Bert, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Je zit hier in Uithuizen bij Bert van der Meer thuis. Ik ben 52 jaar en geboren in het Noord-Hollandse IJmuiden. Maar getogen op het Hogeland, ik moet zeggen dat ik echt een Groninger ben geworden. Vader van vijf kinderen waarvan drie van mezelf zijn en dus ben ik ook twee keer bonusvader geworden dankzij een nieuwe relatie.
Je kunt rustig stellen dat voetbal in mijn DNA zit. In de jeugd heb ik bij Corenos en Noordpool gevoetbald, in mijn seniorentijd bij Corenos, De Heracliden en Noordpool. Ik vond het leerzaam om bij meerdere verenigingen te voetballen en daarmee kennis te maken met andere voetbalculturen.
Hoe ben je in het trainiersvak gerold?
Dat moet in het seizoen 2013/2014 geweest zijn. Ik weet nog dat mijn jongste zoon een jaar eerder training kreeg van Geert-Jan Zijlstra. Ik was dan wel eens met hem aan het sparren. ‘Waarom doe je dit niet zus in plaats van zo’. Geert-Jan sprak toen de wijze woorden: ‘Je moet zelf trainer worden!’. Dat heeft mij wel aan het denken gezet. Een jaar later werd ik trainer bij Noordpool C1.
Ik wilde ook mijn trainersdiploma’s halen. TC3 ging vrij eenvoudig en bij TC2 haalde ik alle opdrachten op mijn praktijktraining na. Ik heb uiteindelijk besloten om het er bij te laten. Met TC3 kan ik vijfde en vierde klassers trainen, ik denk dat het met mijn leeftijd en ervaring niet reëel is dat ik hoger kom en dat ambieer ik ook niet.
Bij welke clubs heb je gewerkt?
Na Noordpool bedacht ik mij dat een andere club en omgeving misschien wel goed voor mij zou zijn. Ik heb een open sollicitatiebrief naar Gorecht gestuurd en na een goed gesprek heb ik in het seizoen 2014/2015 de A2-junioren getraind. Een jaar later schoof ik door naar het tweede.
Toenmalig trainer van De Heracliden Kees Pranger wilde mij graag als zijn assistent hebben, vandaar dat ik in het seizoen 2016/2017 Heracliden 2 getraind heb. Toen Kees vertrok, heb ik samen met Gerard Bekkering nog een half jaar de A-junioren van Noordpool getraind. En toen kwam ZEC op mijn pad. Voor mij een kans en grote uitdaging om hoofdtrainer te worden want ergens vind ik het ook heel lekker om als tweede man in de schaduw te fungeren.
Bij ZEC heb je een langdurig contract ondertekend?
Dat is niet helemaal waar, ik heb de intentie uitgesproken om vijf jaar te blijven. We gaan jaarlijks om tafel om te zien of het eenjarig contract weer wordt verlengd. Ik heb al gezegd dat ZEC mijn laatste club als trainer zal worden, het lijkt mij heel leuk om hier iets neer te zetten waarmee de club verder kan. Ik denk dat het fundament goed is, we zijn nu druk bezig om een mooi huis te bouwen. Ik zoek verbindingen, probeer met de groep veel plezier te maken en lanceer tal van ideeën waarvan veel goed opgepakt worden.
De club lag vorig seizoen bijna op zijn gat. Er was nog maar één elftal en daar was de sfeer ook niet optimaal. Daarbij had ZEC nog geen nieuwe trainer voor dit seizoen. Ik was wel eens aan het brainstormen met een van de spelers van de club hoe deze negatieve tendens doorbroken kon worden. Langzaam begon het bij mij te borrelen. Ik heb toen een gesprek gehad met clubicoon Jan Posthumus, bestuurslid en jarenlang de eerste keeper bij ZEC en keeperstrainer bij SC Loppersum, om eens van gedachten te wisselen.
Toen hij aangaf dat hij wel tweede man wilde worden, ben ik met het bestuur om tafel gaan zitten en toen waren we er snel uit. Met Bert Mos als elftalbegeleider en Robert Pieterman als vaste grensrechter werden nog twee clubmensen aan de staf toegevoegd. Vanuit Uithuizen kwamen enige jeugdspelers over die of inmiddels al gestopt waren of er niet zoveel plezier meer in hadden. Dit leidde uiteindelijk tot een aanzuigende werking op andere jonge gasten maar ook op oud-spelers die bij andere clubs waren gaan voetballen…..
