Bianca (Bibi), kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben Bianca de Wit, 24 jaar, geboren in Groningen en opgegroeid in Tolbert. De liefde bracht mij naar het Hogeland, ik woon samen met mijn vriend Giorgi Goguadze in Uithuizen. Het moet wel echte liefde zijn want voor Giorgi heb ik zelfs mijn paard verkocht, ik was vroeger een echt paardenmeisje. Tegenwoordig beoefen ik vol passie het bikini fitness. Topsport wat mij betreft.
Heel veel mensen kennen mij als Bibi inderdaad, dat is echt mijn bijnaam geworden. Dat komt mede door mijn Instagrampagina waar ik als ‘Bibi bikini fit’ door het leven ga…..
Wanneer is bij jou de bodybuilding / bikini fitness passie ontstaan?
Na de competitieve paardensport moest ik wat anders zoeken. Ik heb enige jaren gevoetbald, onder andere bij Tolbert en Noordpool maar dat was het niet voor mij. Ik kon er mijn ei niet in kwijt. In 2016 liep Giorgi stage voor zijn opleiding Sport en bewegen bij een sportschool in Uithuizen. Ik ben toen een keer met hem mee geweest en vond het in het begin verschrikkelijk, al die dunne mensen. Na een aarzelend fitnessbegin ben ik mij wat meer gaan oriënteren. Ik was op zoek naar een sport waarin ik mij helemaal kon geven en waaruit ik voldoening kon halen.
Echt veel bodybuilding heb ik niet gedaan, ik ben vrij snel overgestapt naar het onderdeel bikini fitness. Ik was direct verkocht. In september 2017 heb ik mij vervolgens aangesloten bij Team Samensterk in Apeldoorn en sinds die tijd werk ik met een eigen coach. Naast mijn sportactiviteiten overdag trainde ik dagelijks zo’n drie uur. Dat begon ’s morgens al met een uurtje fietsen op de hometrainer. ’s Avonds was ik dan nog twee uurtjes in de sportschool bezig met onder andere krachttraining. En dat bijna alle dagen in de week. Daarbij ben ik heel erg op mijn voeding gaan letten, ik volg strakke schema’s. Dus zeker in aanloop naar wedstrijden veel rijst, kip, vis, broccoli of andere groenten eten en de rest laten staan.
In Nederland zijn er zo’n tien bikini fitnesswedstrijden per jaar waaraan zo’n tweehonderd sporters meedoen. In maart 2018 was mijn eerste wedstrijd in de C-categorie en ik werd direct eerste waardoor ik door mocht stromen naar de B-categorie. Ook daar won ik in april mijn eerste wedstrijd waardoor promotie volgde naar de A-categorie. En ik wist mij hierdoor direct te plaatsen voor het NK. Ik kende dus een flitsende start.
Hoe kijk je terug op het NK?
Tijdens mijn eerste NK in 2018 ben ik twee keer als 3e geëindigd. Omdat ik nog 23 was, mocht ik ook meedoen in de juniorenwedstrijd tot en met 23 jaar. Dit jaar mocht ik dus alleen aan de seniorenwedstrijd meedoen. Het NK vond plaats in een goed gevulde theaterzaal in Apeldoorn. Tijdens zo’n dag krijg je twee keer de kans om te laten zien wat je in je mars hebt. De eerste keer is tijdens de line-up waarbij je met al je directe concurrenten, in mijn geval ging het om twaalf meiden, zo’n tien minuten op het podium bezig bent. Daarna heb je nog een individuele eye-walk waarin je 45 seconden de tijd hebt om de jury te imponeren.
Dat is eigenlijk veel te kort, het mag wat mij betreft wel wat langer duren. Ook dit jaar ben ik 3e geworden, met een andere nummer 1 en 2 als vorig jaar. Daarmee ben ik dik tevreden hoor, dit resultaat was voor mij het hoogst haalbare. Nee, zenuwachtig ben ik eigenlijk nooit. Daar had ik vroeger in de paardensport ook geen last van. De eerste keer dat ik in de coulissen stond te wachten, was wel even slikken maar toen ik opkwam, ging ik er direct voor.
