Kunnen jullie jezelf in het kort even voorstellen?
Ali: “Als vrouwen eerst mogen dan begin ik wel. Ik ben Ali Leegte-van Duinen, 76 jaar, geboren in Kloosterburen maar inmiddels al weer 53 jaar in Uithuizen wonend. Ik ben getrouwd met Henk, samen hebben we twee kinderen gekregen die in Klazienaveen en Groningen wonen. Inmiddels ben ik de trotse oma van vier kleinkinderen. Ik heb tot mijn 70e bij NOVO in Uithuizen gewerkt waar ik omging met mensen met een geestelijke beperking. Ik heb hiervoor de nodige cursussen gevolgd en dit werk heb ik met heel veel plezier gedaan.”
Jan: “Ik ben Ali haar vijf jaar jongere broer, 71 jaar dus en ook in Kloosterburen geboren. Ik woon inmiddels dik twintig jaar in Uithuizen. Ik heb vele jaren bij houthandel Kunst Oberman gewerkt in Groningen in diverse functies, de laatste vijftien jaar was ik er directeur. De hier opgedane managementvaardigheden probeer ik nu in het vrijwilligerswerk te benutten. Zo ben ik onder andere betrokken bij ‘Samen in Beeld TV’ in Uithuizen, heb ik zitting in het bestuur van de Stichting Groninger Week, ik zit in het 4 mei comité en doe nu een interim klus voor de Sport Vereniging Uithuizen. Daarnaast probeer ik samen met anderen een dorpsvisie voor Uithuizen op te stellen.
Ik ben getrouwd met Greetje, trotse (groot)vader van twee dochters en vier kleinkinderen. Ali en ik en onze partners trekken veel met elkaar op. Zo gaan we al dik twintig jaar samen op vakantie. Op wandelgebied hebben Ali en ik een klik, dit doen we dan ook al jaren gezamenlijk.”
Wanneer heeft het wandelvirus bij jullie toegeslagen?
Ali: “In 1992 heb ik met enige collega’s voor het goede doel gelopen. We haalden hiermee zo’n €10.000,- op voor mensen met een beperking in Polen. Vier dagen lang liepen we veertig kilometer per dag, dus 160 kilometer in totaal. Diverse collega’s klaagden na afloop over blaren en pijn in de voeten en hadden het dus wel gezien. Zelf had ik echter nergens last van en ik kreeg veel aardigheid in het lange afstanden lopen.”
Jan vervolgt: “Ik ben altijd al een buitenmens geweest. Ik kreeg de geest in 1985 te pakken, toen ben ik via de dijk lopend vanaf Spijk naar Kloosterburen gegaan. Dit leidde in augustus 1993 tot het idee om gezamenlijk te gaan wandelen. Sowieso lopen we wekelijks wel zo’n vijftien a twintig kilometer. Voornamelijk in Uithuizen en de directe omgeving. En dan reken ik de tochten, zoals bijvoorbeeld De Tocht om de Noord, nog niet eens mee. Het is altijd wel even puzzelen om af te spreken want beiden hebben we nog de nodige dingen op de agenda staan. Maar het geeft ons veel plezier.”
Hoeveel wandelkilometers hebben jullie er in jullie leven al opzitten?
Volgens ons lopen we op deze manier toch wel zo’n tweeduizend kilometer per jaar wanneer je de toertochten meeneemt. Dat zou dus inhouden dat we er allebei reeds zo’n 50.000 wandelkilometers op hebben zitten. Ruim een rondje rondom de wereld dus met zijn tweeën. Dat zijn inderdaad indrukwekkende afstanden, als je er zo eens over nadenkt.
Inmiddels al weer in training voor de Nijmeegse Vierdaagse?
We zijn dus niet specifiek in training hiervoor omdat we wekelijks lopen. Ali: “Dit wordt mijn 19e en Jan zijn 18e keer. We slapen altijd in de directe omgeving en hebben hier beiden veel schik in.” Jan: “In het begin liepen we vier keer veertig kilometer, de laatste jaren is dit vier keer dertig geworden. We kunnen dan om 07.00 uur vertrekken, ipv 05.15 uur. Dit mede ingegeven omdat we ook de gezelligheid dat dit evenement met zich meebrengt heel belangrijk vinden.”
