Klaas, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Klaas Oomkens is de naam, ik ben 63 jaar, geboren op Doord (Toornwerd) en tegenwoordig wonend op mijn droomplek, Mentheda in Middelstum. Vader van twee kinderen en hevig verliefd op Elly Jonkers die zelf drie kinderen heeft waarvan de jongste nog bij ons thuis woont. Elly is afkomstig uit Paterswolde maar eind jaren tachtig naar Uithuizen verhuisd. Daar heb ik haar leren kennen. Dit is kort genoeg toch?
Kun je ons in vogelvlucht meenemen door de geschiedenis van timmerfabriek Oomkens?
Ons bedrijf is op een bijzondere manier ontstaan. Mijn vader werkte als werkplaatschef bij timmerfabriek Rustema die vroeger aan de Trekweg in Middelstum zat. Toen hij ruzie kreeg met zijn baas nam hij zo maar ontslag. Hier zal hij zelf al wel een tijdje over nagedacht hebben maar voor zijn baas kwam het onverwacht. ‘Wat denk jij te gaan doen?’ ‘Voor mijzelf beginnen’, was het antwoord van mijn vader. En zo werd in 1966 Timmerfabriek Oomkens geboren op Toornwerd.
En wel gewoon in een schuur die bij ons achter het huis stond. In 1974 dacht ik na driekwart jaar op de HTS in Groningen dat ik genoeg geleerd had. ‘Ik ga van school af!’, meldde ik aan mijn ouweheer. Die vond dat geen bezwaar maar wilde me niet bij huis hebben zitten. ‘Ik heb wel waark veur die, morgenvroeg om 07.00 uur beginnen!’
Pa was toen net met de fundering bezig van de grote loods die zijn nieuwe werkplaats zou worden. Die staat er nog steeds inderdaad. Er braken drukke tijden aan. Overdag waren we aan het timmeren en ’s avonds druk in de weer met de loods. Deze werd in 1975 in gebruik genomen en in 1976 kwam ik in de zaak en werd het een VOF. In 1990 is mijn vader op 59-jarige leeftijd gestopt en toen nam ik de zaak over.
Niet veel later nam ik de eerste personeelslid aan en later dat jaar nog eens drie. De locatie op Toornwerd werd al snel te klein. Ik heb toen overwogen om de grote schuur van Holst in Kantens te kopen maar dit stuitte op te veel weerstand. Burgemeester Smidt wilde mij wel op bedrijventerrein Edema in Uithuizen hebben maar dankzij de hulp van de toenmalige wethouder Meindert Schollema van de gemeente Loppersum werd het uiteindelijk het industrieterrein in Middelstum aan de Pompsterweg. Ik kon het grond toen van boer Pastoor kopen voor €5,-/vierkante meter. Wij zijn hier in 1994 aan de slag gegaan en de eerste uitbreiding volgde in 1998 toen er achter een stuk aangebouwd is.
Heb je hem geknepen tijdens de crisisjaren?
Van 1994 tot 2008 floreerde het bedrijf. Dat geld is deels gebruikt voor de uitbouw en nieuwe investeringen maar ik vind het ook prachtig om spaarpotten te hebben. Mede daardoor heb ik het nooit stoer gehad in de crisisjaren. Voor mijn bankrekening was het echter wel beter geweest om de deuren in 2009 te sluiten, het personeel naar huis te sturen en om in 2015 weer te beginnen. In die tijd zijn er twee bedrijven failliet gegaan waar ik nog anderhalf ton van tegoed had en ook wat kleinere bedrijven legden het loodje.
Ik ben altijd open naar mijn personeel geweest, zij wisten dat we in zwaarder weer zaten. Zo heeft het aannemen van een klus voor de BAM voor de verbouw van theater ‘De Kolk’ in Assen mij sowieso €50.000,- gekost. Ik ging al chagrijnig naar het gesprek toe en kwam nog chagrijniger weer terug. Maar ik had de klus wel te pakken waardoor we weer enige maanden vooruit konden. Door natuurlijk verloop en door enige personeelsleden weer op uitzendbasis terug te halen is het aantal gedwongen ontslagen tot een minimum beperkt gebleven.
Eigenlijk ben ik de enige ondernemer in Nederland geweest die blij was met de crisis. Ik zat midden in een scheiding en mijn aandelen waren toen een stuk minder waard. In 2015 was de scheiding gelukkig beklonken.
Maar inmiddels ben je flink aan het uitbreiden, ook qua personeelsbestand?
Van een personeelsbestand van 17, 18 man zitten we inmiddels op 25 personeelsleden. En vrijdag komt er nog een sollicitant langs voor de functie van werkvoorbereider. Dan is het eerst wel genoeg geweest, we willen nog meer gaan doorautomatiseren. Er is de afgelopen maanden al veel voor elkaar gebokst. Zo is onze nieuwe hal van 1200 vierkante meter bijna klaar. Deze wordt 1 november in gebruik genomen. Aan de voorkant is nieuwe kantoorruimte gerealiseerd waar onze werkvoorbereiders al gebruik van maken.