En vervolgens deed je ook nog eens aan het EK mee?
In Nederland zijn twee wedstrijden waaraan A-sporters mee mogen doen. Naast het NK is dat de Grandprix dat altijd in het najaar georganiseerd wordt. Mocht je deze wedstrijden winnen, dan mag je naar het EK en worden de onkosten vergoed. Ik heb dan wel niet gewonnen maar wilde toch heel graag naar het EK. Dat ik dat op eigen kosten moest doen, had ik er graag voor over.
Drie weken na het NK, vloog ik dus naar Spanje. Naar Santa Susanna waar vier dagen lang zo’n 1500 bodybuilders en bikini fitnessers hun kunsten mochten vertonen. Ik had hierbij de pech dat ik pas de laatste wedstrijddag op moest. Waar andere sporters zich al weer wat mochten laten gaan op de boulevard moest ik tot het einde toe vasten en hard trainen.
In mijn categorie deden 29 sporters mee waarbij alleen de namen van de eerste tien fitnessers werden genoemd die doorgingen naar de finale. Daar hoorde ik niet bij maar toch kijk ik terug op een prachtige week. Ik ben er dan ook zonder verwachtingen heengegaan want ik weet dat mijn spiermassa en spierkwaliteit nog niet op kan tegen de top. In Rusland bijvoorbeeld is er zelfs een bikinifitnessacademie. Sommige concurrenten zijn dan ook al jarenlang bezig met hun lichaam terwijl ik eigenlijk nog maar net kom kijken.
Daarom laat ik volgend jaar waarschijnlijk het EK schieten om mij te kunnen focussen op het WK. Dit evenement vindt vaak aan het eind van het jaar plaats in Frankrijk dus dan heb ik nog een half jaar langer om mij voor te bereiden.
Wat moet je doen (en laten) om optimaal geprepareerd aan de start te verschijnen en is dat (mentaal) zwaar?
Je moet heel veel doen en nog meer laten, zeker in de laatste tien weken voor een belangrijke wedstrijd. Dan ga je nog meer trainen maar krijg je juist minder calorieën binnen omdat je nog meer gaat letten op wat je eet en bijna alleen nog maar water drinkt. Hier word je dus én moe én hongerig van. Daarbij kon ik door dit hongerig gevoel ook maar moeilijk in slaap komen. Vaak dommelde ik rond 04.00 uur in slaap terwijl om 06.00 uur de wekker ging.
En ik kan je wel vertellen dat je daar heel chagrijnig van wordt. Je moet er dus heel veel voor over hebben, ook op sociaal gebied. Negen van de tien feestjes heb ik dan ook bewust laten schieten om maar niet in de verleiding te komen maar ook omdat het niet meevalt om vrolijk en opgewekt te zijn. Mede daardoor was ik ook zo blij op het EK toen mijn optreden er op zat. Ik ben van te voren wel gewaarschuwd dat het heel zwaar zou worden maar hoe zwaar weet je pas op het moment zelf. Toch had ik het voor geen goud willen missen!
Gelukkig heeft je partner dezelfde passie?
Dat scheelt inderdaad want hij weet hierdoor hoe het voelt en wat het is. Van oorsprong is Giorgi echter een rasechte voetballer. Hij speelt ook op een behoorlijk niveau in Duitsland, bij VFL Germania Leer. Dat is zijn grootste passie maar ik heb hem eigenlijk een beetje de bodybuilding wereld ingetrokken. Giorgi is dit jaar met de wedstrijden begonnen en hij ging net zo snel als ik vorig jaar en dus mocht hij ook meedoen aan het NK waar hij als 4e geëindigd is.
Het bijzondere hieraan is dat hij er veel makkelijker doorheen gerold is. Waar ik steeds chagrijniger werd, ging hij gewoon rustig door en speelde zelfs zijn voetbalwedstrijden helemaal uit alsof er niets aan de hand was. En dat is maar goed ook want wanneer we beiden zo negatief zouden worden dan had dit misschien wel tot een relatiebreuk kunnen leiden, haha. Bij hem was het eigenlijk een beetje een uit de hand gelopen grap, dat is toch wel een behoorlijk contrast hoor.
