Janharm, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben Janharm Beenes, stiekem toch al weer 35 jaar, vader van dochter Mette (9) en zoon Silvan (4). Geboren in Onderdendam, opgegroeid in Bedum en Middelstum en op mijn 21e heb ik dit huis hier in Kantens gekocht.
Hoe is het nu met je?
Op zich voel ik mij goed, prima eigenlijk wanneer je de omstandigheden in acht neemt. Ik ben weer aan het werk en kan mijn eigen boontjes weer doppen. Daarbij ben ik huisman, eigen baas en zelfstandig ondernemer tegelijk. Mooi dat het zo weer kan.
Je hebt twee bewogen jaren achter de rug?
De ziekteperikelen begonnen inderdaad twee jaar geleden. Ik was vermoeid, kreeg steeds minder energie waardoor ik op den duur mijn werk niet meer goed uit kon voeren. En dus maar naar de dokter die mij doorstuurde naar het ziekenhuis. Ik kreeg vervolgens op vrijdag een telefoontje met daarin de opdracht dat ik mij nog diezelfde dag in het ziekenhuis moest melden. Alvorens in de auto te stappen, wilde ik eerst perse weten wat de uitkomst van het onderzoek was. Ik bleek leukemie te hebben, welke soort was nog niet bekend. De dag erop heb ik vanuit het ziekenhuis iedereen op de hoogte gesteld.
In het weekend werden de bloedwaardes steeds hoger en dat was de reden om direct die maandag al met de chemo’s te beginnen. En dan kom je negen maanden lang in een rollercoaster terecht. Uit vervolgonderzoek bleek dat ik de meest agressieve leukemievorm te pakken had. En dus was een transplantatie nodig. Het is gelukkig gelukt om een donor te vinden wiens stamcellen overeenkwamen met die van mij. Eerst volgden een aantal zware bestralingen waarbij mijn oorspronkelijke stamcellen volledig kapot zijn gemaakt. Op 16 maart volgde de transplantatie. Je zou kunnen stellen dat ik binnenkort mijn eerste verjaardag vier van mijn tweede leven.
De transplantatie is uiteindelijk heel goed aangeslagen maar het is wel kantje boord geweest. Ik had twee dodelijke virussen te pakken en hiervoor zijn met spoed medicijnen in Amerika besteld die er de dag erop gelukkig waren. Daarbij begonnen op diezelfde dag de nieuwe stamcellen hun werk te doen. Zelf heb ik hier weinig van meegekregen, ik zat onder de morfine. Maar er werd mij verteld dat dit geen dag later had moeten zijn. En nee, ik weet niet wie de donor geweest is maar ik ben wel bezig met een soort van bedankbrief die ik die persoon via het UMCG wil sturen.
Daarna ben ik ‘bij moeke’ aan het revalideren geslagen. Tussendoor kreeg ik ook nog eens te kampen met slecht nieuws vanuit mijn privéomgeving. Toch ging het op den duur elke dag ietsjes beter. Ik heb het dagelijks ritme weer proberen op te pakken en ben daarnaast veel gaan lopen en fietsen. Met vallen en opstaan kreeg ik gaandeweg mijn conditie weer een beetje terug. Rond de kerstperiode heb ik een kleine terugslag gekregen. De bloedwaardes bleken te zijn gedaald en door de heftige bestralingen zijn ook mijn nieren beschadigd. Misschien dat ik hiervoor binnenkort een dagje moet worden opgenomen maar daar maak ik mij nu nog niet al te druk over……
Inmiddels ben je weer voorzichtig met je eigen timmer- en renovatiebedrijf begonnen?
In januari van dit jaar heb ik de draad weer opgepakt inderdaad. Het gaat goed! Ik ben nu bezig met een grote klus in Sappemeer en er liggen nog meer opdrachten in het verschiet. Volgende week kan ik wellicht weer een grote order binnenslepen. Waar mensen mij voor benaderen kunnen? Ik mag ook nog een beetje reclame maken dus, haha. Maar voor een nieuwe badkamer, dakkapel of uitbouw kunnen mensen prima bij mij terecht. Hetzelfde geldt voor metsel- en gootwerk en allerhande renovatiewerkzaamheden in en om het huis.
En druk aan het trainen voor Alpe d’Huzes?
