Sijtse, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben Sijtse Scheeringa dus, 65 jaar, getrouwd met Jane die in Amerika geboren is maar die ik op Ameland heb ontmoet. Samen hebben we twee zoons gekregen. Inmiddels zijn we de trotse opa en oma van vier kleinkinderen. Ik ben geboren in Zuidhorn maar woon inmiddels al weer 43 jaar in Niehove. En ik zing graag natuurlijk maar dat wist je al.
Wanneer openbaarden zich jouw zangkwaliteiten?
Ik heb in 1971 een motorongeluk gehad waarbij ik geschept ben door een automobilist die mij nooit gezien heeft. Ik lag helemaal in de kreukels en moest negen maanden revalideren. In die periode moest ik lange tijd platliggen en had dus niets te doen. Thuis had ik nog een oude gitaar liggen en die hebben ze mij gebracht. Een van de verpleegsters kon drie akkoordjes spelen en die akkoordjes leerde ze mij ook aan. Zo is het muziek maken een beetje begonnen.
In Niehove woonden in die tijd veel muzikanten en tijdens een jamsessie in een studio werd ik gevraagd of ik mee wilde doen. Ik zong in die tijd wel liedjes van Creedance Clearwater Rivival en een van de bandleden van Smash vroeg of ik een keer mee wilde repeteren. Een week later deed ik al mee tijdens een optreden. Vervolgens ben ik vier jaar bij de band gebleven. Daarna volgde een switch naar ‘De Hooperband’. Zo is een en ander begonnen.
Aanvankelijk schreef je Engelse teksten maar Groningse nummers zingen bevalt beter?
Bij Smash en ‘De Hooperband’ speelden we Engelstalige nummers inderdaad. In de aanloop naar een dorpsfeest in Niehove werd ik gevraagd of ik een nummer in het Gronings wilde schrijven over het dorp en zo ontstond ‘Mooi Dörpke’. Op de melodie van Bruce Springsteens The River, een van mijn favoriete nummers die ik ook vaak zing tijdens optredens. Het nummer werd goed ontvangen en ik besloot door te gaan met het schrijven van Groningse liedjes.
In die tijd kwam Okkie Smit van RTV Noord nog wel bij bedrijven langs met zijn programma ‘Muziek in bedrijf’. Ik werkte nog bij taxi Birza in Zuidhorn, dit bedrijf werd later overgenomen door taxi Nuis, toen Okkie langskwam. Ik mocht een nummer live zingen en deze viel wel in de smaak geloof ik. Studio Spitsbergen in Zuidbroek was destijds op zoek naar zangers die Groningstalig zongen en zo ontstond het snode plan om een album op te nemen. Dit resulteerde in 1990 in mijn eerste CD ‘Zeg mor Sijtse’.
Hoeveel CD’s heb je inmiddels uitgegeven?
Na ‘Zeg mor Sijtse’ volgden nog twee CD’s, ‘Westerstörm’ en ‘Swingend deur de nacht’. Daarna volgden nog enige losse nummers zoals het voetbalsingeltje ‘Nederland, here we go’, ‘Ik ben een echte trucker’ en ‘Tussen plus en min’. En last but not least ‘Schuimend bier’. Dit was zo’n winterskihutsingel die ik in Oostenrijk lanceerde.
Optreden is het mooiste wat er is?
Daar kan ik een volmondig ja op zeggen. Vooral wanneer het publiek direct los gaat. Ik mag dan graag de interactie met het publiek aangaan, ik betrek ze er graag bij. ‘Eem een proatje moaken dus’. Vroeger trad ik vaker op dan tegenwoordig. Ik was vaak in allerlei discotheken, kroegen in voornamelijk de stad Groningen en in feestzalen te vinden. Tegenwoordig treed ik regelmatig op met de band Zuver Scheerwol maar ik kom ook graag langs tijdens speciale jubilea, zoals bijvoorbeeld een zoveel jarig bruiloftsfeest.
Wat valt er over Zuver Scheerwol te vertellen?
Zuver Scheerwol kwam een jaartje of acht geleden op mijn pad, ik ben hier de zanger van. Fries Wolma schrijft de nummers, speelt gitaar en zingt ook de nodige nummers mee. Drummer Wally van der Reid heeft al 40 jaar een eigen bloemenzaak, ‘Bloemhuis Stekje’, in Groningen en youngster Erik Kuipers maakt als bassist de groep compleet. Waar de rest ouder is dan 65, is Erik begin veertig.
Twee jaar geleden hebben we de CD ‘Doalders’ uitgegeven. We spelen regelmatig in feestzalen, feesttenten of bij particulieren op locatie. Ook dit is heel leuk om te doen. We komen één keer per week bij elkaar om te repeteren, dat is hartstikke gezellig. Niet alleen eigen nummers maar ook covers van Bruce Springsteen, ZZ Top, Creedance Clearwater Rivaval en The Golden Earring. Zulke nummers, afwisselend gespeeld tussen onze eigen nummers door, dat vind het publiek vaak fantastisch. We zijn dan ook een echte rockband.
Je bent inmiddels al veertig jaar taxichauffeur?
Ja man, dit jaar inderdaad en dat leverde dankzij mijn baas en mijn collega’s nog een feestje op ook. Zorgboerderij De Golden Raand in Bedum bestond vijftien jaar en ik was ook uitgenodigd voor dit feest. Maar ik had een bruiloft in Emmeloord waar ik heen zou gaan. Dus ik had zoiets van ‘ik kiek wel ev’n’. Maar ze hadden op den duur ook mijn vrouw in het complot betrokkenen en die begon steeds meer te pushen, ‘je moet er wel even heen hoor!’
