“Grenzen vervaagden en oud zeer verdween langzamerhand uit onze gedachten. Eindelijk konden wij objectief naar de toekomst kijken. Tot dat ene moment althans. Toen las ik ergens, ik weet al niet meer waar, en mijn wereld stortte in: Middelstum wil niet meer bij Loppersum horen!!”.
Met deze woorden eindigde ik mijn vorige bijdrage aan de rubriek Gastcolumns van Bert Koster. Nu, enige maanden later, is het mogelijk om met minder emoties te kijken naar deze woorden. Ik heb ze ook niet vaak terug gelezen. Soms voelt het beter om je kop in het zand te steken. Het lost niets op, maar het voelt beter. Althans tijdelijk.
Ik kom vanwege mijn activiteiten voor de Ommelander Courant nog geregeld in Middelstum en dan met name bij de plaatselijke voetbalclub. Als we deze bloeiende vereniging beschouwen als de bekende dwarsdoorsnede van de samenleving dan was er iets interessant aan de hand. Hoewel ik weet dat de site van Bert veelvuldig wordt bezocht en dat zelfs mijn vorige schrijven goed wordt gelezen (goed is in dit geval vaak) is er nog niemand uit Middelstum die mij heeft aangesproken over de inhoud van het schrijven.
Dat is al wel gebeurd in Loppersum. Grappig genoeg (vind ik) gebeurde dat o.a. door een voormalige inwoner van Middelstum. Een goed verstaander weet dan natuurlijk direct over wie ik het heb. Nee, niet Erik Boskamp maar zijn vrouw Corien. Misschien wordt de soep toch niet zo heet gegeten als dat deze wordt opgediend. Misschien kan ik mijn ingestorte wereld weer langzaam gaan opbouwen. Met “Loppersummers” en “Middelstummers”. Want zoals ik al eerder opmerkte zijn mensen toch vooral mensen.
En mensen zijn overal bovenal mensen. Of ze nu in een dorp of een stad wonen, dat maakt geen of weinig verschil. Nu volgens mij de discussie over (af)scheiding is verstompt, of in de kiem gesmoord, is het wellicht mogelijk om naar de toekomst te kijken. Want het samenblijven in de prachtige gemeente Loppersum en straks in de ongetwijfeld ook prachtige gemeente DAL (in ieder geval vind ik Appingedam heel mooi) geeft wellicht interessante mogelijkheden.
Zoals het weer kunnen afschaffen van het DIFTAR systeem voor het verzamelen van afval. In Delfzijl en Appingedam reeds lang terzijde geschoven, moest en zou het in Loppersum worden ingevoerd. Ik ga er gemakshalve maar vanuit dat na de samensmelting van de drie gemeenten het democratisch principe zal zegevieren van “de dictatuur van de meerderheid”. Na een stemming met als uitslag 2 tegen 1 kan worden overgegaan tot afschaffing van het DIFTAR systeem. Dan kan ik weer mijn gezinsafval van 5 personen verdelen over de containers van mijn voornamelijk alleen wonende buren.
Interessant wordt het als je kijkt naar wie zich sterk heeft gemaakt voor de invoering van het afvalverzamelsysteem. Als ik mij niet heel erg vergis was dat de in Middelstum woonachtige en Lopster wethouder Bé Schollema. Als iemand hier een insinuatie denkt te lezen dan is dat volkomen onterecht. Sterker nog, ik denk dat Bé de sleutel is tot een mooie gemeenschappelijke toekomst voor beide buurdorpen.
Maar ook andere kernen kunnen profiteren van zijn tomeloze inzet voor de leefbaarheid van onze gemeente. Mooi voorbeeld is de realisatie van een tweetal nieuwe hoofdvelden in Zeerijp en Middelstum. Beiden op magistrale wijze geopend met een inspirerend praatje van de wethouder. Ook al gonst het van de geruchten over een mogelijke fusie tussen de voetbalverenigingen van Zeerijp (De Fivel) en Loppersum (sc Loppersum) heeft dat de gemeente niet weerhouden om de voetballers uit Zeerijp een prachtig nieuw veld te bezorgen. Maar ook de vv Middelstum kan sinds kort beschikken over een geweldig veld. Of ook hier geruchten zijn over een op handen zijnde fusie is mij niet bekend.
Maar waarom eigenlijk ook niet? Alleen al om kosten te kunnen besparen of om teams met spelers te kunnen vullen, zou hier mijn inziens door de verschillende verenigingen binnen onze huidige gemeente serieus naar moeten worden gekeken. Misschien kunnen wij om te beginnen een taakgroep in het leven roepen die zin en onzin, nut en noodzaak, haalbaarheid en dat soort zaken onderzoekt. Uiteraard is er dan maar 1 persoon die in aanmerking komt om deze taakgroep te leiden.
Maar ik zou mij niet beperken tot (sport)verenigingen. Kijk ook eens naar alle ANBI binnen de gemeentegrenzen. Of de plattelands vrouwenverenigingen, of de culturele raden, de toneelverenigingen, de kerkelijke organisaties, feesttenten ect, ect. Zodat de gemeentelijke herindeling geen gedwongen huwelijk wordt, maar een relatie voor de eeuwigheid.
Ik hoop oprecht dat Meindert ja zegt!!!!