En dan heb je maar zo de kans om nogmaals met een groep (oud) VV Middelstum coryfeeën naar Schiermonnikoog te gaan. Na een trainingskamp begin februari met het vierde was het nu wederom bal dus. Zonder trainingsballen inderdaad maar dat is vast overbodig om te vermelden. Maar om nu te zeggen dat het een rustig weekendje was gaat ook te ver. De groep was wel zo samengesteld dat men elkaar tot het uiterste dreef……
Vijf jaar geleden was het al weer, dat dit fenomeen voor het laatst op het programma stond. Maar regelmatig klonk het tijdens een gezellig feestje in de kantine: “Dat zouden we eigenlijk nog een keer moeten doen!” Ronnie Medema, Adriaan van der Weg en Martin Rozeboom trokken de stoute stapperschoenen aan en gingen eens om tafel zitten. Uiteraard onder het genot van. Niet veel later werd kampeerboerderij “De Branding” vastgelegd. Onze thuishaven dus afgelopen weekend, oftewel onze rots in de branding. Daar waar je je terug kon trekken wanneer het Tox-lichtje uit zou gaan. Maar dan moest je eerst nog wel even een tijdje lopen want deze kampeerboerderij ligt even buiten het dorp….
Vrijdagavond rond half acht hadden zich een twintigtal strijders verzameld rond de boerderij. Onder hen ook enige debutanten in dit veredeld veteranengezelschap. De inkopen waren gedaan, de flesjes werden ontdopt en chips en borrelnoten deden de dikste ‘honger’ stillen. Er werd geproost op een gezellig samenzijn de komende dagen. Misschien hebben we elkaar ook nog wel sterkte gewenst. Nadat iedereen een slaappek had veroverd, lonkte Schier-City als nooit te voren.
Het grootste gedeelte van het gezelschap nestelde zich alvast in De Tox, ter voorkoming van al te veel verplaatsingen. Gezien onze late verschijning was de keuze verre van reuze. Dan hadden we ook maar moeten reserveren. Maar zowel de saté als de spare ribs gingen er in als Wieger Ketellapper. Daarbij ongetwijfeld gestimuleerd door het nodige geestverruimende vocht. De toon was gezet voor de rest van de avond, die weldra op de dansvloer stiekem overging in een lange nacht…
Want voordat de laatste plat ging was het toch wel half zes. Waarbij het vermoeden bestaat dat niet iedereen een oog dichtgedaan heeft. En zo kon het gebeuren dat de Schier onoverwinnelijke Kwak al om half zeven aan menig stapelbed zat te roppen en te scheuren. Met in zijn kielzog het duo Grijpstra en De Gier. Dit gezelschap zorgde er wel voor dat bijna iedereen al weer om half negen buiten in de beginnende brandende zon zat….
We hadden een lange dag tot onze beschikking dus onder tropische omstandigheden. Die werd door eenieder op zijn eigen wijze ingevuld. Zo kreeg ik maar zo een rondleiding op een van de modernste boerderijen op Schier en leerde de wondere wereld van de melkrobot kennen. Zo werden we ook nog educatief onderricht. Na de onvermijdelijke Berkenplas, voor een koffie met gebak, volgde voor ons gezelschap een uurtje bij De Monnik waar de plaatselijke O-15 jeugd schitterde.
Anderen gingen direct na het krieken van de dag naar het strandpaviljoen die gelukkig aan het begin van de vooravond door zijn blikjes bier voorraad heen was. Menigeen had zijn zwembroek aangetrokken, zonder hiervan gebruik te maken overigens. Dat was wel aan de De Monnik gezelschap toevertrouwd die na een verkwikkelijke duik in het nabijgelegen zwembad zoveel energie had opgedaan dat ze “De Merlijn” nog wisten te vinden. Uiteindelijk vonden we elkaar grotendeels weer in café It Aude Beuthus voor een gezellig finaleavondje Champions League voetbal.
Na ons vergaapt te hebben aan een wondergoal, geërgerd aan Ronaldo en Ramos en verbijsterd enige afschuwelijke blunders te hebben gerelativeerd volgde niet veel later weer de onvermijdelijke Tox. De kleine uurtjes duurden voor de meesten te lang. Gelukkig had supervisor Medema op de boerderij een schaduwprogramma samengesteld waardoor we perfect integreerden met het damesgezelschap vanuit het Drentse De Hoeve. Die direct kennismaakten met de ongekende frivoliteiten binnen onze ploeg.
Het bleef nog lang onrustig waardoor de ‘kampo’ zich genoodzaakt voelde om ons enigszins tot rust te manen. Even waanden we ons weer op een schoolreisje. Na ook onze proviandkast geplunderd te hebben werd het zo zoetjesaan tijd om op bed te gaan. Na telling van onze schaapjes bleken we weer een te missen. Dit zwarte schaap meldde zich zondagmorgen keurig met enige croissantjes om ze vervolgens in stilzwijgen en in nevelen gehuld te verorberen.
Niet veel later verliet de helft van de groep al op tijd het eiland. De schier onoverwinnelijke Kwak had nog een mooie familiedag voor de boeg. Of het hier ook laat, of toch vroeg geworden is, dat weten we niet. Wat wel als een strandpaal boven water staat is dat het ook met een oudere groep jongeren goed toeven is op dit wandelend eiland. Zonder wanklank werd vervolgens weer voet aan vaste wal gezet. De achterblijvers werkten de laatste bierrestjes weg. Ik waag het te betwijfelen of ze een schoonmaakpoging op “De Branding” hebben losgelaten. Een klein smetje op een verder perfect weekend maar misschien ook wel geknipt voor ons gezelschap. Kader bedankt! Wordt denk ik vast nog wel een keer vervolgd….