Karina, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben Karina Zijlstra, 46 jaar, partner van Kees en wonend in het prachtige dorp Zoutkamp. Moeder van drie kinderen, één zoon en twee dochters: Dion (20 jaar), Joni (17) en Dani (14). Geboren in Eenrum en via een tussenstop in Winsum op 18-jarige leeftijd in Zoutkamp terechtgekomen. De plaats waar ik mij thuis voel en ook niet meer weg wil.
Momenteel druk aan de studie?
Ik ben momenteel inderdaad druk bezig met de studie Verzorgende IG aan de Noorderpoort in Groningen. Een tweejarige opleiding waarbij ik nu al in het tweede jaar zit. Op 12 juli 2018 hoop ik mijn diploma in ontvangst te mogen nemen. Elke donderdag zit ik van ongeveer half tien tot half zes in de schoolbanken. De studie is leuk om te volgen en goed te doen maar de combinatie werk/opleiding/gezin is af en toe best wel zwaar, vooral bij piekmomenten. Maar ik hoef niet lang meer, nog even doorzetten dus.
In het verleden had ik al eens een verzorgende opleiding gekozen via het Intas maar deze heb ik door omstandigheden niet afgemaakt. De zorg bleef echter trekken dus toen ik deze studiemogelijkheid via mijn werkgever kreeg, heb ik deze kans met beide handen aangegrepen. De studie geeft mij veel meer mogelijkheden én verantwoordelijkheden.
Onlangs een carrièreswitch gemaakt?
Dat onlangs is toch al weer een tijdje geleden hoor. Ik ben ongeveer tot 2007 werkzaam geweest als receptioniste / telefoniste. Met drie opgroeiende kinderen was het niet zo’n straf om even thuis te moeten zitten. Mede dankzij een beroepentest via het UWV, kwam al vrij snel weer mijn verzorgende kant opzetten. Het UWV gaf mij via een betaalde cursus op verzorgend gebied, ook een duwtje in de goede richting.
Hoe bevalt het werken in de zorg?
Ik vind het geweldig. Ik ben in 2007 begonnen als ‘helpende’ in verzorgingstehuis De Wierde in Grijpskerk. Ik hielp mensen mee met opstaan, wassen, schoonmaken, eten en naar bed brengen maar moest bij het toedienen van bijvoorbeeld medicijnen om hulp vragen. In 2011 kon ik in verpleeghuis De Twaalf Hoven in Winsum terecht.
Daar werd ik aanvankelijk als een soort ‘manusje-van-alles’ overal en nergens ingezet. Waar maar handjes tekort kwamen, daar was ik te vinden. Dit bleef zo totdat ze bij de afdeling revalidatie “vaste” flexmedewerkers zochten. De roosteraars/planners in Twaalf Hoven dachten dat ik hiervoor wel geschikt was en zo werd ik vaste flex op deze afdeling. Toen mijn leidinggevende mij ook nog eens een studie aanbod, was het helemaal klaar. Dit werk op de afdeling revalidatie is helemaal mijn passie geworden. Mede ingegeven door het feit dat je de mensen over het algemeen begeleidt om weer naar huis te kunnen. Een geslaagde revalidatie is prachtig om mee te maken.
Hoe ziet een dag van jou eruit in de Twaalf Hoven?
Tijdens een dagdienst begin ik vaak om 07.00 uur. Dan is het natuurlijk direct al druk met wassen, opstaan, ontbijten, douchen enz.. Tussen de maaltijden door verzorg ik ook de medicatie en ik verricht wondbehandelingen indien nodig. In de loop van de dag komen dan bijvoorbeeld de fysiotherapeut, logopedist of ergotherapeut langs. We zorgen met verschillende disciplines er voor dat deze behandelingen gestroomlijnd verlopen.
Gedurende de hele werkdag zien we toe op de maaltijdvoorzieningen, rustperiodes, de medicatie en de bezoekersstromen. Overigens draai ik niet alleen maar dagdiensten hoor. Als vaste werknemer en leerling IG-er word ik ook voor avonddiensten ingeroosterd. Voor de nachtdiensten hebben wij een paar vaste toppers.
Hoe ervaar je de werkdruk?
De werkdruk op alle plekken in de zorg is hoog. Of je nu te maken hebt met een ziekenhuis, een verpleeghuis of een verzorgingstehuis, het is overal hetzelfde. Het team waarin ik werk gaat deze werkdruk met hart en ziel te lijf. We zetten met elkaar de schouders eronder en blijven positief. We doen ook veel aan teambuilding en geven elkaar waar nodig steun en een complimentje op zijn tijd.
