Soms verlies je de grip op de tijd. Zo stond ik op een dinsdag om 14.00 uur op de stoep bij een pensionadogast in ’t Lage van de Weg. Na een eerste vergeefse aanbelpoging begon vaag de inhoud van ons Facebook inboxbilateraaltje tot mij door te dringen. Het was prima wanneer ik 11 september langs zou komen. Deze dinsdag wees de kalender echter 4 september aan. Gelukkig kon ik die avond bij hem langskomen zodat mijn weekplanning uiteindelijk toch gerealiseerd kon worden.
Een dag eerder was een afspraak op het laatste moment gecanceld en een dag uitgesteld. En ik kampte begin vorige week met opmaak- en internetverbindingproblemen. Niet alles gaat altijd over rozen, wil ik hiermee maar aangeven. Maar waar hebben we het eigenlijk over, bedenk ik mij deze vrijdagmorgen wanneer alle artikelen weer geschreven en gepubliceerd zijn en ik mij achteraf druk gemaakt heb om een storm in een glas water. Goed, de tijd vliegt maar verder heb ik helemaal niets te klagen. Het gaat ja lekker zo.
Hoe anders voelde ik mij vijftien jaar geleden op het bedrijfsbureau bij Vast Banket. In de laatste week van de zomervakantie van 2003 zag ik er al tegen op om weer aan het werk te gaan. En na anderhalf week bijna niet geslapen te hebben gaf mijn hersenpan er de brui aan. Een op het oog simpele vraag over een extra productierun boerencake kon ik niet helder meer verwerken. Ik was bevangen door de stress. Ergens kon ik dit proces achteraf wel verklaren. Het jaar ervoor had ik mijn eerste banketplanning achter de rug gehad. Doorgaans verreweg de drukste tijd van het jaar.
Het toeval wilde dat er dat jaar ook een nieuwe productielijn opgestart werd waardoor de gehele korstproductie niet over twee productielijnen gedraaid kon worden maar slechts over een. Met als gevolg dat er dag en nacht gewerkt werd om aan de vraag te kunnen voldoen. Voeg daarbij de nodige opstartproblemen bij de nieuwe lijn en de nattigheid die ik al een tijdje aan voelde komen, kwam er ook daadwerkelijk. De productie werd vaak niet gehaald, orders waren niet volledig klaar en de klant schreeuwde moord en brand. Daar werd de afdeling verkoop vervolgens niet blij van en dat kreeg het bedrijfsbureau weer op het bordje. Kortom, de fabriek schudde op zijn grondvesten….
Dit moet ik onderbewust mee genomen hebben naar het jaar er op. Met als gevolg direct na mijn vakantie al slapeloze nachten. Drie jaar later had ik nog eens zo’n periode. Voor mij een reden om de brui te geven aan mijn functie als planner op het bedrijfsbureau. Dan maar terug naar de productie. Om vervolgens als een dief in de nacht terug te keren toen het jaarcontract van mijn opvolger niet verlengd werd. De volgende jaren ging het beter hoewel de hectiek binnen het bedrijf bleef. Zeker toen Sonja Bakker de eierkoeken ging promoten. Van 32 uur per week op één lijn, werd binnen korte tijd dag en nacht op meerdere lijnen eierkoeken geproduceerd. Maar waar haal je zo snel de materialen, mensen en machines vandaan?
Heel af en toe komt dit planningswerk ’s nachts nog wel eens weer naar boven. Dan ben ik maar zo weer in de koekjesfabriek aan het werk. Laatst fietste ik langs het bedrijf en een zoete geur maakte mij week van binnen. Want daar binnen de muren liggen ook zoveel mooie herinneringen opgeborgen. Wat hebben we soms wat afgelachen en wat maakten we wat mee. Maar das war einmal….
Wat het moraal van dit verhaal is? Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Mijn bonusdochters zijn deze week weer met school begonnen. Ik hoop dat ze hun weg weten te vinden en uiteindelijk daar terechtkomen waar ze plezier in hun werk beleven. Waar ze fluitend heen gaan en uitgerust en ontspannen weer thuiskomen. Want dat is o zo belangrijk in het leven. Ik heb aan den lijve ondervonden wat stress met je lichaam kan doen. Met als gevolg slapeloze nachten en een stofwisseling die naar de kloten was. Waardoor ik maar zo na een voetbalwedstrijd gestrekt ging in een bomvolle kantine.
Hoe anders is het nu, september 2018. Goed, ik vergis mij af en toe in de tijd maar voor de rest tik ik ontspannen mijn verhalen weg. Werk doen waar je plezier in hebt en dat je makkelijk afgaat. En waarmee je ook nog je boterham kunt verdienen. Wanneer je dat gevonden hebt dan wordt het leven een stuk relaxter….