Bron: www.mijnhogeland.nl
Naam: Alje van Bolhuis
Adres, Woonplaats: Hoofdstraat W 40 in Winsum
Leeftijd: 67
Burgerlijke staat: gehuwd
Beroep: Geen, sinds juni 2017 met pensioen.
Hobby’s: Lezen, muziek, sport (vooral voetballen, kijken wel te verstaan).
Lievelingsgerecht: Opgebakken aardappels met sla en een gehaktbal, en een kommetje vla met slagroom na.
Mooiste film ooit gezien: Borgen (zag ik als serie op Netflix), verder uit de ouwe doos Turks fruit en Soldaat van Oranje.
Mooiste sportmoment ooit: EK voetbal 1988 en die ene keer dat ik een vrije trap mocht nemen. Als ik het goed heb uit tegen Blauw Wit ‘34 uit Leeuwarden, die ik precies over de muur onbereikbaar voor de keeper in de linkerbovenhoek neerlegde, en waarvan ik zo te zeggen al voorvoelde dat ie er prachtig in zou gaan, bal voor mijn gevoel nauwelijks geraakt. Inderdaad een droomgoal. En inderdaad: die ene keer.
Mooiste boek ooit gelezen: Weet ik echt niet, ik heb legio mooie boeken gelezen, maar de mooiste? Ik durf het niet te zeggen.
Kijkt het liefst naar: De kleinkinderen (en dus ook de Teletubbies).
Beste popsong aller tijden: Hotel California van The Eagles.
Mooiste/succesvolste versiertruc: “Woar ken ik die van?”
Mooiste plekjes van het Hogeland: Alle plekjes rond het Reitdiep.
Favoriet vakantieland: Portugal, Griekenland en ook Curacao. Warme landen, daar hou ik van.
Mooiste stad: Amsterdam (daarna Groningen).
Favoriete auto: De auto die ik nu heb, Peugeot 208 Blue Lion, prima karretje voor een pensionado.
Waar heb je spijt van: Dat ik de cursus “nee zeggen” nooit heb afgemaakt.
Wat zou je ooit nog willen doen: Blijven doen wat ik het liefste doe: pingelen op de akoestische gitaar en wachten tot er een liedje opborrelt. En verder veel wandelen, fietsen en hardlopen rond het Reitdiep.
Droomvrouw/man: Buiten mijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen: mijn schoonmoeder van bijna 90 uit Sauwerd, da’s echt ain oet doezend!
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken: Als dat dan echt moet: iets laten zien van Toon Hermans, Tommy Cooper of Siemen Pommel, dan is mijn sjagrijn snel over.
Hoogtepunt uit het leven: De kampeervakanties met de kinderen in de jaren ‘80/‘90, vaste prik met de vouwwagen door Nederland en af en toe daarbuiten (Duitsland, Luxemburg, Frankrijk).
Dieptepunt uit het leven: Vooral het verlies van dierbaren.
Volgende vluggertjesgast en waarom: Tiemen Oosting uit Winsum, ook pensionado en zeer actief als voorzitter van de tennisclub Winsum. De verbinding met Tiemen berust door de jaren heen op toeval, en dat kan geen toeval zijn. In de HBS-tijd samen geselecteerd voor een hoorspel van de RONO (nu RTVNoord); vanaf eind jaren ‘70 een lange periode ge-SintenZwarte Piet op de Negen Wieken in Winsum en ga zo maar door.
Wat wil je verder nog kwijt: Dankjewel Simon van Dam dat je mij hebt aangewezen als vluggertjesgast. We zijn al maatjes vanaf het begin van onze aktiviteiten in de Grunneger scene (zeg 1988) en dat gaat niet weer over. Vooral onze telefoongesprekken zijn vermaard, maar dat gaat niemand wat aan. Onze columns voor Winsum.nieuws ook, maar daar weet niemand wat van.