Er wordt naar ons geluisterd en we worden gekend bij eventuele problemen. Onze leidinggevende komt zelf van de werkvloer, dat is een groot voordeel. Ze pikt direct de juiste signalen op. Door elkaar als team door dik en dun te steunen, wordt de werkdruk verlicht. Deze positieve werksfeer heeft ook zijn weerslag op onze zorgvragers die hierdoor ook weer positiever reageren wat het herstelproces natuurlijk bevordert.
Wat vind je de mooiste aspecten van je werk?
Het mooie van de afdeling waarop ik werk is dat je druk bezig bent om mensen weer te mobiliseren, zodat ze weer naar huis kunnen. Je probeert de zorgvragers, familieleden en hun mantelzorgers te ondersteunen en gerust te stellen waar mogelijk. Wanneer ze dan uiteindelijk naar huis mogen, soms na wekenlang keihard werken, dan ervaren we vaak een enorme dankbaarheid en dat is geweldig om mee te mogen maken. Daar doe je het allemaal voor!
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten uit je verzorgingsloopbaan tot dusver ?
Dat ik de kans gekregen heb om de opleiding Verzorgende IG te mogen volgen, ervaar ik zeker als een hoogtepunt. Ik heb nu zelf veel meer verantwoordelijkheid en hoef niet telkens mijn collega’s om hulp te vragen. Dat ik met een team mag werken die voor elkaar klaarstaat en voor elkaar opkomt, ervaar ik ook als zeer positief.
Dieptepunten heb ik eigenlijk nog niet meegemaakt. Alhoewel ik bij de palliatieve terminale zorg natuurlijk vaak geraakt wordt. Dan ondersteun je mensen in hun laatste levensfase. Ik verricht mijn werk dus met een lach en een traan.
Heb je nog leuke werkanekdotes?
Laatst mocht ik een zorgvrager na zijn laatste revalidatiedag begeleiden naar de auto. Toen deze persoon in wilde stappen, merkte ik gekscherend op dat ik hem niet meer terug wilde zien. ‘Zonder jullie was ik er niet meer geweest!’, zei hij en ik kreeg nog een warme knuffel. Een groot compliment dus voor ons team! Op dergelijke momenten huppel ik bijna weer naar binnen…..
Zoutkamp is voor jou ‘the place to be’?
Ik woon nu bijna 30 jaar in Zoutkamp en ik wil er nooit meer weg. Dat zit hem vooral in de mensen, denk ik. Soms hoor ik wel eens iets over ‘kliekjesvorming waar je toch niet tussen komt’ maar dat heb ik zelf nooit ervaren. Zoutkamp is echt zo’n dorp waar iedereen bij elkaar op kraamvisite komt en gezamenlijk naar begrafenissen gaat om de laatste eer te bewijzen. Voeg daarbij nog eens het water en de mooie (Lauwersmeer)omgeving, dit maakt het helemaal af….
Nog tijd voor hobby’s?
Ik zit sinds kort op yoga en heb daar leren mediteren. Dit gaat zo goed, dat ik er regelmatig in slaap val, haha. Voor mij ideaal dus om lekker te ontspannen. Vroeger mocht ik graag voetballen maar dat blijft er door de huidige drukte bij. Wat dat betreft staat mijn hele sociale leven wel op een lager pitje. Ik hou wel van een gezellig feestje maar dit schiet er nu wel eens bij in. Dat zijn dingen die ik na mijn studie weer op hoop te pakken.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Dat weet Kees wel, haha….
Waar staat Karina Zijlstra over 10 jaar?
In Winsum zijn ze nu druk bezig met de realisatie van De Tirrel. Een uniek project waarbij scholen, De Twaalf Hoven en de gemeente de handen in een slaan om een prachtig nieuw gebouw neer te zetten, inclusief sportfaciliteiten, waar jong en oud gebruik van kunnen maken. Een heel mooie ontwikkeling die veel kansen biedt, ook op het gebied van werkgelegenheid.
Als ik daar nu eens over tien jaar mag werken, als maatschappelijk werkster bijvoorbeeld, dat zou helemaal top zijn. Als maatschappelijk werkster heb je veel één op één adviesgesprekken waarmee je mensen goed kunt begeleiden. We hebben momenteel in de persoon van Gea Brouwer-Westra in Twaalf Hoven een geweldige maatschappelijk werkster. Gea is een lieve vrouw met verstand van zaken, die tijd neemt voor de mensen. Ik zou het helemaal niet erg vinden om eerst een tijdje bij haar stage te lopen na mijn opleiding te hebben afgerond……
Wil je verder nog iets kwijt?
Je hoort zo veel negatieve verhalen over de zorg. Ik wil graag een tegengeluid laten horen. Natuurlijk is er soms sprake van een grote werkdruk maar in teamverband is er vaak veel op te lossen. Daardoor werk ik regelmatig met een lach op mijn gezicht en ga met veel plezier naar mijn werk. En volgens mij zijn onze zorgvragers over het algemeen zeer tevreden, dat wil ik graag zo houden!