Tjark Hulst is nog druk bezig met de bouw van het ‘kachelhok’ waarin we onze houtspaanders gaan verbranden. De warmte hiervan zal gebruikt worden om de hallen te verwarmen. We maken nu nog gebruik van een bedrijfsruimte van 800 vierkante meter bij Perdok die hier even verder op zit. Maar die capaciteit verhuist hier heen zodra we de nieuwe hal klaar hebben. Momenteel zijn we druk bezig met de aankoop van machines voor onze nieuwe hout-skeletstraat.
Hoe bevalt de nieuwe machine van Italiaanse makelaardij?
Je hebt net kunnen zien dat ons bewerkingscentrum voor nieuwe kozijnen, deuren en ramen uitstekend functioneert. Deze bevalt super dus. Maar ik heb hem wel een tijdje ‘bie mie op ber had’ hoor. Het heeft namelijk een jaar geduurd voor alle kinderziektes er uit waren. Er zijn inmiddels drie mensen die met de machine kunnen werken, waaronder ikzelf.
Maar voor een half miljoen hebben we een prachtige machine binnengehaald. Eentje die drie personeelsleden uitspaart, deze worden overigens elders binnen het bedrijf ingezet, en zich hierdoor binnen drie jaar terug verdient. Ik wist van het bestaan van zo’n machine af maar nog niet zo lang geleden kostte hij nog één miljoen euro. Na een voorlichtingsbijeenkomst in het oosten van ons land en een demonstratie bij een fabriek in Friesland was ik helemaal om….
Wat maken jullie zoal?
Kozijnen, ramen, deuren en hob-elementen, hiermee bedoel ik hout-skeletwanden. Ideaal voor onze provincie die gebukt gaat onder de gevolgen van de aardbevingen. Na het nodige voorwerk hier kun je tegenwoordig een huis in een dag plaatsen. We werken zowel voor particulieren en kleinere bedrijven maar hebben ook grote opdrachtgevers. Een van mijn grootste opdrachten was het aannemen van werk voor de bouw van 351 woningen in Amsterdam. Dit was een opdracht van €870.000,-. Deze heb ik in de zomer van 2017 aangenomen. Eind vorig jaar was het tekenwerk klaar en inmiddels is 60% van het werk uitgeleverd.
Onlangs hebben we nog een project van €350.000,- in Amsterdam binnen weten te slepen. Hiermee zitten we tot de bouwvak in 2019 zo goed als vol. Maar het is wel overzichtelijk zo. Jaarlijks hebben we maar een tweehonderd facturen die naar onze opdrachtgevers verstuurd moeten worden….
Was het moeilijk om aan de benodigde investeringsgelden te komen?
Dat viel eigenlijk best wel mee. Wel ben ik inmiddels van bank geswitcht. Het duurde bij de ene bank veel te lang voordat ze met ons in gesprek wilden terwijl het bij onze nieuwe bank binnen een week beklonken was. Daarbij heeft het Regionaal Investeringsfonds Groningen voor meer dan een half miljoen euro meebetaald aan de nieuwe investeringen die al met al een kleine twee miljoen euro kosten. Deze investeringsfonds is trouwens opgericht nadat Aldel failliet gegaan is en geldt alleen voor bedrijven die in de gemeenten Delfzijl, Eemsmond en Loppersum gevestigd zijn.
Door aan een groot aantal punten te voldoen hebben we het maximale percentage van 30% subsidiegeld kunnen verkrijgen. Zo moest de investering minimaal een miljoen euro kosten en werkgelegenheid bieden aan minimaal zeven mensen. Dit is ons dus gelukt. In 1994 heb ik ook al tweehonderd duizend gulden subsidie mogen ontvangen en tijdens de eerste verbouwing in 1998 nogmaals een ton. Mede hierdoor hebben we flink uit kunnen breiden.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit je ondernemerscarrière tot dusver ?
Ik ben supertrots op het feit dat we met behoud van het grootste gedeelte van het personeelsbestand de crisis overwonnen hebben en op wat we nu realiseren met al onze verbouwingen.
Dieptepunten heb ik eigenlijk niet meegemaakt op zakelijk gebied. Natuurlijk heb je te maken met wanbetalers en af en toe leidt dat uiteindelijk zelfs tot een rechtszaak. Maar dat hoort helaas allemaal bij het ondernemen. Gelukkig loopt het niet altijd verkeerd af. Zo moest ik mij eind vorige eeuw in Lelystad melden bij een opdrachtgever die aangaf dat het eindresultaat niet helemaal was zoals verwacht. Volgens hen hadden de kozijnen de verkeerde kleur gekregen.
