Kunt u uzelf in het kort even voorstellen?
Foto: Esther Hardon
Mijn naam is Erica van Lente, ik ben 38 jaar en woon samen met mijn partner in de stad Groningen. Ik zeg wel eens gekscherend: “Geboren in Arnhem, opgegroeid in Lelystad en gelukkig geworden in Groningen!” Ik woon inmiddels twintig jaar in de stad, meer dan de helft van mijn leven dus. Ik geniet niet alleen van de stad zelf maar inmiddels ook van de Ommelanden maar ook van de kop van Drenthe waar ik wel eens doorheen fiets.
In de volgende vragen komt veel van mij naar voren maar als ik mijzelf kort moet typeren dan ga ik voor enthousiast, betrokken en nieuwsgierig. Eigenschappen waarvan ik hoop dat ze door de mensen in de gemeente Bedum herkend worden.
Kunt u ons kort meenemen door uw bestuurlijke carrière tot dusver?
Mijn carrièreverloop tot dusver zou je atypisch kunnen noemen, ik ben een beetje als zij-instromer in het openbaar bestuur beland. Een gemiddelde burgemeester in Nederland is 56 jaar, man en voorheen wethouder geweest. Voor een waarnemer is dit vaak man en gemiddeld 66 jaar, haha. Wethouder ben ik nooit geweest, wel raadslid en fractievoorzitter van de PvdA in de gemeente Groningen.
En dat terwijl ik in november 2001 in de Romeinse talen Frans en Spaans afgestudeerd ben aan de Rijksuniversiteit Groningen. Mijn eerste salaris was direct in euro’s want die kreeg ik in januari 2002, de eerste maand dat de euro officieel zijn intrede deed. Ik heb al met al zes betaalde werkgevers gehad, onder andere in de energie- en telecomsector. Daarnaast het nodige bestuurswerk gedaan op het gebied van zorg en onderwijs. Mijn laatste werkgever voor de gemeente Bedum was Stichting Breedbandplatform Drenthe waar ik volop bezig was met het coördineren en faciliteren van allerlei initiatieven op het gebied van snel internet.
Vroeger ooit gedacht dat u burgemeester zou worden en hoe is dit zo gekomen?
Echt een vastomlijnd idee over wat ik later wilde worden had ik niet. Ik kom ook niet uit een bestuurdersfamilie hoewel een nicht van mijn vader wel burgemeester is. Mijn moeder runde het huishouden want mijn vader was als boordwerktuigkundige, de derde man in de cockpit, bij de KLM vaak van huis. Ik heb trouwens eerst weg- en waterbouw gestudeerd aan de Universiteit Twente in Enschede maar had na drie maanden wel door dat dit het niet was.
Ik had er geen plezier in en dat is wel iets wat ik mij al vroeg voorgenomen heb. Om dingen te gaan doen die ik leuk vind! En dit plezier vond ik in mijn talenstudie en later ook in mijn werk. In de loop der jaren kwam langzaam het besef dat ik mij op bestuurlijk gebied graag verder wilde ontwikkelen. Het ambt van burgemeester zou hierin goed passen. Deze wens heb ik aangegeven bij de Commissaris der Koning van Groningen, René Paas.
En die heeft daar een goed gevoel aan overgehouden want hij schoof mij en nog een kandidaat naar voren toen de gemeente Bedum een tijdelijke opvolger zocht voor scheidend burgemeester Henk Bakker die met pensioen ging. Vervolgens ging het snel. Want na een gesprek met de vertrouwenscommissie van de gemeente Bedum kreeg ik dezelfde avond nog een telefoontje dat ik aangenomen was.
Ik had natuurlijk nog een baan, die ik ook nog netjes wilde achterlaten. Dus ik heb gevraagd of ik nog een paar weken de tijd kon krijgen. Dat was gelukkig mogelijk. En zo kon het gebeuren dat ik op 31 januari 2017 met een tas vol afscheidscadeaus afzwaaide bij mijn vorige werkgever en ik op 1 februari de nodige welkomstcadeaus in Bedum in ontvangst mocht nemen…..
Bevalt het om (waarnemend) burgemeester van de gemeente Bedum te zijn?