Toen uiteindelijk alle kruitdampen waren opgetrokken, bleek dat we voor dit seizoen achttien nieuwe spelers mochten verwelkomen waardoor we weer twee elftallen voor de competitie in konden schrijven. Ik werk nu met twee selecties van twintig personen, dat is toch geweldig? Vrijwilligers die gestopt waren, keerden weer terug. En het is ons, mede door de inspanningen van voorzitter Bert Goslinga, gelukt om een sponsor te vinden (Bouwbedrijf de Ridder uit Uithuizen) die alle veertig spelers in hetzelfde clubtenue wilde steken, heel goed voor de eenheid. Mijn dochter Milou houdt zich intensief bezig met de sociale media waardoor we ook een bepaalde sfeer en uitstraling naar de buitenwacht uit kunnen zenden.
Met wat voor gevoel kijk je terug op de eerste seizoenshelft?
Wanneer zoveel nieuwe spelers naar een club toekomen, dan schept dat ook verwachtingen naar de buitenwacht. Zelf heb ik de doelstellingen heel simpel gehouden. Vorig seizoen hadden we een doelsaldo van 45 voor en 117 tegen. Voor dit seizoen heb ik gezegd: ‘Geen rode kaarten meer (ook daarin hadden we helaas een reputatie opgebouwd) en minder tegengoals.’ Met twaalf punten, dertien goals voor en dertig tegen, sloten we de eerste seizoenshelft als achtste af en daarmee ben ik dik tevreden.
Ik vind het veel belangrijker om een eigen identiteit en manier van spelen aan de groep mee te geven. En die ontwikkeling gaat tijd kosten. De eerste selectie bestaat voor bijna de helft uit spelers van rond de 19 jaar die normaal in het tweede aan het seniorenniveau hadden kunnen wennen maar hier direct in het eerste spelen.
Maar veel belangrijker dan de resultaten is het feit dat de sfeer en de gezelligheid binnen de club terug zijn na enige zware seizoenen. Ik ben eigenlijk in het denkproces al weer vele stappen verder maar ergens is dit voor nu iets waarvan we met zijn allen mogen genieten….
Ook binnen een kleine club als ZEC liggen volop mogelijkheden?
Ik denk dat het ons lukt om deze flow vast te houden en verwacht dat de aanzuigende werking zich ook in het aankomend seizoen door gaat zetten. Ook andere spelers zien dat we momenteel een gezellige groep hebben die met plezier met elkaar aan het werk zijn en daarbij ook de derde helft niet uit het oog verliezen. Middels allerlei sfeeracties proberen we die sfeer ook naar buiten toe uit te dragen. Ik hoop hier iets neer te zitten waarbij iedereen zich thuis voelt, dus ook de mensen buiten Zandeweer. Ambitie, sfeer en gezelligheid, dat zijn de kernwoorden waar we hier mee bezig zijn.
En dan komen de spelers vanzelf weer. Waarbij ik het ook prima vind wanneer ze na een seizoen weer uitwaaien. Zeker wanneer ze een uitdaging vinden in het hogerop voetballen. Wanneer voetballers met een goed gevoel weggaan is de kans veel groter dat ze terugkeren wanneer het gras elders toch niet groener blijkt te zijn. We hebben al zo weinig jeugd waar we op terug kunnen vallen. Wanneer nieuwe spelers naast het voetballen ook mee willen bouwen aan een nieuwe identiteit bij ZEC dan is dat voor de club natuurlijk fantastisch. En je merkt toch dat het aanslaat want iedereen heeft er erover.
Naast voetbaltrainer doe je ook vrijwilligerswerk?
Ik verricht inderdaad twee middagen in de week vrijwilligerswerk voor de Stichting Ixta Noa aan het Schuitendiep in Groningen. Dit is een inloophuis voor mensen met psychische problemen. Naast deskundige medewerkers, werken hier ook de nodige ervaringsdeskundige vrijwilligers, vaak met een eigen rugzakje. In dit werk voel ik mij thuis. De problematiek is mij bekend en bij deze mensen hoef ik geen masker op te zetten.
Daarbij zie ik in mijn werk zoveel eenzaamheid. Ik probeer de mensen weer wat kleur mee te geven, wat dat betreft zie ik overeenkomsten met ZEC. Wanneer ik iets voor die mensen kan betekenen, dan vind ik dat heel mooi. Graag zou ik ook meer die kant op willen gaan en meer kennis in die richting op willen doen. Ik kan mensen die zich verloren voelen alleen maar aanraden om hier een keer naar binnen te stappen.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit je trainerscarrière tot dusver?
