op de weegschaal ging staan, woog hij 33,8 kilo. Ik dacht toen bij mijzelf, ik ben een hele Levi aan gewicht kwijtgeraakt…..
Kantens is voor jou ‘the place to be’?
Dat is het wel heel lang geweest. Ik ben er opgegroeid en kijk terug op een hele fijne jeugd. Ook onze kinderen vermaken zich er prima en hebben er de nodige vriendjes. Maar door mijn en Kevin zijn werk, sluit ik een verhuizing naar een andere woonplek niet uit. Wie weet volgt er hier op termijn ook nog wel een switch, we zien wel wat er op ons pad komt.
Nog tijd voor hobby’s?
Jazeker, ik ben al jarenlang vrijwilligster bij de FC Groningen juniorclub waarbij ik meehelp bij het begeleiden van activiteiten voor kinderen in de leeftijd van nul tot zestien jaar. Voorbeelden hiervan zijn de jonge ‘vlagwapperaars’ in de middenstip en de begeleiding van de line-up bij thuiswedstrijden van de FC. Ook ga ik in toerbeurt regelmatig met uitwedstrijden mee. Wat ik ook heel leuk vind om te doen is om aan de hand van een geboortekaartje geboorteklompjes te maken in dezelfde kleurstelling als van het kaartje.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
De dagen zijn zo intensief, laat me dus alsjeblieft liggen ’s nachts. Ik ben al niet zo’n vaste slaper. Daarbij moet ik op termijn nachtdiensten gaan draaien, dan hoef je me zeker niet wakker te maken.
Waar staat Linda Hamming over 10 jaar?
Ik heb geleerd dat het zo maar afgelopen kan zijn en leef dus meer bij de dag dan dat ik mij verdiep in waar ik over tien jaar sta. Gezond zijn en blijven en genieten van de dag is het allerbelangrijkste, dat geldt ook voor de mensen om mij heen. Wanneer de kans er is, ga ik er vanuit dat ik tegen die tijd nog steeds politieagent ben.
Dat was ook wel even een momentje hoor, toen ik thuis mijn uniform aandeed. De oudste en de jongste reageerden enthousiast maar de middelste werd steeds stiller. Toen ik hem er later naar vroeg, merkte ik dat hij besefte dat ik ook wel in lastige situaties terecht zou kunnen komen. Ineens was het niet meer alleen dat stoere verhaal wat ie op school zat te vertellen, ineens werd het heel echt en zo is het natuurlijk ook…..
Wil je verder nog iets kwijt?
‘Ik leef mijn leven zoals ik dat wil’. Een songregel van Andre Hazes inderdaad waar ik mij 100% bij aansluit. Mensen mogen van alles over je denken en zeggen, maar je bepaalt zelf je eigen levensrichting. Daarbij nogmaals de boodschap dat wanneer je iets heel graag wilt en er vol voor gaat, dat het je dan lukt. Daar ben ik van overtuigd!