Karmen ten Have had zich haar vakantie heel anders voorgesteld. Na een douchebeurt voelde ze tijdens het afdrogen een hard plekje in haar borst. De dokter stuurde haar naar het ziekenhuis waardoor ze haar eerste vakantiedag in het Martini Ziekenhuis doorbracht voor allerlei onderzoeken in plaats van de geplande verbouwactiviteiten. Nog tijdens de vakantie kwam de diagnose. Karmen: ‘Ik bleek een lobudair mammacarcinoom te hebben, of te wel borstkanker in de melkklieren. Hormoon- en HER2-gevoelig waarbij HER2 slaat op het eiwitlaagje wat zich om de tumorcellen hecht en dit versnelt de delingen. Daarna volgden nog drie onzekere weken waarna we te horen kregen dat er gelukkig geen uitzaaiingen waren.’
De mededeling
‘Wanneer je de mededeling krijgt dat je kanker hebt, dan is het net alsof je een klap in het gezicht krijgt. Ik niet alleen maar ook voor mijn partner Gert en onze drie dochters van 25, 14 en 9 jaar oud. Hetzelfde geldt voor mijn directe familie en vrienden die vanaf het begin erg met ons meegeleefd hebben. Kanker heb je niet alleen! Alles verandert: je gezin, je werk, je agenda maar ook jijzelf.
Toen de tumor van zes centimeter ontdekt werd, was onze eerste reactie: ‘De borst moet eraf!’ Maar zo werkt het dus niet. Gelukkig waren de artsen vanaf het begin heel positief over het herstel, negentig procent geneest. Dat was tien jaar geleden wel anders, toen was HER2 slecht te behandelen.’
De behandelingen
Op het moment van schrijven is Karmen halverwege haar vijfde behandeling. Aanvankelijk had ze weinig last maar ze ervaart gedurende het proces steeds meer bijwerkingen en ook de vermoeidheid neemt toe. ‘Afhankelijk van mijn fysieke conditie krijg ik zes tot negen behandelingen die elk drie weken in beslag nemen. De eerste week is het zwaarst want dan krijg ik chemo- en immuuntherapie. Tijdens deze immuuntherapie worden de eiwitten geblokkeerd. Groeisignalen kunnen de cel niet meer bereiken. De kankercellen kunnen daardoor afsterven. Of ze kunnen zich minder goed herstellen nadat ze beschadigd zijn door chemotherapie.’
‘Daarnaast krijg ik hoofdhuidkoeling. Bij hoofdhuidkoeling krijg je een koude kap op het hoofd voor, tijdens en na het chemotherapie-infuus. Door de hoofdhuid te koelen, worden de cellen die haar produceren beschermd tegen de chemotherapie. Hierdoor is de kans op haaruitval kleiner.’
Na deze behandelingen volgt een borstbesparende operatie. In eerste instantie was er sprake van een borstamputatie maar de kuren slaan zo goed aan dat de tumor bijna verdwenen is. Na deze operatie wacht Karmen nog zeventien tot vijfentwintig bestralingen. En daarna nog de immuuntherapie van een half jaar waarbij ze om de drie weken naar het ziekenhuis moet. Ze gaat er vanuit dat ze in het 3e kwartaal van 2019 genezen wordt verklaard!
Bedumer Winterloop
Toen Karmen las waar de opbrengst van de negende Bedumer Winterloop onder andere voor bestemd is, kwam ze tot de ontdekking dat een van de onderzoekdoelen bijna 100% matcht met haar ziekte. Dit jaar wordt de editie dus nog intensiever beleefd. ‘Daarbij hebben wij vrienden in de organisatie zitten en helpen we mee als vrijwilligers. Gert rent vaak mee, net als onze dochters.’
‘Er wordt van alle kanten met ons meegeleefd. Zo wordt er op de behandeldagen om en om door tien vrienden of familieleden voor het eten gezorgd; een verwennerij! We hebben enorm veel kaartjes en bloemen gekregen. Dat doet je erg goed hoor! Zoveel attente mensen, dat is geweldig!
Ik praat heel open over mijn ziekte maar loop er niet mee te koop. Ik heb dan ook wel even getwijfeld of ik aan dit interview mee zou werken. Maar ik merk dat heel veel vrouwen helemaal niet met borstkanker bezig zijn terwijl toch 1 op de 7 hiermee te maken krijgt. Vandaar ook de afsluiting om regelmatig een controle te doen. ‘Want hoe eerder je erbij bent, hoe groter de kans op herstel. Kijk maar eens op www.borstkanker.nl!