Drewes, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben 47 jaar geleden in Appingedam geboren. 22 jaar later ben ik via een tussenstop van een jaar in Godlinze in ’t Zandt neergestreken en ik woon hier inmiddels dus al 26 jaar. Maar of je je dan ook een echte Zandster mag noemen dat laat ik graag aan anderen over. Wel moest ik toen ik hier kwam wonen direct op voetbal. Hoewel ik niet het talent van broer Peter heb, speelde ik toch enige jaren in het eerste.
Ik ben getrouwd met Karin en samen hebben we twee dochters: Nant (17) en Noor (13). Ik zal de introductie kort houden want er valt zoveel over het Landgoed te vertellen dat we direct maar verder moeten met de vragen.
Als ik vraag naar je beroep, wat is dan het antwoord?
Dat vroeg ik laatst ook aan mijn kapster, tevens een goede vriendin van ons. Dit n.a.v. visitekaartjes die er moesten komen. Drewes Wildeman is de naam van mijn bedrijf maar wat Drewes Wildeman nu in één woord doet is lastig samen te vatten. Ik maak bijvoorbeeld programma’s, ben af en toe dagvoorzitter tijdens bijeenkomsten, produceer films, presenteerde vroeger radioprogramma’s, ontwerp allerlei concepten en zit kortom vol met ideeën. Ergens wil ik graag een bruggenbouwer zijn.
En dat terwijl ik vroeger heel graag boer wilde worden. Ik was vaak op de boerderij van mijn oom en tante te vinden en wilde heel graag naar de lagere landbouwschool in Winsum. Maar mijn moeder vond de afstand vanaf Appingedam te gortig en toen ik dat in een telefoongesprek opving, huilde ik tranen met tuiten. Gelukkig werd ik later door de automonteurs van Autobedrijf Reker geënthousiasmeerd voor de techniek. Ik ben zelfs nog een tijdje instructeur autotechniek geweest.
En nu dus druk in de weer met een heel bijzonder project. Gelukkig werkt Karin als doktersassistent bij Lentis voor een team van doktoren bij een verpleegtehuis zodat er hoe dan ook genoeg geld binnenkomt om van te leven…. Heb je nu trouwens een antwoord op je vraag?
Landgoed DeCamping in ’t Zandt is je nieuwste uitdaging?
En wat voor een uitdaging. We vinden het een fantastische uitdaging, iets wat enorm veel energie geeft en waarmee we nu al een enorm draagvlak hebben weten te creëren bij de mensen in het dorp en bij gemeentebestuurders, bedrijven en zorginstellingen. Hoe zoiets ontstaat? Toen ik hoorde dat de voetbalvereniging ’t Zandt op zou houden te bestaan, ervoer ik toch een soort van leegte. Weer een ontmoetingsplek minder in het dorp…..
Staande op de middenstip van het voetbalveld keek ik eens om mij heen en kreeg een ingeving. Eigenlijk heb je hier alles wat een camping nodig heeft. Een kantine met een eigen keuken, ruimte, elektriciteit en stromend water. Dat was het begin. Samen met mijn kompaan Dick Stukkien zijn we aan het brainstormen geslagen. Want Landgoed DeCamping zou zoveel meer moeten zijn dan een gewone camping. Het moet een unieke plek worden waar iedereen zich thuisvoelt. Waar gewerkt, gerecreëerd, geleefd en genoten wordt.
Een plek om te socialiseren en te integreren. Een plek waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt zich thuis voelen en zich kunnen ontwikkelen. Een plek waar mensen met een burn-out of mensen die een zware, langdurige ziekte overwonnen hebben weer kunnen opkrabbelen. Een plek waar mantelzorgers ontzorgd kunnen worden en waar mensen die zich eenzaam voelen of mensen met een (beginnende) dementie zich thuis voelen. Kortom een plek waar geleefd wordt! Wie graag met zijn handen werkt kan aan de slag in de werkplaats. Mensen met groene vingers kunnen de velden onderhouden en misschien wel een gedeelte van het bos hierachter.
Daarbij willen we een soort van camping-/dorpswinkel ontwikkelen waarvan ook de inwoners van ’t Zandt en omstreken kunnen profiteren. Zij kunnen bijvoorbeeld online hun bestelling doorgeven waarna die per elektrische bakfiets bezorgd gaat worden, zoiets. Daardoor kunnen oudere mensen misschien wel langer thuis blijven wonen.