Daar kan ik gelukkig volmondig ja op zeggen. Maar eigenlijk zit twee derde van mijn tijd er al weer op, het gaat inderdaad heel snel. Wat dat betreft ben ik op een rijdende trein terecht gekomen als voorzitter van het college en de gemeenteraad. Met parallel aan dit spoor de rijdende trein richting de herindeling die met rasse schreden dichterbij komt. We vergaderen dan ook als colleges regelmatig samen om dit herindelingsproces in goede banen te leiden.
Het ambt van burgemeester is wel zo ongeveer wat ik mij er van te voren van had voorgesteld, geen dag is hetzelfde. Ik probeer veel naar buiten te treden en kom regelmatig bij bewoners thuis. De aardbevingsproblematiek is hierbij vaak een belangrijk gespreksonderwerp.
Ik denk dat ik mijn belangrijkste karaktereigenschappen, nieuwsgierig, enthousiast en betrokken inderdaad, goed in deze functie kwijtkan. Daarbij is de werkomgeving heel prettig te noemen, ik heb mij vanaf het begin thuis gevoeld op het gemeentehuis en ook in de gemeenschap.
Hoe zou u de gemeente en haar inwoners willen karakteriseren?
Als een actieve en betrokken gemeente waarin door de bewoners en de ondernemers veel initiatieven worden ontplooid en er veel georganiseerd wordt. Vanuit de verhalen heb ik gehoord dat dit in het verleden ook wel eens moeizamer ging. De laatste jaren zit er veel schwung in. De gemeente Bedum is met vier dorpen een overzichtelijke gemeente waarbij Bedum toch een vrij groot kerndorp op het Groninger platteland is. Dat maakt de onderlinge verbondenheid nog knapper.
Gezamenlijk realiseren we veel en met onze buitendienst proberen we qua mankracht het nodige te doen wanneer er een activiteit is. Bedum staat bekend als een wat ‘sobere’ gemeente, zonder al te veel opsmuk. We smijten niet met geld maar weten door hard te werken en door initiatiefrijk te zijn toch het nodige te bereiken.
Toetreding van de gemeente Bedum tot de gemeente Het Hogeland is een goede zaak?
De herindeling bood mij in elk geval een mooie kans om in Bedum burgemeester te worden, anders was ik hier niet geweest. Er komt door de herindeling veel op de gemeente en de mensen die er werken af maar ik denk dat het een goede zaak is. De landelijke overheid stoot steeds meer taken af naar de gemeente en om al deze taken uit te voeren heb je veel kennis en energie in huis nodig.
Er staan ons dan ook de nodige uitdagingen te wachten. De grootste uitdaging is misschien wel om de gemeente door de herindeling niet ‘verder weg te laten voelen’. Dat we net zo goed te bereiken zijn en misschien nog wel beter. Ik vind het van belang dat inwoners de gemeente op hun pad blijven vinden. Zowel voor inwoners die bij ons zorgloket aankloppen als voor ondersteuning bij mooie lokale initiatieven. En alles wat hier tussen zit.
Droomt u stiekem wel eens over het burgemeesterschap van deze nieuwe gemeente?
Daar ben ik nu nog niet al te veel mee bezig. Maar dat is wel iets wat ik op korte termijn ga doen want op 1 januari 2019 zit ik zonder baan. Ik droom er nu nog niet te veel over, maar nachtmerries krijg ik er in elk geval niet van. Ik heb tot dusver veel verschillende en leuke dingen gedaan, misschien is het besturen van een nieuwe gemeente van 50 ipv 4 kernen wel weer een mooie, volgende stap.
Maar eerst is begin 2019 de nieuwe gemeenteraad aan zet. Ze zullen gezamenlijk een profielschets moeten maken waaraan hun nieuwe burgemeester moet voldoen. En dan is het voor mij de vraag of ik mij hierin kan vinden. Waar ik tot dusver heel blij mee ben is de waardering voor mijn werkzaamheden vanuit de bedrijvenvereniging en de inwoners. Het is voor mij ook een geheel nieuwe ervaring geweest waarin ik mijn weg heb moeten vinden.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit uw burgemeesterscarrière tot dusver?