Daarbij ben je ook nog eens trainster/onderneemster?
Giorgi en ik zijn beiden personel trainers bij onze eigen onderneming Go Beauty&Fit. Wat inhoudt dat ik zeven dagen in de week bezig ben met coaching, schema’s maken en bij mensen langs ga voor op de persoon gerichte trainingen. In de regio Uithuizen heb ik inmiddels zo’n 35 mensen die ik mag coachen en begeleiden. Ook geef ik in Middelstum bootcamp, voorheen deed ik dat ook in Uithuizen.
En Giorgi heeft ongeveer hetzelfde schema waarbij hij ook nog drie avonden in de week moet trainen en vrijdagavond zijn wedstrijd heeft. Hij was al personal trainer in de tijd dat ik in Uithuizen en Bedum nog mijn eigen schoonheidsspecialistenzaak had. Maar dit past veel beter bij mij. Go Beauty&Fit is in 2016 opgericht en vanaf 2017 zit ik er fulltime bij in.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit je carrière tot dusver?
Dat ik zo snel zo ver ben gekomen in een goede gezondheid. Daarbij heb ik veel nieuwe mensen leren kennen waarmee ik mijn passie kan delen. Wat dat betreft is deze hele ervaring één groot hoogtepunt. Ik ben blij met hoe mijn leven zich de laatste jaren heeft ontwikkeld.
Het grootste dieptepunt is ongetwijfeld het overlijden van een goede vriendin van mij ongeveer twee maanden geleden. Zij is 34 jaar geworden en overleed plotsklaps. We zijn in 2018 samen begonnen in de C-categorie en hebben samen het hele traject doorlopen. We zouden ook samen naar het NK en EK gaan, en in Spanje zouden we een kamer delen. Ik weet zeker dat ze beide wedstrijden gewonnen zou hebben. Niet te bevatten eigenlijk, zo gezond en sportief leven, moeder zijn van twee kinderen en dan is het zomaar afgelopen…..
Heb je nog leuke (sport)anekdotes?
Volgens mij heb jij inmiddels al input genoeg, haha. Ik zou het zo 1,2,3 ook niet weten. Hoewel ik dagelijks natuurlijk leuke ontmoetingen heb en onderweg het nodige meemaak.
Uithuizen is voor jou ‘the place to be’ geworden?
Dat vind ik een moeilijke vraag omdat zowel Giorgi als ik graag op termijn naar het buitenland willen verhuizen. Waar zijn voetbalcarrière hem ook brengt, ik ga met hem mee!
Nog tijd voor andere hobby’s?
Niet zo heel veel. Ik mag dus graag sporten en de overige tijd breng ik graag met mijn vriend en een aantal vriendinnen door. Shoppen is daarbij wel een grote hobby, maar dat kan natuurlijk ook online. Ik ben erg aan mijn drie honden gehecht, alleen het uitlaten vind ik wat minder.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Ik hou het lekker simpel. Je mag mij altijd wakker maken voor een patatje mayo.
Waar staat Bianca de Wit over 10 jaar?
Ik hoop dat ik dan met Giorgi in Spanje woon, dat we daar onze onderneming kunnen voortzetten, dat we tegen die tijd getrouwd zijn en een of meerdere kinderen hebben. Spanje trekt ons allebei enorm, daarbij is het ook maar twee uur vliegen vanaf hier. Maar waar we ook heengaan, ik wil altijd blijven werken.
Wil je verder nog iets kwijt?
Alles is mogelijk als je er 100% voor gaat. Mijn motto is dan ook niet voor niets, 100% inzet is 100% resultaat. Dat heb ik zelf ook ervaren. Leuk dat je een kijkje hebt willen nemen in mijn leven, Giorgi en ik zijn zeker geen alledaags stel, haha.
En ik wil graag nog even zeggen dat ik het jammer vind dat sommige mensen onze sport zo negatief benaderen. Dat het ongezond zou zijn en het wordt vaak gekoppeld aan doping natuurlijk. Maar we worden regelmatig gecontroleerd en ik functioneer prima zonder!