Ik had u voor mijn vakantie al gewaarschuwd voor deze nieuwe rubriek: de plaat en zijn verhaal. Inmiddels heb ik een veertiental tracks / albums op papier staan. Nummers die mij terugvoeren in de tijd. Die aangename, nostalgische en soms zelfs verdrietige herinneringen oproepen. En die mij maar zo veertig jaar terug kunnen voeren in de tijd. Graag wil ik deze rubriek beginnen met de prilste herinneringen, stammend uit 1979. Het jaar dat hardrockband Kiss zijn zevende en wellicht meest succesvolle album uitbracht: Dynasty.
En voor wie deze beruchte groep niet zo goed kent en er nog geen lichtje gaat branden: het nummer ‘I was made for loving you’ staat jaarlijks nog steeds hoog genoteerd in de Top 2000. In 1979 bereikte dit nummer zonder moeite de nummer 1 positie in de top 40. Een positie die het enige weken vast wist te houden. Tevens was het de single van het jaar. Maar het is niet dit nummer dat zoveel indruk op mij heeft gemaakt. En wel zoveel indruk dat ik moeiteloos een kleine veertig jaar terug in de tijd wordt gezogen. Om mij vervolgens terug te vinden aan de G.A. straat 10, in mijn ouderlijk huis. Daar waar ik enige maanden eerder mijn intrede had genomen dankzij mijn ouders die dit huis gekocht hadden.
Ik bevind mij weer op broer Henk zijn slaapkamer. Een waar bedevaartoord waar jaren later vele CD’s werden grijsgedraaid. Eind jaren zeventig waren we echter nog in de ban van de pick-up en werden de platen op vinyl geperst. Het album van Kiss kende een voorkant die mij de stuipen op het lijf kon jagen. Want de bandleden van Kiss gingen immer geschminkt te werk wanneer ze optraden of op televisie verschenen.
Vooral de verschijning van gitarist Gene Simmons maakte indruk. Daar zou je zo nachtmerries van kunnen krijgen. Henk had een opvallende verklaring voor het schminkgedrag van deze muzikanten. Waarschijnlijk zoog hij dit ter plekke uit zijn dikke duim. Hij kwam met de boodschap dat de mannen van Kiss zo lelijk waren dat ze zich niet zonder hun masker wilden presenteren. Dat ging er bij in als zoete koek. Ik werd dan ook zeer nieuwsgierig naar hun werkelijke gezichten.
En dat zullen meer mensen gedaan hebben. De band speelde hier handig op in. Want een jaar later verscheen hun volgende album: Unmasked. Met daarop een strip waarop afgebeeld stond dat ze ‘uit de schmink gingen’. Ergens een vorm van uit de kast komen maar dan niet heus. Want de videoclips speelden zich nog steeds in geschminkte vorm af. Toch heb ik Gene Simmons eens zonder masker gezien. En ik moet zeggen, dat viel mij eigenlijk best nog wel mee. Alleen zijn lange tong kon ik moeilijk vergeten. Die liet hij tijdens optreden dan ook regelmatig zien. Wat een oppervlakte inderdaad…..
Mede door de opvallende verschijning ben ik de groep in mijn jonge jaren blijven volgen. Zo meen ik mij te herinneren dat de opvolger van ‘I was made’ (‘Sure now something’) op nummer 4 binnen kwam in de top 40. En dat was in die tijd ongekend hoog. Een week later steeg hij echter maar één plaatsje, dat was een tegenvaller voor zowel Kiss als mijn persoontje die het nummer graag op 1 had gezien.
Of de band nog steeds optreedt, weet ik eigenlijk niet. Daar geeft Wikipedia mij geen antwoord op. Wel lees ik daar dat de band enige jaren zonder masker opgetreden heeft om vervolgens toch weer geschminkt door te spelen. En dat KISS mogelijk staat voor Knights In Satan’s Service. Iets wat door de bandleden altijd ontkend is. Toch hadden ze wel iets duivelachtigs over zich. Mede daardoor kan ik in gedachten zo nog veertig jaar terug gaan in de tijd. Mooie herinneringen uit mijn pre-tienerjaren inderdaad…..