Ali: “Zaterdag hebben we voor de 2e keer aan de Bollentocht meegedaan, georganiseerd door de plaatselijke Rotary waarbij de opbrengst naar Colourful Bedum ging. Wij hebben de afstand van 25 kilometer gelopen. Dit gaf ons ook de gelegenheid om op het terras te zitten. En om nieuwe mensen te leren kennen, voor ons beiden ook een belangrijk aspect van het lopen.”
Wat zijn de mooiste wandelplekjes in Groningen?
Langs de zeedijk of door typische wierdedorpjes zoals Westeremden, Ezinge en Vierhuizen. Het centrum van Spijk met al de singels is ook heel mooi en vlak ook Oost-Groningen niet uit. Vooral in de omgeving van Westerwolde is het heerlijk wandelen.
Jullie zijn vast heel blij met het Pronkjewailpad?
Dit is inderdaad een pracht initiatief om onze provincie toeristisch nog beter op de kaart te zetten. Wel hebben we behoorlijk lopen stoeien met de app om deze op onze mobiel te installeren. Eigenlijk zouden de routes ook in boekvorm moeten verschijnen. Wij hebben hulp gehad met de app maar waarschijnlijk haken veel oudere mensen af omdat ze niet weten hoe je er mee om moet gaan. En dat terwijl je op de mooiste plekjes komt waar je normaal nooit zou komen. Ook de stempelposten zijn vaak heel leuke locaties.
De eerste kilometers op deze route zijn inmiddels gemaakt?
Dat klopt en we zijn van plan beide routes van 125 km op het Hogeland en in Oost-Groningen te lopen. We hebben de eerste twee etappes er op zitten. Van Groningen, eerst door de mooie binnenstad, via Moeke Vaatstra in Zuidwolde, waar we inderdaad een pitstop hebben gemaakt en een stempel gehaald, naar Bedum. Bij Bakkerij Hoekstra kregen we een lekker stuk krentenbrood aangeboden en vervolgens hebben we nog even op het terras bij Hotel ’t Gemeentehuis gezeten.
Daarna zijn we via Ter Laan naar Westerwijtwerd gelopen. Bij het café was de volgende stempelpost en daar konden we wat te drinken krijgen. We hebben de eerste dertig kilometer er op zitten dus. Binnenkort gaan we van Westerwijtwerd naar Uithuizen wandelen.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit jullie wandelcarrière tot dusver ?
Jan: “Over mijn dieptepunten hoef ik niet lang na te denken. Toen we in Nijmegen aan het wandelen waren zijn onze twee multicycle fietsen gestolen. Ze zaten op slot en aan de ketting aan onze camper vast. Ik was bijna naar huis gegaan, zo kwaad was ik. Het overlijden van een gezamenlijk wandelvriendin vorig jaar waarmee we veel gelopen hebben, heeft ons erg aangegrepen.”
“De hoogtepunten vind ik altijd de onverwachtse ontmoetingen die je onderweg hebt. Zo lasten we een keer om 09.00 uur een stop in waarna ik vervolgens drie eitjes kapot tikte en opat. Toen werd ik door een Amsterdammer getipt dat dit niet goed was voor mijn gezondheid. Toen ik opmerkte dat de broer van mijn vader per dag vijf eieren at en er toch mooi 93 jaar mee geworden is, had hij niet veel meer te zeggen.”
Ali: “Dat ik door een achillespeesblessure niet mee kon doen aan de Winterwandeltocht vond ik erg vervelend. Deze tocht gaat langs een gedeelte van de Noorderrondritroute en vindt maar één keer per drie jaar plaats. Een wandeltocht van Uithuizen naar Groningen in barre omstandigheden heeft echter wel veel indruk op ons gemaakt. We zamelden toen geld in voor Serious Requist toen dit evenement in Groningen georganiseerd werd. We waren met zo’n twintig personen. De omstandigheden waren zo bar dat er sprake was dat er ’s avonds geen treinen terug zouden rijden. Gelukkig reed er uiteindelijk toch nog één trein naar Uithuizen.”