Als hoogtepunt ervaar ik toch al die bijzondere initiatieven die er zijn, denk hierbij bijvoorbeeld aan de Winterloop, de Omloop van Bedum en het Bedrijvenvoetbal. Vaak mag ik bij een opening aanwezig zijn en dan voel je de positieve energie die er is. En ik vind het ook bijzonder dat ik bij bepaalde jubilea mag zijn zoals een 60- of 65-jarig huwelijksjubileum. Of, zoals vorige week, op bezoek te gaan bij een 101-jarige inwoner. Het is altijd leuk om met mensen met zoveel kennis en ‘historie’ in gesprek te gaan.
Dieptepunten heb ik niet echt ervaren. Maar het ambt heeft ook zijn keerzijde. Je moet je door de nodige (complexe) dossiers heen worstelen en de vergaderingen zijn soms aan de lange kant. Dan zit mijn ongeduld mij af en toe in de weg. Maar dat hoort er natuurlijk wel bij. De mix hiervan maakt het vak zo leuk.
Heeft u nog leuke (werk)anekdotes?
Vorig jaar was ik met wethouder Menne van Dijk bij de tijdelijke school hier in Bedum. Toen de juf vroeg of de kinderen wisten wie ik was, stak een meisje haar vinger omhoog en antwoordde: ‘Dat is Maxima!’. Nou ja, je kunt met mindere mensen vergeleken worden natuurlijk…
De DJ’s die tijdens de Winterloop het Glazen Huis ingaan hebben natuurlijk tienduizenden nummers tot hun beschikking. Wanneer ik echter een verzoeknummer heb, moeten ze toch altijd het nodige zoekwerk verrichten. Ik heb een voorkeur voor Belgische artiesten en voor zangers en zangeressen die minder bekend zijn. Maar uiteindelijk lukt het ze altijd om mijn favoriete nummer te draaien!
Bedum/Groningen (of de provincie Groningen) is voor u ‘the place to be’ geworden?
Ik woon inmiddels twintig jaar in Groningen waarvan 12,5 jaar op hetzelfde adres. Voor mij een record. De overgang naar Groningen was even wennen maar bevalt prima. Ik ontdek ook steeds meer van de Ommelanden. Toen ik in het begin van mijn studententijd op de fiets naar Selwerd moest om daar als caissière bij de AH aan het werk te gaan, vond ik dat al een hele afstand, naar het noorden van de stad. Maar ik fiets de laatste jaren het nodige af in de provincie.
Verderop in mijn studententijd maakte ik nader kennis met de provincie middels een fietstocht naar Lauwersoog om vervolgens de fiets op de boot mee te nemen naar Schiermonnikoog. Ik kwam toen langs mooie dorpen als Ezinge, Saaksum, Rodehaan enz.. Dan krijg je vanzelf oog voor de schoonheid van dit gebied. En die laat je niet meer los.
Nog tijd voor hobby’s?
Niet heel veel, ik ben een bezige bij die werken leuk en belangrijk vind. Maar ik lees regelmatig een boek of pik een filmpje mee in het weekend. Ik ben een sociaal dier en dus vind ik het onderhouden van mijn vriendennetwerk belangrijk. Dit combineer ik vaak met het bereiden van een lekkere maaltijd want koken vind ik heel leuk om te doen.
Waar mogen ze u ’s nachts voor wakker maken?
Ik ben altijd paraat wanneer het echt nodig is, de telefoon ligt naast mijn bed. Maar de rest kan vast niet zo belangrijk of lekker zijn dat het niet tot de volgende ochtend kan wachten….
Waar staat Erica van Lente over 10 jaar?
‘Wist ze het maar!’ Weet jij misschien een baan voor mij die je én de nodige vrijheid geeft maar waarin je ook veel kunt ondernemen? Waarbij geen dag hetzelfde is en je veel mensen ontmoet? Zo’n baan moet het wel worden. Ik ben niet iemand die zijn carrière al helemaal uitgestippeld heeft. De rode draad hierin ontwikkel ik pas achteraf. Maar werken in het openbaar bestuur vind ik heel leuk. En misschien ga ik nog iets met mijn talen doen in het buitenland. Ik zie wel wat er op mijn pad komt….
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ik vind het leuk om je interviews te lezen, hierdoor leer ik de mensen in dit gebied ook een beetje beter kennen. Misschien mag ik afsluiten met een lans te breken voor het vrijwilligerswerk. In onze maatschappij zijn veel vrijwilligers nodig. Dus mocht je tijd en energie over hebben, schroom dan niet om je in te zetten. Het verrijkt vaak je leven en dat van een ander….