Dus toen ik daar op de Zorgboerderij aankwam was ik totaal overrompeld. Mijn taxibus was versierd en verder was het een gezellige drukte te midden van allerlei bekenden. Uiteraard mocht ik zelf ook nog even een liedje zingen inderdaad, haha.
Als ik in april 66 jaar word, dan stop ik als taxichauffeur. Wel met pijn in het hart want ik mag het werk graag doen. En ja, ik word af en toe ook wel herkend en dan heb je direct al een gesprek natuurlijk. Maar we hebben nu nog de leeftijd en de gezondheid om van het leven te genieten. Ik maak in mijn directe omgeving ook andere dingen mee. En dus is het straks na 41 jaar welletjes geweest!
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit je zangcarrière tot dusver ?
Ik kan gelukkig wel een aantal hoogtepunten opsommen. Zo had mijn platenmaatschappij het geregeld dat ik langs mocht komen in het Radio 2 programma “In de spotlights’ van presentator Hilko Span. En een optreden in zo’n Hilversumse studio is best wel bijzonder hoor, daar kijk ik met veel plezier op terug.
Hetzelfde geldt voor de optredens in het Stadspark ter afsluiting van het RTV Noord programma Rondje Noord. Dit waren optredens van allerlei artiesten waar duizenden mensen op af kwamen. Tijdens prachtige weersomstandigheden werd één van mijn bekendste nummers ‘Mien olle Puch’ uit volle borst meegezongen. Kicken hoor, voor zo’n groot publiek. Met mijn gitaar en mondharmonica voelde ik mij net zo’n troubadour.
En wat te denken van Sunsation’s Night of the Proms! Hier heb ik vier a vijf keer als gastzanger aan mee mogen doen, telkens voor een volle zaal. Het nummer ‘Country Road’ van John Denver, waarbij ik begeleid werd door een fantastisch vrijwilligerskoor achter mij, was zeer indrukwekkend om te zingen.
Dieptepunten heb ik gelukkig niet meegemaakt. Je merkt nu wel dat ik qua optredens in wat rustiger vaarwater terechtkom. De jeugd heeft tegenwoordig zijn eigen idolen natuurlijk en daar is helemaal niets mis mee. Dat geeft mij de tijd om andere leuke dingen te doen. En des te meer geniet ik van de optredens die er wel zijn.
Heb je nog leuke zanganekdotes?
In 2005 kwam ik zelfs in Turkije terecht. Reisbureau Gerard Borgeld vroeg mij of ik samen met Lucas en Gea met een door hun geregelde reis meewilde. Nadat mijn baas toestemming had gegeven stond niets een mooi weekje Turkije meer in de weg.
Van mijn nummer ‘Liefde’ werd zelfs een heuse clip opgenomen waarin ik aan het eind omringd werd door Oekraïense schonen die daar ter plekke opgetrommeld werden. Je kunt ze in de clip zelfs nog dappere pogingen zien doen, terwijl zij om mij heen krioelden, om enige woorden mee te zingen. Een unieke ervaring inderdaad.
Niehove is voor jou ‘the place to be’?
Ik ben hier 43 jaar geleden neergestreken en wil hier ook niet meer weg. In die tijd was transportbedrijf Bok hier nog gevestigd en met veel chauffeurs van die firma ging ik wel om. Een deel daarvoor deed ook mee aan de grasbaanraces, iets wat ik zelf ook nog een tijdje gedaan heb. Zo onlogisch was het dus niet, dat we in Niehove terechtkwamen.
We hebben het voormalige boerderijtje aan de Kerkstraat nummer 15 helemaal opgeknapt. Achter het huis is veel ruimte voor onze veestapel, bestaande uit onder andere kippen en ganzen en we hebben een prachtig uitzicht op Kommerzijl.
Nog tijd voor hobby’s?
Naast de muziek, wat de nodige tijd in beslag neemt, mag ik ook graag knutselen en verbouwen. Ik heb het hele huis bijna geheel zelfstandig opgeknapt. En wanneer er iets aan de auto mankeert dan probeer ik dat zelf op te lossen. Ook voor laswerkzaamheden draai ik mijn hand niet om.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Mocht er een UVO landen hier in de buurt dan ga ik direct mee om te kijken wat zich nog meer afspeelt in ons universum. Laat mij voor de rest maar lekker liggen.
Waar staat Sijtse Scheeringa over 10 jaar?
Wanneer mijn gezondheid het toelaat dan hoop ik dan nog steeds op te kunnen treden. Kijk eens naar The Rolling Stones, zij rocken ook nog lekker door toch? Wel gedoseerder dan nu hoor want ik hoop dat ik dan samen met mijn vrouw langere vakanties mag vieren in warmere oorden dan hier.
Wil je verder nog iets kwijt?
Via Facebook Messenger kunnen mensen mij altijd een berichtje sturen wanneer ze mij of Zuver Scheerwol willen boeken voor een mooi feestje. Dit speelt zich tegenwoordig toch steeds vaker af via social media. En ondanks dat ik in al die jaren heel wat heb meegemaakt, ook minder leuke momenten, zie ik het leven nog steeds als een cadeautje. Dat gevoel hoop ik nog lang vast te mogen houden…..
(Foto’s afkomstig van Facebookpagina Sijtse Scheeringa)