Zo langzamerhand is iedereen wel weer terug van vakantie. En dat geeft ergens altijd een goed gevoel. Met lede ogen zie je in juni de eerste vakantiegangers vertrekken. Maar het is altijd weer een geruststellend idee dat iedereen veilig in wel op het vertrouwde stekkie is teruggekeerd. Voordat je het weet, word je weer opgeslokt door de waan van de dag. Mede ingegeven door het feit dat het bruisend verenigingsleven helemaal losgaat. En dat is ook wel weer lekker hoor.
En dus word ik de komende weken opgeslokt door allerlei leuke activiteiten. Ik zal jullie later bijpraten over het bezoek dat scheidsrechter Bas Nijhuis aan onze vereniging bracht. Mede mogelijk gemaakt door de Club van 50, in nauwe samenwerking met de PR-commissie van de voetbalclub waaraan ik ook een steentje bij mag dragen. De dag erop volgde de presentatiedag waarbij alle elftallen met begeleiding en waar mogelijk sponsoren op de foto kwamen. Helaas waren de eerste afgelastingen al weer een feit tijdens deze eerste competitieronde waarbij iedereen nog gelooft in de ongekende mogelijkheden van het team waarin men speelt.
Na minimaal veertig minuten voetbal weet de leiding vaak al wel hoe de vlag er daadwerkelijk bij hangt. Gelukkig wisten alle seniorenelftallen van de VV hun wedstrijden te winnen. Middelstum 4 dus ook en wel zeer verdienstelijk met 4-1 bij Omlandia 4. Zelf in de groepsapp uitgeroepen tot man of the match maar dat zal ongetwijfeld cynisch bedoeld zijn. De biertjes na afloop smaakten er niet minder om.
Vrijdag begint het klaverjassen en sjoelen weer. Ook altijd een leuk avondje van huis. Veel ‘roap’n en rer’n’ dus in de plaatselijke voetbalkantine. Zeker wanneer de ontvangen kaarten tegenvallen. De dag erop is het ook weer bal. ’s Morgens appels verkopen voor de AED-commissie Middelstum, ’s middags voetballen, ’s avonds wellicht nog even bij de KlimaatgroepStars kijken, dan een verjaardag en tot de kleine uurtjes hopelijk de voetjes van de vloer in Zalencentrum Vita Nova tijdens het 70’s and 80’s dansfeest.
De week er op ligt de algemene ledenvergadering op de loer van de voetbalvereniging. Voor een secretaris altijd een feestje qua schrijfinvulling met het opstellen van de agenda en het jaarverslag om zich na afloop direct maar weer over de uit te werken notulen te buigen. Een week later gaan we met de straat gezamenlijk uit eten bij Brouwers in Middelstum. Dan is het inmiddels medio oktober en zijn de meeste opstartperikelen verleden tijd. Wel mag ik dan nog even collecteren voor de AED-commissie en wellicht komt de herfstvakantie net op tijd om bij te tanken. Geen zorgen, die wordt zeer waarschijnlijk grotendeels op de zolder aan de Berkenlaan 5 doorgebracht. Een normale werkvakantie dus.
Maar ik zou nog even terugkomen op het bezoek van Bas Nijhuis aan ons sportcomplex. Wat een verteller is die man toch. De ene na de andere smakelijke anekdote werd opgedist. Na door Frans de Bont begroet te zijn met ‘hondenlul’ volgden al snel de verhalen over wat hij daadwerkelijk elke wedstrijd naar zijn hoofd geslingerd krijgt. Inclusief het daadwerkelijke beroep van zijn moeder (heeft in het onderwijs gezeten in plaats van achter de ramen).
Daarna volgden in sneltreinvaart verhalen over Ronaldo, Zlatan, bijzondere damesavonturen tijdens buitenlandse wedstrijden, het team waarmee hij altijd optrekt en wat hij tijdens een wedstrijd zoal in oor geslingerd krijgt door zijn assistenten. Lastige wedstrijdsituaties werden geanalyseerd en uiteraard kwam ook voormalig scheidsrechter Roelof Luinge ter sprake.
Zijn bakkerij in Haaksbergen kwam pontificaal in beeld, inclusief het verhaal dat Jan Boskamp in Voetbal Inside zijn oliebollen aan had geprezen. De dag erna verkocht hij er direct zo’n 11.000 stuks. ‘En de marge is toch al aan de magere kant’. Toen ook nog eens zijn fluitverdiensten aan de orde kwamen (€1500,- voor een Jupilerwedstrijd, €3500,- voor een top 6 duel in de eredivisie, nog altijd de helft als VAR-scheidsrechter en bijna €6000,- voor een Europees duel) was het hek helemaal van de dam. Anita kon zich niet meer inhouden: ‘Ben je nog vrijgezel?’. En dat is hij inderdaad nog….
Een prachtige avond inderdaad. Een prachtig weekend ook, eergisteren helaas iets minder succesvol afgesloten in Zalencentrum Vita Nova waar ploeggenoot Marten zijn 40e verjaardag vierde. Het hoongelach om de smadelijke nederlaag van Ajax in Eindhoven klonk mij in elk geval niet als muziek in de oren. Een klein smetje op de feestvreugde inderdaad. Snel vergeten en op naar nieuwe avonturen en anekdotes aankomend weekend….