Als ik de overtollige kilo’s eraf wil hebben zal ik toch weer eens in beweging moeten komen. Iets te lui, maar zeker gemotiveerd om de horecaspoiler in te ruilen voor een sixpack XXL, hijs ik mezelf uit de bank. Ik sleep mijzelf naar mijn kledingkast alwaar mijn sportkleren diep verstopt onder een aantal lange broeken en dikke truien totaal niet op mij ligt te wachten.
Vol verbazing merk ik dat mijn hardloopkleding, die ik lange tijd niet gedragen heb, nog uitstekend past. Dan valt het dus nog wel mee is mijn eerste ingeving. Ik kan het ook nog wel even uitstellen. Nee, ik moet sterk zijn. Eenmaal in de strakke hardloopbroek en evenzo strakke loopshirt kan ik niet meer terug. Vol goede moed trek ik mijn hagelnieuwe schoenen aan. De felle gele kleur doet mij bijna verblinden. Eigenlijk doodzonde om deze vies te maken, maar ook nu kan ik de verleiding om niet te gaan hardlopen weerstaan.
In vol ornaat en tot op het bot gemotiveerd sta ik in de schuur en denk ik na over de te lopen route. Mooie routes heb je op ons prachtige Hogeland en vele kilometers heb ik er al afgelegd. Ik ben een aantal jaar geleden begonnen met hardlopen. Ik kreeg een zogenaamde kantoorfunctie en merkte dat ik langzaam meer omvang ontwikkelde. Met name het gebied rond de navel werd op een bepaalde leeftijd, in combinatie met minder beweging zeer gevoelig voor uitbreiding. Het stoppen met roken werkte daarbij zeker niet in het voordeel van de vetverbranding.
Aan motivatie dus geen gebrek. Daarnaast schreef ik me in voor een aantal hardloopevenementen. Dit moest me in ieder geval motiveren om in training te blijven. In september begon ik meestal met “De Run van Winschoten”. Een prachtige loop, dwars door Winschoten en Heiligerlee. De loop is onderdeel van de feestweek en wordt meestal gehouden onder zeer zomerse omstandigheden. De toeschouwers staan in hun eigen voortuin de deelnemers aan te moedigen. Dit onder het genot van een koude, veelal alcoholische, versnapering.
Voor de toeschouwer geweldig natuurlijk, voor de amateurloper, waartoe ik mijzelf reken, zeer jaloersmakend. Hoe heerlijk is het dan ook wanneer je na 10 warme, slopende en soms weerzinwekkende kilometers zelf ook een koud pilsje kan nemen. Alhoewel bier.. Ze hebben daar Grolsch en dat mag bij ons de naam bier niet dragen.
Daarna volgt in oktober de 4 Mijl van Groningen. Een te commerciële loop die ik sinds jaar en dag samen met collega’s volbreng. We doen dan mee als team en gaan na de loop ook samen naar het café. In de beginjaren was ik meestal de snelste van alle collega’s, maar de laatste jaren word ik er genadeloos uitgerend door de jongere garde. De laatste edities doen mijn kinderen ook zo af en toe mee. Wanneer die ongetraind een snellere tijd neerzetten, weet je dat de jaren beginnen te tellen. Gelukkig kan ik tijdens de derde helft redelijk tot goed meekomen en kan ik met gepaste trots zeggen dat ik als een van de laatsten de nazit verlaat.
Daarna is het lange tijd rustig op hardloopgebied. De gehele winter wordt er bijna niet hardgelopen. Ik maak mezelf ook wijs dat de kilo’s in de winter er minder hard aankomen. Ook het Hollandse herfst- en winterweer werkt niet echt motiverend. Vanaf medio januari begint het dan toch weer te kriebelen. De omvang van de heupen is weer buiten proporties en de navel groeit zo langzamerhand behoorlijk naar buiten.
Toch weet ik de eerste kilometers meestal nog wel uit te stellen tot na het carnaval. Dit heeft overigens niets te maken met het feest an sich. Hier kom ik al enige jaren niet meer. Tijdens dit culturele hoogtepunt in Kloosterburen, worden mijn honneurs zeer goed waargenomen door mijn dochter. Om de motivatie om te gaan rennen weer wat aan te wakkeren schrijf ik me rond eind februari in voor de Cascaderun in Hoogeveen. Hoogeveen is de plek waar mijn ouders wonen en ik zelf ook nog een jaar vertoefd heb.
Op de tweede zondag in april moet ik klaar zijn voor 5 loeizware mijlen hardlopen. Groot voordeel is dan wel weer dat de 8,1 kilometer dwars door het prachtige Hoogeveen gaan. Langs alle wegen staan gigantisch veel toeschouwers je naar de finish te schreeuwen. Tijdens een van de eerste edities van deze run had ik even het idee dat ik nogal bekend was in Drenthe. Overal langs de route werd mijn naam gescandeerd: “Zet hem op Tjipco”. “Nog maar een klein stukje Tjipco”, hoorde ik overal. Na enkele kilometers kwam ik er achter dat mijn voornaam op mijn startnummer was geprint en dat ik daarom zoveel persoonlijke aanmoedigingen ontving.
Ook nu heb ik me weer opgegeven voor de Cascaderun. Met nog enkele weken te gaan moeten er toch nog wat trainingskilometertjes afgelegd worden, wil ik fit aan de start in Hoogeveen verschijnen. Vol goede moed en met het nummer “Alive” van Pearl Jam op de oortjes rende ik als een jonge hinde de schuur uit, richting Wehe-den Hoorn. De eerste kilometers gingen best soepel. Pearl Jam en Kensington moedigden mij muzikaal aan om nog harder te gaan.
Op Grijsloot stond er zowaar een toeschouwer op mij te wachten. Good old Harry Koning van muziekvereniging Wilhelmina stond met een handvol droge worsten voor een grote boerderij. Ik remde iets af en zei tegen hem dat ik niet te lang kon stilstaan aangezien ik net met een recordpoging bezig was. Hij glimlachte zijn hagelwitte tanden bloot en zei dat hij toch wel wat trots op mij was. “Dat ik die nog es zig haardloop’m… Dut mie goud! Vrouger bie voetball’n hast doe door moar een hekel aan”, zei hij lachend. Ik lachte vermoeid terug en vervolgde mijn weg richting Leens.
Eenmaal terug op de stoep voor mijn huis was ik zelf toch ook wel een beetje trots. 7 Kilometer hardgelopen in een acceptabele tijd van 40 minuten. Met de vermoeidheid viel het ook wel mee. Sterker nog, ik had het gevoel nog wel een paar kilometers te kunnen lopen. Toen ik na het douchen langs de spiegel liep, dacht ik even te zien dat mijn lichaam weer wat normalere proporties had aangenomen. Maar toen ik mij ontspande, viel mijn buik weer terug naar zijn oude positie. Het deed me niet zoveel. De eerste kilometers zaten er weer op. De Cascaderun ga ik zeker met veel plezier volbrengen en de zomer mag er wat mij betreft heel snel aankomen.