De zondag is natuurlijk een prachtige dag om te overpeinzen, helemaal als het mooi weer is. En dus toerde ik in de auto via Winsum, Schouwerzijl en Warfhuizen naar Zuurdijk. Prachtige plaatjes in het Reitdiepdal waar ik zelden of nooit kom. Ik was niet de enige die zin had in een toeristisch tripje. Onderweg kwam ik de nodige fietsers en motorrijders tegen die ook even lekker los gingen.
Er viel genoeg terug te blikken. Zo was woensdag de dag dat bonusdochter Derian haar examenuitslag zou krijgen. Iets om inderdaad spontaan uitslag van te krijgen. Wat een ondraaglijke spanning. Samen met overbuurmeisje Ilse en met de nodige mentale ondersteuning namen beide tieners gespannen plaats in de tuin. Via allerlei appverkeer bleek dat er al enige leraren in de buurt gesignaleerd waren. Slecht nieuws want men kwam langs bij die leerlingen die niet geslaagd waren. Het werd een soort van bijltjesdag waarbij ook diverse buurtgenoten een onheilstijding ontvingen. Zenuwslopende minuten kropen voorbij…..
Des te groter de ontlading toen er zich na half vier niemand gemeld had. Geslaagd dus, de vlag kon uit voor beiden! Gedeelde smart is halve smart maar gedeelde vreugde doet verdubbelen. En dus kon ’s avonds, na in ontvangstneming van de cijferlijst, een mooi feestje gevierd worden in de Berkenlaan. De avond er na nog eens dunnetjes overgedaan in Steakrestaurant De Kleine Munt waar een zeer geslaagd avondmaal verorberd werd.
Na die tijd gingen we onverdroten verder. Pa zou die dag er na 85 jaar worden, iets wat bij mijn jarige schoonzuster Janneke in Loppersum gevierd werd. 85 is natuurlijk een bijzondere mijlpaal, lang niet voor iedereen weggelegd. In het nieuw gestoken, ging pa er eens goed voor zitten. Dit deed hij de volgende dag nogmaals want toen kwam de overige familie bij hem langs….
Helaas schoot door al dit feestgedruis mijn beoogde ontmoeting met Wim Kieft er bij in. Niet dat ik hem persoonlijk zou ontmoeten hoor maar hij kwam langs in Bedum tijdens de sponsoravond van Bedrijvenvoetbal Bedum. Deze avond trok zo’n 140 bezoekers naar de kantine, dat moest haast wel een record zijn in deze setting. Dit ging helaas aan mijn neus voorbij maar gelukkig kwam ik de twee dagen er na genoeg aan mijn trekken.
Want vrijdagavond begonnen 25 voetbalteams met hun strijd om de eeuwige roem op het Bedrijvenvoetbal Bedum podium. Het was heerlijk weer om even een kijkje te nemen en na de wedstrijden lonkte de feesttent waar Diep Triest hun bekende repertoire ten gehore bracht, gevolgd door een spetterend optreden van local hero Burdy…. De kleine uurtjes waren zo bereikt en gelukkig kwam ik op mijn fietsje, solo in alle eenzaamheid slechts omringd door duisternis, veilig weer thuis in Middelstum.
De dag er op mochten de voetbalkicksen aan want om 14.00 uur trad het team van Steakhouse De Kleine Munt aan tegen Henk Evenementen. Het team inderdaad van Broezer Henk de Haan die zichzelf als keeper tussen de palen opgesteld had. De 2-1 overwinning was een mooie opmaat naar verdere goede resultaten. Door een onverwachte 1-0 overwinning tegen een sterk team vol met Bedumer prominenten, waarbij wij de scheids er op moesten attenderen dat een vlammend schot van Klaver toch echt doel getroffen had, behaalden we zelfs de halve finales. Zoals verwacht was toernooiwinnaar Le Nez een behoorlijk maatje te groot.
Maar een prachtige derde plaats was ons deel. Teamcaptain Klaver nam dankbaar de beker in ontvangst die hij zelf met zijn Steakhouse beschikbaar had gesteld. De biertjes smaakten bijzonder goed en hetzelfde gold voor het feestmaal van Gildeslager Teerling. Ook deed het mij goed dat zowel de winnaars bij de mannen (Jaheko) als bij de vrouwen 7 x 7 (Kooistra) een heel hoog Middelstum gehalte hadden. Ergens heb ik het idee dat we drie prijzen mee naar huis genomen hebben. We gedijen schijnbaar heel goed in het Bedumse….
Feestavond twee liet ik aan mij voorbijgaan. Geen ‘Welkom in de feesttent’, deel II dus voor mij. Maar Kraantje Pappie en Papi di Grazzi trokken maar liefst 1300 toeschouwers de tent in. Een mooi einde van een pracht festijn. Daar zal ’s nachts ongetwijfeld nog wel even op gedronken zijn door de organisatie. En terecht! En zo kwam week 24 dus weer ten einde. Wat een week eigenlijk, die in rollercoastervaart voorbijging. Maar we kunnen al schrijvend nog even lekker nagenieten, bij dezen!