Vorig jaar schreef ik rond deze tijd een column ‘Ik zou wel weer over wat leuks willen schrijven!’ Ietwat wentelend in zelfmedelijden over allerlei fysieke tegenslagen binnen de familie. Maar die zijn inmiddels grotendeels bezworen. Tijd dus voor vrolijker verhalen, zeker met mooie warme dagen in het verschiet. Vol met opbloeiend tuinplezier in onze eigen achtertuin. Want wat was het smullen geblazen zeg, op bepaalde momenten in de afgelopen 168 uur. Ik heb dan ook met opzet tot het laatste moment gewacht met schrijven zodat alle superlatieven in dit woensdagmorgenverhaaltje meegepikt kunnen worden. Inclusief de Mokumse Mokerslag…..
Het wonder van Turijn
Zo heb ik gisteravond genoten van het wonder van Turijn. Een stuk beter te pruimen dan de brandhaarden in Parijs. De stad van de liefde waar ik vorig jaar nog genoten heb van de Notre-Dame. Gelukkig lijkt dit prachtige gebouw niet definitief verloren te zijn gegaan maar wat een vlammenzee maandag jongstleden. Gisteren stond Turijn in vuur en vlam. Vooral in de tweede helft. Maar niet door de miljoenenploeg onder leiding van de weggeblazen ster Ronaldo. Maar van het heerlijke tikkie-takkie-voetbal van de Amsterdammers.
Vorige week woensdag begon een sensatie zich al aan te tekenen toen Neres heerlijk afdrukte. Het is allemaal wat. Niet verloren tegen Bayern München uit en thuis, een positieve score tegen Benfica, Real Madrid in zijn eigen Estadio Santiago Bernabéu weggevaagd en nu dus de Allianz Stadium van topfavoriet Juventus in Turijn stil krijgen. Ik had het niet meer voor mogelijkheid gehouden getuige een blog die ik in 2014 schreef. Over een tijd die nooit meer zou komen en waar we nu blijkbaar middenin zitten.
Waar gaat dit eindigen zeg voor de Ten Hag brigade? Ik heb in elk geval de datums 30 april en 8 mei al in de agenda gezet. Want dan zijn de halve finales tegen een Engelse topploeg. En voorzichtig ook al even 1 juni want dan wordt de finale in Madrid gespeeld. Dat zou toch wat zijn: FC Barcelona – AFC Ajax. Dat moet smullen geblazen zijn voor onze nummer 14 daarboven….
Sunsation
Tussendoor beleefden we ook nog even een topweekend op Sunsation. Wat een verhalen de afgelopen dagen. Wat een mooie app ook: ‘Wij zijn sprakeloos. Voor zo’n editie zijn geen woorden. Zonder kleerscheuren zijn we door de drukste avond ooit gekomen. Beter kan toch bijna niet?!’ Zo is dat. Het bestuur, alle vrijwilligers maar ook de professionals van bijvoorbeeld het geluid en het licht, wat werd er een prestatie neergezet.
Vaste Facebookvolgers merkten het zaterdagavond en -nacht al wel dat ik voor mijn doen veel filmpjes gemaakt en online gezet heb. Dat is vaak een goed teken. Toen DJ Roy aan zijn finale begon tijdens de Klimaatgroep Hollandse Avond vielen als vanouds de bier- en zweetdruppels van het dak. Mede dankzij voorbereidend werk van Kevin Paré, Ancora en Tino Martin. Laatstgenoemde wacht nu een vol Olympisch Stadion. Maar hij moet toch ook ervaren hebben dat een volle Sunsationtent ook wel iets magisch heeft.
Langzaam maar zeker keert de rust terug in het pittoreske Middelstum. Op het festivalterrein stond gisteren alleen nog maar een geraamte van het tentwerk. Maar ook na zondag kwam ik tot mijn verrassing nog heel veel enthousiaste verhalen tegen van vrijwilligers, bestuur, ja zelfs van mannen van het licht en geluid die allemaal genoten hebben van deze twee weken. Over de magie van de rode tent bijvoorbeeld. De vrijwilligers kwamen weer uit het hele land naar het bijna noordelijkste puntje van Groningen. Een vrijwilligers brak zelfs een werkvakantie in Australië af om maar niets van deze editie te hoeven missen.
Ook de beveiligers waren enthousiast. En scherp. In een ultieme poging om nog een keer de hoofdtent binnen te komen, werden Kees en ik nog even tot de orde geroepen. Wellicht zelfs in het Fries uitgeblaft. Het zat er nu toch echt op. De koek was echt op. Geen Luv’ meer in the air. Geen magische saxofoonuithaal tijdens Great Piano’s. Geen bloed, zweet en tranen. Geen golden showers. Geen bezemuithalen om het terrein schoon te maken. Wat rest zijn mooie, magische momenten. Over het wonder van Turijn bijvoorbeeld. Maar ook van die op Ewsum….