Het is inmiddels november en de eerste teams zijn al weer in degradatiegevaar, de eerste trainers hebben aangegeven dat ze hun heil ergens anders gaan zoeken en de beruchte spelerscarrousel begint al weer langzaam op gang te komen. Die spelerscarrousel wordt door erg veel clubs gehaat, wat ik overigens best begrijp. Hoe frustrerend is het ook wel niet dat je jarenlang in een talent hebt ‘geïnvesteerd’ en nu hij eindelijk dé man is in het eerste elftal, komt er een club die deze speler probeert over te halen om te vertrekken bij zijn jeugdliefde.
Zelf ben ik nu al voor het 14e jaar actief bij vv Winsum in de 1e klasse. Ook wij als Winsum zijn wel eens de ‘boosdoener’ in deze regio als het gaat om jonge spelers die een stap willen maken. Als vv Winsum staan we altijd open voor talenten in de regio om te kijken waar hun plafond ligt. Net zoals FC Groningen, SC Cambuur, ONS Sneek en Be Quick vaak open staan voor de jongens die er bij ons weer bovenuit steken. Dit is tegenwoordig heel erg vanzelfsprekend in het voetbalwereldje.
Toch heeft niet iedereen dit geaccepteerd en daardoor lees ik nog erg veel verontwaardiging als de tijd van de transfers weer aanbreekt. Nogmaals, ik snap de emotie helemaal maar kunnen we daar niet overheen stappen? Hoe mooi is het als een jongen van ‘jouw’ vereniging het goed doet bij een andere club en later weer terug komt om die ervaring weer te delen met andere jonge spelers. Volgens mij voetballen we allemaal voor ons plezier maar vinden sommige jongens (en steeds meer meiden) het een uitdaging om te kijken waar hun plafond ligt.
Als het plafond dan bereikt is, wordt er vaak gekeken naar de club waar ze begonnen zijn of waar ze het meeste plezier aan beleefd hebben. Waarom zou je dan boos zijn als iemand weg gaat bij een vereniging? Daar heb je uiteindelijk jezelf altijd mee. Zorg ervoor dat je hem een fantastisch afscheid geeft, hem blijft volgen met trots en laat weten dat ze altijd terug kunnen keren.
Daarnaast is het zo dat je zelf erg veel invloed hebt op het blijven of gaan van spelers. Zorg er als vereniging voor dat je spelers bindt aan de vereniging en dat spelers zich helemaal veilig en fijn voelen bij de club. Op die manier kunnen andere clubs bellen maar wordt die stap minder vaak gemaakt. Vaak hoor ik dat mensen het niet snappen dat een jonge speler de stap maakt naar een grotere club. Dat zijn vaak de mensen die zelf die kans nooit gehad hebben of in sommige gevallen nooit gepakt hebben.
Hoe mooi het kan zijn zie ik aan de jongens die de stap wél maken en succesvol zijn. Tuurlijk zijn er ook genoeg voorbeelden die het na 1 of 2 jaren weer voor gezien houden. Daar is natuurlijk ook helemaal niks mis mee en dat kan juist ook weer positief zijn voor de oude club. Bij vv Winsum hebben we een aantal voorbeelden van spelers uit de spelerscarrousel: jeugdspelers vanuit de regio die naar vv Winsum zijn gekomen, spelers die vertrokken zijn bij vv Winsum en zijn teruggekeerd en spelers die via bekenden terecht zijn gekomen bij vv Winsum.
Zo hebben we bijvoorbeeld Tim Hoff, een jonge speler die in de jeugd de stap heeft gemaakt van de Heracliden naar vv Winsum. Hij is als A-junior vervroegd in het eerste gekomen en is nu op 19 –jarige leeftijd al een erg belangrijke speler (ja Be Quick, ACV, ONS Sneek en Harkemase Boys kom maar eens kijken!). Fantastisch om te zien hoe die jongen zich ontwikkelt. Ik hoop dat hij nog jaren bij vv Winsum speelt maar ik kan me ook voorstellen dat hij vroeg of laat de stap gaat maken naar een ander niveau om te kijken waar zijn plafond ligt.
Een speler die zijn plafond al heeft bereikt is Rogier Krohne. Hij is 1 van de weinige Nederlanders (Boetius scoorde laatst tegen Bayern) die in een officiële wedstrijd tegen Bayern München (beste keeper van de wereld: Manuel Neuer) heeft gescoord. Even over Krohne, ik heb altijd de droom gehad om de beste voetballer te worden van Winsum. Dat was al een hele lastige opgave maar sinds de komst van Krohne weet ik zeker dat dat nooit meer gaat gebeuren.
Hij is bij ons terecht gekomen door Marcel Pannekoek die jaren in het betaalde voetbal heeft rondgelopen met Krohne en na wat avonturen in het topamateurvoetbal terug is gekeerd bij zijn jeugdliefde. Krohne voetbalde zijn laatste profperiode bij Schalke 04, was klaar met het profbestaan en ging terug naar Nederland. Hij kwam toevallig in de buurt wonen van Winsum en had nog steeds contact met Marcel. Zo zie je maar wat het op kan leveren als je iets los laat met liefde.
Zo speelt momenteel Serge Fatima, oud speler van ons, de sterren van de hemel bij ONS Sneek. Waarschijnlijk heeft hij nog geen ambities om terug te keren maar het kan nooit geen kwaad om hem weer eens een berichtje te sturen. ‘Hee Serge, hoe gaat het met je? Ik hoor goede berichten vanuit Sneek. Heel veel succes komende zaterdag tegen HSV Hoek. Je broer doet het ook erg goed bij ons op linksback. Weet je trouwens dat jullie spits bij ons in het dorp is komen wonen. Leuk man, hopelijk kom je binnenkort weer bij ons kijken. Oh en neem die spits van jullie ook maar eens mee. Hij woont toch om de hoek. Groetjes Rick’