Op de vroege maandagmorgen kijk ik nog even terug op enige prachtige dagen. Je zou het als een soort SOS verhaal kunnen beschouwen, zonder dat ik in paniek geraakt ben. Waarbij SOS staat voor Sport, Ontspanning en Samenzijn. Bonusdagen met een gouden randje. Mede ingegeven door het onverwacht cadeautje wat de maand oktober voor ons in petto heeft. Want met twintigplus temperaturen kun je inderdaad wel buiten zijn…..
We starten maar even met de sportieve aspecten, te beginnen op de donderdagavond. Want toen stond een lekkere trainingsavond op het program. Geen straf met dergelijke temperaturen. Helaas werkte het trainingsveld niet helemaal mee. De wethouder had zich er een week eerder op de ledenvergadering al over beklaagd. Of de gemeente niet wat aan de staat van dit knollenveld zou kunnen doen. En dan is het ironisch dat juist hij zich verstapt. En nog wel op het enige groen en goed stukje van het veld. Een dikke enkel en enkele weken lappenmand is helaas zijn deel.
De vrijdagavond bracht mij met de 45+ heren in Winsum. Daar was het hele complex gevuld met voetballende dames en heren die hun tienerjaren ver achter zich gelaten hebben. Twee partijen gingen redelijk kansloos verloren, gelukkig wisten we de laatste pot tegen Loppersum wel met 3-0 te winnen waardoor we toch met redelijk opgeheven hoofd de gezellige kantine van de groenwithemden konden betreden. Daarna nog even een afzakkertje in onze eigen kantine waar onze voetbalvrouwen kampioen waren geworden. Maar die vierden dit reeds bij hun hoofdsponsor in Vita Nova.
Zaterdag ging het voetbalplezier onverdroten verder. Zelf nog een helftje meegepikt met Middelstum 4 tegen Poolster 3. Dit leverde toch een klein smetje op. Want in een wedstrijd die we hadden moeten winnen, voelde de 2-2 toch wat zuur. Gelukkig werd het humeur snel beter toen we hoorden dat ons jonge vlaggenschip een 4-2 overwinning had behaald in de fraaie streekderby tegen Corenos. Daar werd met ontbloot bovenbast nog even eentje op gedronken op het terras voor de kantine.
Tot zover het sportieve gedeelte. ’s Avonds was het tijd voor ontspanning want we togen met de straat naar Brouwers voor het verteren van onze lichtweekpot. En dat ging er helemaal door en lekker in hoor. Dik twintig personen leefden zich uit in het uitverkochte eetetablissement van Esther. Tussendoor sijpelde het nieuws door dat Nederland met 3-0 had gewonnen van onze Duitse voetbalvrienden. Toen smaakte het afzakkertje nog lekkerder. De laatste keer dat ik met een grote groep uit eten was in Brouwers kwam het wereldnieuws van de aanslagen in Parijs keihard binnen. Dan was dit toch veel aangenamer nieuws…..
Zondag was de dag van het samenzijn. Daar de vrouw de op een na laatste etappe van het Pronkjewailpad veroverde, had ik het rijk alleen met mijn trouwe viervoeter Dusty. De hoogste tijd om er weer eens op uit te trekken met ons tweetjes. De auto bracht ons naar Eenum en vervolgens vermaakten we ons bijna twee uur tijdens het rondje Eenum-Leermens-Oosterwijtwerd-Eenum. Wat een prachtige route is dat toch in een zeer fraaie omgeving. Met Eenum en Leermens als mooie Hoogelandpareltjes!
Helaas scheen Dusty wat minder te genieten van het uitzicht. Zo hard mogelijk aan de lijn trekken, daar was hij wel bedreven in. En vanaf een vlonder maar zo in het water springen en daarbij aan de lijn kopje onder gaand om zich vervolgens in paniek een uitweg te vinden die er niet was. En dus moest ik trekken en sjorren om hem weer aan vaste wal te krijgen. Een extra bonusrondje rond de kerk van Eenum om wat op te drogen was absoluut geen straf…..
Vervolgens volgde nog een gezellig samenzijn op Ewsum met mijn familie. Tijdens een soort van high tea vierden we de trouwdag van onze ouders. Pa is er nog steeds live bij. Moeke zong misschien boven wel mee met de muziek van Magwel en andere jammuzikanten. Een prachtige middag op het Ewsumterras volgde. Met een hapje en een drankje en de aanwezigheid van hen die het dichtst bij je staan….
Toen ik daarna nog even bewonderend door de prachtige herfsttuinen van Ewsum liep, kwam ik tot de conclusie dat dit een weekend geweest is om in te lijsten. En waard om aan het papier toe te vertrouwen. Prachtige momenten vastgelegd in een SOS-bericht. Herinneringen om te ko(e)steren inderdaad…..