Eigenlijk zijn er zoveel mogelijkheden. Waar maar vraag naar is, zou hier gerealiseerd kunnen worden. Daarbij kan de camping ook als postdepot dienen. Ik vermoed trouwens dat deze combinatie uniek is in Nederland, misschien wel uniek in de wereld. Straks zijn wij misschien wel de eerste energieneutrale camping ter wereld! Snap je het allemaal nog een beetje?
Landgoed DeCamping is een sociaal dorpsbedrijf. Een fijne, inspirerende en innovatieve plek die voor leven in de brouwerij gaat zorgen en waar je al heel snel het campinggevoel ontwaart!
Hoe staat het met de vorderingen?
We zijn nu nog druk bezig met de planvorming en het hele vergunningentraject. Dat kost tijd inderdaad. Maar we staan te popelen om de mensen uit ’t Zandt en andere belangstellenden uit te leggen waar we voor staan. Zoals eerder vermeld zijn onze plannen warm onthaald. Zo hebben we een subsidie van €25.000,- van de gemeente Loppersum toegezegd gekregen.
Ook particulieren weten ons al te vinden. We kregen bijvoorbeeld een vouwwagen en een oude camper die opgeknapt kan worden. Een ideaal project voor iemand die met een naaimachine gordijntjes voor de inrichting wil maken…..
Dit project is een coproductie met Dick Stukkien uit Zeerijp?
(Gelukkig is Dick zelf ook even aangeschoven, waardoor hij zichzelf direct mooi even voor kan stellen.) Dat klopt, we hebben elkaar in dit project gevonden. Ik zal mij eerst even kort voorstellen. Dick Stukkien, 46 jaar en ik kom uit Zeerijp. Getrouwd met Sacha, mijn vrouw werkt als coach en trainer en geeft yogalessen, samen hebben we twee dochters: Luna en Terre.
Ik ben eigenaar van De Kleine Antonius in Zeerijp, een voormalig Doopsgezinde Kerk die ik omgebouwd heb tot een Bed & Breakfast. Een klein stukje Frankrijk in het noorden waar je een hele kerk privé hebt en kunt slapen in het orgel. We wonen zelf in de nabijgelegen voormalige kosterij. Daarnaast ben ik ook de eigenaar van de ‘Zingende Zaag’ waarbij ik allerlei meubels op maat maak.
Je kunt Drewes en mij zien als ‘soulmates’ hoewel we ook wel weer totaal verschillend zijn. Daarom passen we ook zo goed bij elkaar, denk ik. Hoewel ik Drewes nog maar anderhalf écht heb leren kennen, is hij de enige waarmee ik zo’n project aandurf. Ik ben al vanaf mijn 17e zelfstandige en dat geeft mij het voorrecht om de dingen te doen zoals hierboven omschreven. Als ondernemer leid je inderdaad een onzeker bestaan maar zowel Drewes als ikzelf, zoeken de zekerheid meer in onszelf. Wekelijks komen we een paar keer bij elkaar om de vorderingen van het Landgoed te bespreken.
Hoe staat het met je filmcarrière Drewes?
Vroeger dagdroomde ik wel eens om de Kameleon-boeken te verfilmen. Toch duurde het tot 2012 voordat ik voor de filmcamera’s verscheen. Ik mocht toen namelijk een week meedraaien in de soap ‘Een dag uit duizend dromen’ van Oog TV en speelde de rol van werkloze automonteur. Ik raakte in contact met de filmmaker en heb hem later meegenomen om hem het Groninger land te laten zien.
Hierdoor ontstond DEAL – de serie. Korte filmpjes van ongeveer een half uur die gemaakt zijn om jongeren te enthousiastmeren voor de techniek en om het prachtige Groninger land op de kaart te zetten. Inmiddels zijn er al drie films gemaakt, deel vier komt binnenkort. Ik maak deze films dus niet zelf, zie mij maar als de producer die alles regelt. Dat geeft mij ook de kans om zelf in de films mee te spelen.
De Noordmannen zijn (helaas) verleden tijd?
Twee jaar lang heb ik met Okkie Smit elke zondagmorgen van 08.00 – 11.00 uur door de provincie mogen trekken voor RTV Noord. Hier is inderdaad een einde aan gekomen. Dat is op zich best wel jammer want we kwamen bij iedereen over de vloer en dat leverde mooie gesprekken op. Gelukkig zijn hier andere uitdagingen voor in de plaats gekomen.
Wat zijn de hoogte- en dieptepunten van het Landgoed DeCamping project tot dusver ?
