Toen ik dit stukje begon te schrijven dacht ik aan een aflevering van “Ik vertrek”. Mensen die slecht voorbereid naar een vreemd land gaan om een nieuwe toekomst op te bouwen. Vaak zonder dat ze de vreemde taal machtig zijn.
Hannie en ik zagen in januari 2017 een appartement in Drachten. Een penthouse met een fantastisch uitzicht op 500 meter van schouwburg De Lawei en het bruisend centrum. Een maand later was de koopovereenkomst getekend. Omdat we voor ons huis in Middelstum redelijk snel kopers vonden, konden we in augustus 2017 verhuizen. Plan B (Drachten verhuren en in Middelstum blijven wonen) hoefde niet te worden uitgevoerd.
Als geboren Friezen was de taal voor ons niet vreemd. Trouwens, de helft van de Friezen spreekt geen Fries. Het is dus minder erg dan vaak wordt beweerd. Inmiddels wonen we ruim 13 maanden met veel plezier in Drachten dat dankzij de vestiging van Philips groeide van 9.000 inwoners in 1950 naar 45.000 nu. Qua inwonertal de tweede plaats in Friesland. Het ministerie van Binnenlandse Zaken staat sinds 2015 toe dat Drachten zichzelf “stad” noemt. Het is de hoofdplaats van de gemeente Smallingerland dat nog 13 kleine woonkernen bevat en in totaal 56.000 inwoners telt. Er is veel industrie.
De Friese meren liggen op 5 km naar het noordwesten, de bossen rond Beetsterzwaag 5 km naar het zuiden. Hannie houdt nog steeds van fietsen en wandelen. Ze kan zich uitleven, alleen of samen met mij. Ze doet aan yoga en wij bezoeken regelmatig schouwburg De Lawei. Een schitterend gebouw waarvan de begroting van 14 miljoen met 6 miljoen extra is overschreden. Reden voor een parlementaire enquête op gemeenteniveau. Wat geeft het, niemand pakt De Lawei nog van ons af.
De voorzieningen in Drachten zijn voortreffelijk. Binnen een kilometer zijn 6 supermarkten gevestigd, samen met C&A, Hema, Mediamarkt en vele mode- en schoenenzaken. Iets verder diverse bouwmarkten en het ziekenhuis Nij Smellinghe. En uiteraard zijn er diverse horecaondernemingen voor een lunch of diner. Sinds kort zelfs een wereldrestaurant met plaats voor 650 gasten. Drachten ligt centraal. Met de auto zijn we in een half uur in stad-Groningen, Leeuwarden, Sneek of Lemmer. Naar Middelstum duurt 45 minuten. We liggen weliswaar niet aan een spoorlijn maar hebben wel goede snelbusverbindingen naar de NS-stations in Groningen, Leeuwarden en Heerenveen. Vrienden uit Amsterdam zijn met de Flixbus binnen 2 uren in Drachten voor € 7,00 p.p.
Kort na de verhuizing stapte Hannie naar “Talent”, een gemeentelijke instelling die weet waar vrijwilligers nodig zijn en daarbij bemiddelen. Hannie helpt nu al bijna een jaar bij verzorgingstehuis “Rispinge” waar ze met bewoners wandelt en meehelpt bij de 2-wekelijkse bingo.
Zelf heb ik een sabbatical jaar genomen om het appartement naar onze smaak aan te passen. De grootste klus betrof het dakterras van 75 m2. Na veel vijven en zessen kregen we toestemming om een deel van 20 m2 te laten overkappen zodat we zelfs bij lichte regen buiten kunnen zitten. De oude plantenbakken van de vorige eigenares zijn afgevoerd, de betontegels gereinigd en fris geverfd. Bovendien heb ik nieuwe plantenbakken gemaakt en opbergbakken voor kussens, workmate, trap, enzovoort. Alles op zwenkwielen zodat we naar believen kunnen schuiven. In een appartement moet je elke meter efficiënt benutten. Van dat dakterras genieten we volop. Er is altijd wel ergens een plek in de zon of schaduw te vinden. Met of zonder briesje.
De flat heeft 27 appartementen. Met de medeflatbewoners hebben we goede contacten. Je treft elkaar regelmatig in de lift, bij de brievenbussen of in de parkeergarage. Toen het dakterras klaar was hebben we het ingewijd met een barbecuefeest. Er kwamen 28 mensen, 2 x zoveel als op een jaarlijkse ledenvergadering van de Vereniging van Eigenaren ……
Ook onze 11-jarige poes Bobby voelt zich tegen onze verwachtingen helemaal thuis. Als ze buiten niet heen en weer rent of op een van haar favoriete plekjes uitrust dan ligt ze op de smalle balustrade op meer dan 20 meter hoogte. Ze volgt de bewegingen van zwaluwen, vleermuizen, eenden en ganzen. In het begin vonden we dat angstig, na een tijdje went het.
Onze kleinkinderen Jurre en Josephine uit Appelscha zien we veel, net als hun ouders. Zij waren tenslotte de reden om voor Drachten te kiezen. Afgelopen winter schaatsten de kinderen op de grote vijver bij ons appartement en deze zomer konden ze er in zwemmen en kanovaren. Trouwens, het overdekt zwembad De Welle is op loopafstand. Er wordt regelmatig discozwemmen georganiseerd waar Jurre en Josephine graag aan meedoen.
De contacten met onze vrienden uit Middelstum zijn gebleven. We bellen, appen en zien elkaar over en weer regelmatig. Ook bezoeken we graag een streekmarkt op Ewsum zodat we nog meer bekenden tegenkomen. Dankzij Middelstum-Info blijven we op de hoogte van de plaatselijke nieuwtjes.
Het wonen in een grote plaats heeft niet alleen voordelen. Het is hier zelden stil. Het verkeer, de sirenes van ambulance, politie en brandweer, de nachtbrakers die de kroegen om half 5 ’s morgens verlaten en het wandelpad langs de vijver gebruiken om thuis te komen. Ook volstrekte duisternis als in Middelstum kennen wij hier niet. Maar het went en je kunt niet alles hebben.
Wij zijn vertrokken en voelen ons in Drachten op ons gemak. We hopen hier nog heel veel jaren te kunnen wonen.