Echt makkelijk schieten de volzinnen er nog niet uit vanmorgen. Dat is op zich vreemd want qua alcoholgebruik viel het heel erg mee dit weekend. Alleen op de zaterdag gingen er de nodige drankjes in. Met Sunsation op komst, dit weekend is het al zover, nooit verkeerd natuurlijk om te polsen of het lichaam een alcoholische versnapering nog wel aan kan. Een enigszins watterig hoofd is dan geen pre maar ik ga er gemakshalve vanuit dat het allemaal goed gaat komen….
Misschien komt het ook wel doordat het klokje weer een uurtje vooruit gegaan is. Daar moet het bioritme altijd eventjes aan wennen. Ik was deze maandagmorgen mooi om half zeven wakker en trok er niet veel later met hond Dusty op uit voor een rondje bos. Ietwat stram en stijf door het grond kruien van afgelopen weekend. Buurman Ite had grond over, ik had grond nodig voor onze nieuw aan te leggen achtertuin dus dat ging dubbelop. Best wel vermoeiend werk overigens, dat kruien. Gelukkig heeft niemand gezien dat ik tegen het eind in Ite’s heeg duikelde, misschien wel van pure vermoeidheid.
Afijn, ik was dus met Dusty aan het wandelen. De zon kwam mooi op en gelukzalig constateerde ik dat een zwanenechtpaar bezig was om een nest te maken. Volgens mij zag ik ze elkaar zelfs een kus geven, de lange nekken en snavels kwamen in gebogen toestand immers vervaarlijk dichtbij elkaar. Prachtig man, voor mij het ultieme teken dat het voorjaar weer begonnen is…..
’t Kon minder inderdaad. Dat gevoel bekroop mij ook vorige week woensdag toen de Open Coffee Club ’t Hogeland mij naar De Hoogte in Winsum bracht. Alvorens hier naar toe te wandelen, wilde ik nog even met Monie van Paassen bellen die onderweg er naar toe ook een poging gedaan had om mij te bereiken. Toen mijn mobieltje overging, zag ik Magriet echter toenadering zoeken met zo te zien een prangende vraag. Hoe ze wel niet bij De Hoogte kwam? Geen nood, ik wist de weg. Twee weken eerder trad Ben Woldring hier immers op, ik wist dus waar ik langs moest.
En dus drukte ik Monie eerst even weg om haar vervolgens vlak voor de ingang weer op te bellen. ‘Had je een broekzakgesprek?’, merkte ze vervolgens gevat op. Het wegdrukken was niet echt gelukt en dus hoorde ze mij met Magriet babbelen. Toen we vervolgens in gesprek raakten, was het goede nieuws snel beklonken. ‘Ik ben wel van het doorpakken’, aldus Monie en dus is de website een nieuwe hoofdadverteerder rijker. Nummer zes alweer, ’t kan minder inderdaad.
En dus ging ik opgetogen De Hoogte in. Tal van bekende gezichten leidde vervolgens tot een feest der herkenning. Klaas Brouwer begon tegen mij aan te ‘kwalmen’, dat hij mijn partner wel kende want die kwam vroeger vaak bij hem in Pub ’69. Dat Klaas hiervan de eigenaar is geweest, wist ik niet eens maar hij kon er in elk geval smakelijk over vertellen. Dat het altijd zijn droom was geweest om deze in de omgeving zeer bekende toko over te nemen. Dus toen de kans zich voordeed wist hij niet hoe snel hij het bankwezen vaarwel moest zeggen. Wel kon hij nog mooi even zijn eigen businessplan schrijven, die vervolgens in know time werd goedgekeurd.
Inmiddels concentreert Klaas zich met volle overtuiging op zalenverhuur en partycentrum De Hoogte, de verhalen zijn er niet minder op geworden. Wie weet kan ik hem binnenkort wel tot een pensionadointerview verleiden. Hetzelfde geldt misschien ook wel voor Cees van der Meent. De man achter Winsum-, De Marne- en Hogelandnieuws. Een markante persoonlijkheid die duidelijk ook op zijn praatstoel zat wat tot talloze anekdotes leidde. Over hoe hij het makelaarschap vaarwel zegde bijvoorbeeld toen zijn secretaresse hem feliciteerde met zijn duizendste verkochte woning. Daar was geen uitdaging meer in te vinden. Ook kwam hij nog met een mooi en verrassend primeurtje maar daar heeft hij natuurlijk zijn eigen kanalen voor om dit wereldkundig te maken en met een groter publiek te delen.
En zo tufte ik na afloop opgetogen terug naar Middelstum. Het buikje ruim gevuld met koffie en koek. Met mooie verhalen in het achterhoofd en wellicht twee potentiële pensionadogasten in het verschiet. Plus ook nog eens een nieuwe hoofdadverteerder. Niet veel later toog ik dan ook achter mijn PC om mij te storten op een passende introductietekst over een zeer ondernemende onderneemster. ’t Kon minder inderdaad. Het voorjaar liet in de afgelopen dagen iets van haar ongekende glans en schoonheid zien….