Dit leidde tot felle discussies met de hoge heren van het bedrijf. Uiteindelijk stelde ik de vraag wat het mij zou gaan kosten. Het ging om tienduizend gulden. Op mijn antwoord, zullen we het ‘haalfscheid’ doen, volgde: “Dit antwoord hadden we kunnen verwachten maar we gaan akkoord”. Daarmee bekenden ze zelf ook schuld en uiteindelijk heb ik dit putje voor 3,5 duizend gulden kunnen realiseren….
Heb je nog leuke werkgerelateerde anekdotes?
Toen we in 1994 een grote klus voor de Van Mesdagkliniek in Groningen van 300.000 gulden binnensleepten, heb ik het personeel getrakteerd op frikandellen en kroketten. Niet veel later werden deze hier elke vrijdag afgeleverd. In 2000 sleepten we via de BAM de klus voor het West Friesland Gasthuis ziekenhuis in Hoorn binnen. Het nieuwe ziekenhuis inderdaad wat daar gebouwd is, een klus met een omzet van 3,5 miljoen gulden. Ons allergrootste project ooit. En toen moest ik dus weer trakteren, iets uitgebreider inderdaad. We zijn toen met het personeel een weekend naar het Engelse Silverstone geweest om daar enige races te bekijken.
Wat dat betreft mag ik graag tussen de jongens staan. Bij problemen mogen ze naar mij toe komen, ik zal altijd proberen ze te helpen. Ook bij gemaakte productiefouten inderdaad, haha. Ik heb zelf ook wel eens werk aangenomen dat niet uitkon. Dan zeiden de jongens die al heel veel uren voor het project gemaakt hadden: ‘het gaat mooi hé!’ Dat ging het zeker maar ik wist toen ook waarom ik het project tegen die prijs gekregen had. Dan is het een kwestie van even diep zuchten en doorgaan. Het voorkomt ook dat ik eigenwijs word: ‘Du dust zulf ook wel aains wat fout!’
Middelstum in het algemeen en Mentheda in het bijzonder, is voor jou ‘the place to be’?
Ik moet eerlijk toegeven dat ik Middelstum voor 2012 eigenlijk maar niets vond. Maar na 2015 juist wel. De mensen zijn niet veranderd, het ligt dus aan mijzelf. Mentheda is mijn droomplek. Om hier te wonen is altijd een wens van mij geweest. Toen ik in 1994 hoorde dat Jaap Reenders het huis wilde verkopen heb ik bij zijn toenmalige schoonzoon aangegeven dat ik zeer belangstellend was. Helaas werd het huis verkocht aan een medewerker van Koop Tjuchem. Ik woonde toen in Kantens en twee keer per jaar reed ik bewust een blokje om waardoor ik langs Mentheda kwam.
Eind 2004 werd ik getipt door Jelte Zwerver dat het huis weer te koop kwam. Ik heb toen contact gezocht met makelaar Joost Keurentjes en binnen een week was de zaak rond. Ik vind het een geweldig huis. Elly wilde er aanvankelijk niet wonen maar toen zij zich realiseerde hoeveel het huis voor mij betekende was ze om. Wel met als voorwaarde dat we de woning van binnen flink aan zouden pakken. En dat is gebeurd. Het bevalt Elly er ook uitstekend. Zij leert steeds meer mensen kennen en voelt zich, net als haar dochter, thuis in Middelstum.
Nog tijd voor hobby’s?
Echt veel hobby’s heb ik niet. Maar we mogen graag op vakantie gaan. Elly’s dochter heeft uitgerekend dat we drie maand per jaar weg zijn. Wie weet gaan we binnenkort op wereldreis met een cruise, dan zijn we vier maanden van huis. Als de drukte het toelaat, zijn we zo vertrokken. Verder mag ik graag dammen, ik zit zowel in Kantens als in Middelstum op de damclub. En werken is mijn grote hobby, en dus ben ik nog nooit aan het werk geweest……
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Als Elly in nood zit…
Waar staat Klaas Oomkens over 10 jaar?
‘Ik ken wel dood wez’n!’ Ik hoop dat ik dan nog steeds gezond ben en er vaak met Elly op uittrek. De kans is heel groot dat ik dan afscheid genomen heb van het bedrijf, dit kan al heel snel gaan. Mijn beoogd opvolger Sebastiaan Junnemann uit Heerenveen is nu al als manager alle dagen op het bedrijf te vinden. We hebben elkaar toevallig ontmoet, daarmee heb ik veel geluk gehad. We hebben een prima klik en af en toe denk ik wel eens: ‘Konst mien zeun wel wezen….’
Wil je verder nog iets kwijt?
Twintig kilo aan gewicht maar dat komt bie Elly vot…..