Eigenlijk zijn er alleen maar hoogtepunten te benoemen. Neem alleen al de hartverwarmde reacties van de dorpsinwoners, de (beleids)medewerkers van de gemeente Loppersum en de provincie en allerlei zorginstanties. Ook alle publiciteit en media-aandacht is heel bijzonder, terwijl er eigenlijk nog helemaal niets beklonken is.
Dat stimuleert ons zeker om door te gaan. Je kunt wel tegen de tijdsduur van het vergunningentraject aanhikken, maar je weet van te voren dat dit proces veel tijd in beslag neemt.
Heb je nog leuke werkgerelateerde anekdotes?
Vorige week mocht ik als ‘ervaringsdeskundige’ voor de 5e keer bij Koning Willem Alexander aanschuiven om over onze schade-ervaringen in dit gebied te praten. Dit gebeurde op het terrein van BuildinG op de Hanzehogeschool in Groningen. Een meeting waar ook onze Commissaris van de Koning bij aanwezig was. Ik mocht onze Koning de plannen voor ons Landgoed overhandigen en hij was heel enthousiast!
De Koning heeft mij vorig jaar beloofd, toen ik zei dat er maar liefst 900 km aan vaarwater in Groningen aanwezig is en dat er dus prachtige routes liggen door de Groningse maren, dat hij een keer een dagje zou komen kanoën. Tot nu toe niets van gekomen en dus, door de ontwikkeling van de Camping, gevraagd of hij dan bij ons wilde komen kanoën EN kamperen en dat hij dan natuurlijk zijn dames mee mag nemen. Hij stemde uiteraard in maar dat ze dan ook bleven slapen… daar moest hij nog even over nadenken. Ik heb toch goede hoop…ha ha…..
’t Zandt is voor jou ‘the place to be’?
Ik woon inmiddels 26 jaar in’t Zandt, dat zegt al wel genoeg denk ik. Hoewel ik ook elders prima zou kunnen aarden. Momenteel is men hier druk bezig met allerlei renovatieprojecten waardoor het dorp er straks weer spik en span uitziet. Door onze plannen met het Landgoed hopen we ’t Zandt nog nadrukkelijker op de kaart te zetten. En dit enthousiasmerende project houdt mij zeker nog wel een tijdje vast in ’t Zandt.
Nog tijd voor hobby’s?
Genoeg! Zo speel ik bijvoorbeeld samen met Dick in de band ´The Midlife Kraaisers´ waarbij ik drum en Dick op de bas speelt. Landgoed DeCamping voelt ook als één grote hobby. Hier ben ik zo blij mee, maar dat geldt eigenlijk voor al mijn banen die ik gehad heb. Ergens voelt mijn hele leven als één grote hobby. Die levenspositiviteit heb ik van mijn ouders meegekregen!
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Voor spareribs en vijf minuten voordat ik in mijn bed dreig te plassen…..
Waar staat Drewes Wildeman over 10 jaar?
Dat is lastig te zeggen want niets is zo veranderlijker als een mens. Dat geldt eigenlijk ook voor het ´bedrijf Drewes Wildeman´. Bij Landgoed DeCamping is dit helemaal lastig aan te geven want dit is een project dat eigenlijk nooit klaar is en altijd in ontwikkeling blijft. Een keuken, winkel, bakkerij of wasserij? Alles kan, alles mag. We hebben zoveel ideeën in ons hoofd die we willen verwezenlijken.
Bijvoorbeeld middels een voetbalmuseum of een Wall of Fame zodat ook voetbalvereniging ´t Zandt in onze gedachten blijft voortleven. Deze voetbalclub was toch 85 jaar lang een wezenlijk onderdeel van onze dorpsgemeenschap.
Wil je verder nog iets kwijt?
Allereerst willen we onze vrouwen bedanken, dat ze ons hierin stimuleren. We geven ze ook veel vrijheid terug hoor, haha. Als het hek open is, dan zijn we er en dan is iedereen van harte welkom om een kijkje te nemen op het Landgoed en om mee te denken. Op korte termijn hebben we op toeristisch gebied nog een mooie primeur.
Ergens moeten we in dit gebied gaan omdenken, we hebben het aldoor over de krimp. Eigenlijk zouden we dit gebied moeten zien als een plek met ongekende mogelijkheden waardoor mensen juist graag naar ons toe komen en hier willen wonen. Wat mijzelf betreft hoop ik dat ik gezond mag blijven, zodat ik mijn steentje hieraan bij kan dragen. Zo niet, dan hoop ik dat anderen opstaan om het van mij over te nemen…..