Naam: Nienke Wulp
Adres, Woonplaats: Huize de Pauw aan de Burchtstraat te Middelstum.
Leeftijd: 39
Burgerlijke Staat: Geregistreerd partner: Ron van Duuren (ongeregistreerd reeds twee decennia lang.)
Beroep: Leerkracht, kunstenaar en aardbewoner voor onbepaalde tijd.
Hobby’s: ‘Voedzame’, geestverrijkende ontmoetingen en confrontaties, dat wat ook goede boeken, films, beelden en muziek doen. Van een korte nesteling tijdens vakanties en tripjes tot het masseren van twee paar kindervoetjes, een luchtzicht, een aangename geur, een schouderklopje of een zacht plukje beneveld mos onder de blote voet.
Lievelingsgerecht: Zongerijpte vruchten en druipkaas verorberen met lieden die hier ook van houden. Of dit romantiseren op grauwe kille regenachtige dagen tijdens het wegkanen van Lidl Uithuizen truffelchips. Daar worden ze gewoon iets lekkerder van.
Mooiste film ooit gezien: De films van Ki-duk Kim hebben diepe indruk op me gemaakt. David Lynch en Reza Parsa, ook twee noemenswaardige regisseurs.
Mooiste sportmoment ooit: Hoogzwanger over de museumbrug waggelrennend om nog gauw de trein te pakken en dan plotsklaps stilstaan en in snikken uitbarsten wanneer een clubje fanatieke Aegir-ers met megafoon onder je doorroeit. Wonderlijk toch hoe die hormonen huishouden?
Mooiste boek ooit gelezen: Er komen steeds weer nieuwe, soms al aanzienlijk oude mooiste boeken bij. Een nieuwerwetsch boek dat me laatst verraste is ‘De Consequenties’ van Niña Weijers. Die verhouding tot het kunstenaarschap; ik ben blij-jaloers op haar schrijven. Verder: Arthur Japin, Michel Houellebecq, Hannah Arendt, schrijvende filosofen of vice versa.
Kijkt het liefst naar: Beelden die herkauwenswaardig zijn.
Beste popsong aller tijden: Alles is van voorbijgaande aard, zeker wanneer het ‘pop’ betreft. Echter, soms wordt het ‘monumenteel’: Horses van Patti Smith, Wild Horses van the Stones, Deftones. Dit naast Bach, Händel en Purcell.
Mooiste/succesvolste versiertruc: Zeer zeker zonder succes, maar wel één die kennelijk beklijft: “Kben daan woal nait zoow knaap aas Brèt Pit, moark ken likkn aas Lassie.” Wat wel werkte: geveinsde desinteresse op dat bepaalde gebied mét een permanente homo ludens twinkeling in ogenschijnlijk bruine ogen en openhartige gesprekken over de liefde.
Mooiste plekjes van het Hogeland: In de zeeluchten en tussen de grassprietjes liggend deze zilte en groene geuren opsnuiven.
Favoriet vakantieland: Ik dacht altijd dat dat ergens aan zee moest zijn, totdat het rijk der Etrusken mij eventjes ver deed afdwalen naar tijden waarin dit volk zijn bronzen beeldjes en aardewerk met vermoedelijk veel zorg en aandacht zo fraai en verfijnd vervaardigde. Het Toscaanse binnenland dus; buitengaats gaan kan ook zonder zee.
Mooiste stad: Na het lezen van ‘Nachttrein naar Lissabon’ van Peter Bieri was ik een tijdje ondergedompeld in deze stad van Fernando Pessoa. Mooie herinneringen. Zo zijn er nog tal van steden om aan terug te denken en staan er nog velen in de wacht om even te vertoeven. Meer dan een korte nesteling is ‘t niet.
Favoriete auto: Een groen geëngageerd antwoord van een Partij van de Dieren-lid zou zijn: “Auto’s?! Neen, bah!” Een minder propere, meer ongerijmde vermelding is dat ik een Saab met lederen (foei!) bekleding toch even nakijk. Doet me terugdenken aan de wagen van mijn opa, met kleine brandgaatjes in de stoel door zijn Javaanse Jongens-peukjes.
Waar heb je spijt van: ‘Zonder spijt kun je niet leven – en dat is niet erg’. Spijt bestaat in vele vormen en gaat met pijn gepaard. Maar spijt is ook essentieel voor zelfreflectie, schreef filosoof en schrijver Joke Hermsen onlangs in Filosofie magazine. Spijtig zijn ongetwijfeld wat oncharmante gedragingen en onhandige keuzes, vaak onderhevig aan tijdsdruk, haast dus. Ook spijtig vind ik het meelopen in onethische systemen.
Wat zou je ooit nog willen doen: Mijn zusje en haar gezin uit Philadelphia opzoeken. Natuurlijk gaan we er zelf heen roeien.
Droomvrouw/man: Dat is nu het mooie van dromen hé, daar tref je elkaar niet in die bepaalde banale alledaagse onhebbelijkheden. Aardse goden en godinnen als Javier Bardem, Benicio del Toro, Georgina Verbaan en Kate Blanchet vind ik zo beeldig. Ik ken ze niet. Stukjes onbekend maakt wel bemind.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken: ‘Ze’ mogen me niet wekken.
Hoogtepunt uit het leven: Na de geboorte van mijn kinderen de vrijwel onbeschrijfelijk magische verbinding voelen met alle moeders op aarde.
Dieptepunt uit het leven: De acceptatie van de soms zo vroege eindigheid ervan vind ik een pijnlijk proces.
Volgende vluggertjesgast en waarom: Yke Toepoel omdat ik zeer benieuwd ben naar zijn schrijven.
Wat wil je verder nog kwijt: Dank je wel, Bert & Hiske.