Eh, nou ja druk….. Ik ben in december een paar keer aan het mountainbiken geweest in de bossen. Tochten van zo’n veertig kilometer, dat was best wel pittig. De eerste maanden van 2018 heb ik dus gebruikt om het werk weer op te pakken. Over drie weken staan de Noorderrondritten op het programma, ik ga voor de 75 kilometer. Voor mij een mooie stok achter de deur om weer wat te gaan doen. Dan kan ik ook mooi even zien hoe ik er voor sta en van hieruit de trainingsstrategie bepalen voor 7 juni.
Kun je Equipe Jhduzes de Alpe d’Huez eens aan ons voorstellen?
Het idee hiervoor is van pa Theo gekomen, nog voordat ik de stamceltransplantatie had ondergaan. Hij had zoiets van, mocht ik dit overleven dan is dat ook een prachtige motivatie om ons in te zetten om geld in te zamelen zodat zoveel mogelijk mensen een grotere overlevingskans krijgen. Oom Jan en oom Gert Beenes plus aanhang doen ook mee en ons zestal wordt gecompleteerd door Marco Postema. En er gaan vast ook nog wel enige mensen mee om ons te begeleiden. Ik heb er wel zin in inderdaad, hoewel ik mijn oorspronkelijke doelstelling toch wel bijgesteld heb.
Wat zijn de uitdagingen die in juni gehaald moeten worden?
Die doelstelling was om zes keer deze puist te beklimmen maar dat is niet reëel. Dat is meer voor de diehards in onze groep weggelegd die nu al de nodige tijd in de sportschool doorbrengen. Maar sowieso zal ik één keer bovenkomen, ook al is het lopend of kruipend. Naast het sportieve heeft iedere team natuurlijk ook zijn financiële uitdagingen. Wij hebben de lat op €21.000,- gelegd en zijn met de reeds ingezamelde €18.000,- dus al aardig onderweg.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit de voorbereidingen tot dusver?
Het feit dat ik al drie keer heb kunnen oefenen, beschouw ik als een hoogtepunt! De voorbereiding is dus nog niet optimaal maar ik ben heel bij dat ik het normale leven weer op heb kunnen pakken.
Heb je nog leuke fietsanekdotes?
Sowieso ben ik eigenlijk helemaal geen fietser, ik heb meer met auto’s en motoren. Meer van het motorfietsen inderdaad. Daarbij moest ik ook nog even aan het kliksysteem wennen waarmee je je voeten in de pedalen vast kunt klikken. Toen ik voor de eerste keer af wilde stappen, viel ik dus ook direct plat op mijn snuffer.
Kantens is voor jou ‘the place to be’?
Ik woon al weer ruim twaalf jaar met heel veel plezier in Kantens. Voor nu ben ik hier zeker tevreden maar je weet natuurlijk nooit wat de toekomst brengt. In en om het huis moet ik binnenkort nog wel even wat dingetjes aanpakken, echter moet ik eerst deze fietsuitdaging maar even aangaan.
Nog tijd voor hobby’s?
Ik heb niet zoveel hobby’s, gelukkig beschouw ik mijn werk als grote hobby. Daarbij mag ik graag motorrijden. Helaas heb ik geen motor meer, hiervoor moet eerst flink gespaard worden.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Niet, laat mij maar lekker liggen. Mijn nachtrust is mij heilig!
Waar staat Janharm Beenes over 10 jaar?
Die vraag stelde jij mij twee jaar geleden ook….. Maar hoewel niets zeker is in het leven heb ik wel een aantal doelen voor ogen. Zoals het nu gaat, is het prima. Misschien dat ik in de toekomst mijn bedrijf nog wat uit kan breiden. En wie weet heb ik tegen die tijd ook weer een partner.
Wil je verder nog iets kwijt?
Mensen die ons willen steunen, zijn natuurlijk van harte uitgenodigd om te doneren. Even op dit linkje drukken en je komt op mijn pagina: https://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/janharmbeenes.
Daarbij is dit ook een ideaal moment om de mensen die mij de afgelopen jaren zo gesteund hebben, hartelijk te bedanken. Een extra dikke pluim voor mijn moeder die anderhalf jaar voor mij gezorgd heeft. Niet alleen qua gezondheid, maar ook financieel. Deze steun van vele kanten heeft mij er zeker doorheen gesleept…..