Wanneer u dit verhaaltje leest, denk en hoop ik dat ik zelf in Londen zit met het gezin. Een lang gekoesterde wens van mijn tot dusver vliegloze partner ter ere van haar 40e verjaardag. In een latere blog komen ongetwijfeld de avonturen in het land van de Brexit aan de orde. Nu eerst nog even een korte terugblik op een heerlijk weekend, qua weer en temperatuur wel te verstaan. Zouden we dit vast kunnen houden? Vorig jaar sloeg Koning Winter eind februari nog genadeloos toe, met diverse priksleewedstrijden op het Boterdiep tot gevolg. Met daarna nog de ontmoeting met de Russische beer die snoeihard en loeikoud toesloeg….
Maar dit weekend hadden we dus aangename voorjaarstemperaturen. Heerlijk om de sneeuwklokjes in het wit, geel en paars weer te mogen aanschouwen. Jammer dat die op het knollenveld van VVSV’09 niet te ontwaren waren, dat had het weekend helemaal afgemaakt. Alhoewel, drie punten ipv van een geflatteerde nederlaag, dat was natuurlijk nog mooier geweest. Helaas gooide een makkelijk gegeven strafschop roet in het eten. Ach, dan hadden we er zelf maar meer in moeten schieten. Toch was het mooi om een keer weer in het Ulrumse te mogen voetballen…
Verder kijk ik met veel genoegen terug op het klaverjassen en het Beerfest, ons aangeboden door de mannen van het eerste en het tweede die allemaal in lederhosen rondliepen. Het fest moest door de nederlaag van het vlaggenschip even op gang komen maar de organisatie werd daarbij geholpen door een substantieel deel van VR1 die zich, verkleed in een Tiroler outfit, van hun beste kant lieten zien. Toen DJ Sieme ook nog eens zijn registers opentrok was het hek van de dam met als gevolg dat ik veel later de kantine verliet dan verwacht. Op de Berk 2 werden de oogjes alras kleiner en niet veel later viel ik als een blok in slaap, in mijn eigen bedje wel te verstaan. Lekker man….
Op de vrijdagavond kijk ik ook met het nodige plezier terug. Er waren twintig man te klaverjassen in de kantine van de Hippolytushal, waaronder drie vrouwen en nog enige nieuwe gezichten. De resultaten waren voor mij niet om over naar huis te schrijven, gezellig was het wel. Langzaam maar zeker nadert de klaverjas- en sjoel competitie zijn apotheose. Ik ben benieuwd wie er uiteindelijk als eerste met de Theo Wilpstra wisselbokaal vandoor gaat….
Tussen alle bedrijven door mochten we ook nog even broertje Wiebrand zijn 60e verjaardag vieren. Wat een mijlpaal zeg, van harte gefeliciteerd. Vlak voor vertrek zag ik Sven van Beek voor de zoveelste keer zijn eigen keeper verschalken waardoor FC Groningen drie punten aan het totaal kon toevoegen en zelfs in het linkerrijtje te vinden is. Dat waren mooie beelden op de Berk 3.
En daar laten we het eerst maar weer bij. Eigenlijk wilde ik dit verhaaltje helemaal niet schrijven. Een paar bert-koster-loze dagen zijn ook prima te verteren natuurlijk. Maar de zonnestralen leverden zoveel extra energie en vitamine D op dat er op deze maandagmorgen toch nog een extraatje aan het papier toevertrouwd is, als mogelijke invulling van de woensdag waarbij ik zelf misschien wakker geschud wordt door het klokkenspel van de Big Ben. Of is dat technisch gezien niet mogelijk? U merkt het, ik moet nog veel over deze historische Europese hoofdstad leren. Of dat gelukt is? De tijd zal het leren….