Hebben jullie nog leuke wandelanekdotes?
Jan: “Ooit deden we een keer mee aan de Kennedymars in Brabant, een wandeltocht van tachtig kilometer waar we zestien uur over gedaan hebben. Omroep Brabant deed hier live verslag van en ik was met mijn wandelstok, waardoor je mij al van verre aan hoorde komen, een opvallende verschijning. Daardoor haalde ik de uitzending omdat ze onderweg een interview met mij deden. En zo werd ik op de route herkend en wisten sommige luisteraars aan het getik van mijn stok dat ik er aan kwam en dat we uit Groningen kwamen.”
Ali: “Tijdens de Nijmeegse Vierdaagse boden enige toeschouwers onderweg aan om even in hun strandstoelen uit te rusten. Jan ging pontificaal zitten maar zakte er door om vervolgens onverstoorbaar op de grond te blijven zitten. Hier moest ik zo om lachen dat we allebei een lachbui kregen. Zelfs zo erg dat we niet meer fatsoenlijk konden praten en zo weg zijn gelopen. Achteraf schandalig natuurlijk, haha…”
Jan: “Boom drie achter de finish in Nijmegen is inmiddels voor ons een begrip geworden. Na afloop wordt daar allemaal hoempapamuziek gedraaid en ik werd door een vrouw in een witte broek van harte uitgenodigd om mee te dansen. Dit ging niet zonder slag of stoot en de weersomstandigheden waren niet optimaal. Mevrouw had al een aardig drankje op en haar witte broek zag er niet meer uit. Zij maalde daar niet om maar haar man was woedend op haar….”
Uithuizen is voor jullie ‘the place to be’?
Beiden wonen we hier al weer jaren. Mooi dicht bij het Hogelandgebied en Uithuizen heeft veel voorzieningen. De mensen kennen je ook waardoor je makkelijk met elkaar in gesprek komt. We hoeven hier dus niet zo nodig meer weg.
Nog tijd voor andere hobby’s?
Ali: “Ik volleybal nog in wedstrijdverband en ga graag een dagje weg met familie of vrienden.” Jan: “Ik mag graag jagen, biljarten, paling roken en in het bijen houden gaat de nodige tijd zitten.”
Waar mogen ze jullie ’s nachts voor wakker maken?
Voor de zelfgemaakte eierballen van Jan. Die vinden ook bij andere mensen gretig aftrek.
Waar staan Jan en Ali op wandelgebied over 10 jaar?
Hopelijk nog steeds op onze voeten en verkeren we nog in een goede gezondheid. Dat is natuurlijk het allerbelangrijkste. We zijn bevoorrechte mensen dat we dit kunnen doen.
Willen jullie verder nog iets kwijt?
Jan: “We zijn inderdaad blij en dankbaar dat we dit in goede gezondheid mogen doen. Dit is dan ook niet een verhaal om te snakken of om ons op de borst te kloppen. Ik geef wel eens lezingen over de Camino-loop die ik gedaan heb. Een wandelroute van duizend kilometer van Frankrijk naar Santiago de Compostella. Ik merk dan door de reacties vanuit de zaal dat mensen die dagelijks twee a drie kilometer achter hun rollator lopen ook een geweldige prestatie leveren.”
Ali: “Er zijn zoveel mooie wandelroutes in onze provincie en er worden zoveel mooie tochten georganiseerd. Zo hebben we onlangs nog de Klaverbladroute in Zandeweer gelopen. Veertig kilometer wandelen en perfect georganiseerd. Ik kan oudere mensen alleen maar aanmoedigen om in beweging te komen als dat nog mogelijk is. Het is niet alleen goed voor je gezondheid maar ook voor de sociale contacten!”
(Foto’s afkomstig van Facebookpagina Ali Leegte – van Duinen. Tweede foto gemaakt door Muruelle Oldenburger.)