Door de dingen die ik zelf heb meegemaakt, denk ik niet zozeer in hoogte- en dieptepunten. Je hebt gelijk wanneer je opmerkt dat de ontwikkelingen bij ZEC hoogtepunten zijn en fantastisch voor de club is. Zo worden er binnenkort ook allerlei zaken op het sportpark zelf aangepakt. Misschien moet ik daar zelf af en toe meer van gaan genieten in plaats van steeds naar nog meer verbeterpunten te zoeken.
Heb je nog leuke voetbalanekdotes?
Ergens moet ik met terugwerkende kracht nog mijn excuses aanbieden aan de VV Middelstum. Ik weet nog dat we in het begin van de jaren negentig met Heracliden 2 tegen Middelstum moesten spelen. We stonden met 7-1 voor, ik maakte zelfs een wereldgoal die ik nooit meer zou maken, kortom geen vuiltje aan de lucht. Tot ik ver in de tweede helft een tikje kreeg, struikelde, de bal in mijn handen pakte en een vrije trap tegen kreeg. Er ontstond een opstootje waarbij zowel mijn tegenstander als ik rood kreeg. Ik werd hierover zo boos dat ik voor de kantine een reclamebord kapot schopte wat tot het nodige gejoel en geschreeuw leidde. De toenmalige voorzitter begeleidde mij vervolgens richting de kleedkamers. ‘Kom moar jong. Ik begriep het allemoal wel moar most wel veur een naie bord betoalen…..’
Met Corenos 2 moesten we eens een vriendschappelijke wedstrijd spelen, uit tegen de twee klassen hoger spelende Buitenpost. Het was zo’n regenachtige, druilerige dag en we hadden ook nog eens te weinig spelers. Frico Meeuwes, die dit geregeld had, moest zelf zijn voetbalschoenen mee nemen, in zo’n plastic zakje. Toen we aan de late kant aankwamen zagen we de spelers van Buitenpost al bezig met een zeer uitgebreide warming-up waarbij het hele veld gebruikt werd. We begonnen dan ook zonder verwachtingen aan de wedstrijd die we vervolgens met enige A- en B-junioren in onze gelederen zeer onverwacht met 3-1 wonnen. Wat waren ze flauw in Buitenpost……
Uithuizen is voor jou ‘the place to be’?
Ik woon inmiddels 27 jaar in Uithuizen maar beweeg mij vrij onzichtbaar door het dorp. Ik geniet van mijn mooie huis maar ben verder liever wat meer op mezelf dan dat ik mij bij allerlei activiteiten aansluit.
Nog tijd voor hobby’s?
Ik sport veel maar dat is ook op therapeutische basis. En binnenkort ga ik een toetsingsexamen doen om te onderzoeken of ik in aanmerking kan komen voor een tweejarige HBO-opleiding waardoor ik ervaringsdeskundige in de zorg kan worden. Dat is wel iets waar ik voor wil gaan.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Mensen die echt in de shit zitten, mogen mij altijd bellen. Maar dat is normaal toch? Daarbij slaap ik ’s nachts slecht en ben dus toch vaak al wakker….
Waar staat Bert van der Meer (of ZEC) over 10 jaar?
Ergens leef ik vaak van dag tot dag. Dat gevoel is versterkt door het plotseling overlijden van Corenos clubicoon Brokamp. Maar als ik begin te fantaseren dan zie ik mij zitten op een houten golfkarretje, bestuurd door Dibi Knol, bij voetbalgolfclub ZEC waar ik via de speakers Ferdi Wit hoor zingen….. Maar alle gekheid op een stokje, wanneer er tegen die tijd nog steeds veel gezelligheid binnen de club is, dan zal ik heel tevreden zijn….
Wil je verder nog iets kwijt?
‘Je kunt niet meer terug naar het begin. Maar je kunt wel beginnen waar je nu bent en het einde veranderen.’ Kom gerust eens naar een wedstrijdje van ons kijken. Wat dat betreft ben ik toch altijd op zoek naar verbindingen met andere (kleinere) clubs in de omgeving. We moeten elkaar toch helpen? Het zou mooi zijn wanneer we gemeenschappelijk mooie activiteiten kunnen organiseren….
(Foto’s: www.milouvandermeer.wordpress.com)