Soms hoor je een bepaald nummer en dan waan je je maar zo twintig, dertig jaar terug in de tijd. Misschien moet je je daar ook voor open kunnen stellen. Toen ik twee weken geleden ontspannen in de auto achter het stuur zat (misschien wel iets te ontspannen want jl. zaterdag lag er weer eens bekeuring in de bus voor te hard rijden) richting ons vakantieadres in Zuid-Holland, kwam Roxette zijn klassieker ‘It must have been love’ voorbijvliegen. Nu heb ik dit nummer de afgelopen jaren natuurlijk wel vaker gehoord, zonder er echt acht op te slaan. Nu schoten mijn gedachten onwillekeurig terug naar de zomer van 1990…..
De zomer van 1990 dus. Het jaar dat ik mijn HAVO diploma binnensleepte. Het jaar dat we met onze examenklas Parijs hadden aangedaan, de stad van de liefde inderdaad. De vlindertjes in de buik bleven toen rustig zitten. Hoe anders was dat in Tossa da Mar, daar kwamen ze in beweging. Hoewel, ze kwamen pas echt in beweging kwamen in de bus terug naar huis.
In de bus inderdaad, een 22 uur lange reis maar liefst naar de Spaanse Costa’s, Costa Brava om precies te zijn. Naar het iets rustiger zusje van de legendarische badplaats Lloret. Samen met voetbalvrienden Jan Jaap en Ronnie deden we voor het eerst Spanje aan. De busreis was lang maar het kon nog gekker want het jaar er op was het populaire Salou aan de beurt. En toen mochten we nog 4 uur langer in de bus zitten. Voor ons ook het sein om de bus te laten voor wat het was en sinds die tijd werd het vliegtuig gebruikt tijdens buitenlandse avonturen.
Maar Tossa da Mar dus. Tien dagen geloof ik, waarvan twee opgeslokt door de reis. Spannend zo’n eerste buitenlandse trip naar het buitenland waarbij je alles zelf maar uit moest zoeken. Maar ik moet zeggen dat we ons er goed doorheen geslagen hebben. Voor het eerst werd een bezoek gebracht aan het nabijgelegen Barcelona. Dat we die dag niet veel verder kwamen dan voetbalstadion Camp Nou inclusief een bezoek aan het museum zal vast geen verrassing voor u zijn. Verder bracht die vakantie ons natuurlijk veel van het goede Spaanse leven: zon, sangria, stapperij, strandplezier en…..
Twee knappe, Engelse buurmeisjes. Iets waar we in de jaren er na natuurlijk altijd weer op hoopten maar nooit meer gebeurde. Onze appartementen lagen op de benedenverdieping en dus duurde het niet lang of we liepen buitenom bij elkaar het appartement in. De nodige drankspelletjes werden gespeeld, af en toe gingen we gezamenlijk op stap of uit eten. Kelly en Ashley waren de namen van deze Engelse schonen, afkomstig uit het graafschap Tyne and Wear in Noord-Oost Engeland. Newcastle was de plaats waar ze vandaan kwamen, of een klein voorstadje hiervan…..
Vooral Ashley was leuk, vond ik, haar volledige naam was Ashley Hannard. Dat ik deze gegevens nog zo helder op het netvlies heb, komt doordat ik haar, terug in Nederland, nog een paar keer een brief geschreven heb. Want ik denk dat ik op de busreis terug naar ons kikkerlandje er achter kwam dat ik Ashley toch wel heel leuk vond maar dat durfde ik haar daar ter plekke natuurlijk niet te vertellen. Misschien dat toen mijn schrijversinstincten al wel een beetje naar boven kwamen want het werd een vrij uitvoerige brief, ook nog wel in het Engels geschreven natuurlijk, waarin ik haar schreef dat ik haar toch wel heel leuk vond….
Haar vriendje had raar opgekeken, schreef ze een week later terug, dat ze zo’n bijzondere brief gekregen had. Dat ze een vriendje had, was ons trouwens niet bekend want daar had ze met geen woord over gerept. Voor mij werkte die brief helend want de vakantievlinders gingen hierna al vrij snel liggen. Dat moest ook natuurlijk want een maandje later stapte ik mijn studententijd in en toen moest de focus dus verlegd worden. Toch heb ik tot eind 1990 nog wel enige brieven naar Engeland verstuurd.…..
Echt spannender wordt dit verhaal niet. Maar wel roepen bepaalde nummers uit die tijd onherroepelijk herinneringen op. ‘The time of my life’ van Jennifer Warnes en Bill Medley bijvoorbeeld of ‘Solitary brother’ van Seal brengen mij ook zo terug naar de zwoele stranden van Tossa da Mar. De plaats waar waarschijnlijk voor het eerst mijn hormonen echt op begonnen te spelen….