In mijn laatste column, die alweer dateert van december 2014, sloot ik het desbetreffende jaar af. In de column van toen kwamen er een aantal onderwerpen aan bod, namelijk: gastheer Bert Koster, V.V. Middelstum en een aantal persoonlijke dingen die op dat moment speelden. Ik bekeek mijn laatste column en besefte dat het voor mij persoonlijk en mijn directe omgeving eigenlijke hele mooie jaren zijn geweest, wat soms niet altijd zo voelt. Terwijl ik me afvraag waarom dit niet altijd zo voelt, lees ik verder en zie dat ik heb geschreven over de dagelijkse ontwikkelingen in de wereld. Voor de grap open ik een nieuwswebsite en zie meteen waarom ik dit voel, juist 8 op de 10 berichten is gericht op de dagelijkse ellende. Graag zou ik toch even de positieve onderwerpen belichten.
Bert Koster
Bert heeft in 2 jaar tijd een mooie ontwikkeling weten te realiseren. Inmiddels heeft de website een groot scala aan sponsoren en verschijnen er mooie gastcolumns, de 25 vluggertjes en nog veel ander leuk leesvoer. Bert moet wel een druk leventje hebben, want onlangs is hij toegetreden tot het bestuur van V.V. Middelstum om de taken van de naar Oostenrijk vertrokken Evelien Walker over te nemen.
Behalve het bijhouden van alle mediakanalen is Bert dus ook veel te vinden op het voetbalveld waar ik de eer heb samen met hem een balletje te mogen trappen op donderdagavond. Al met al zit de stijgende lijn er flink in en dat is toch een knappe prestatie. Keep up the good work!
V.V. Middelstum
In de tijd dat ik bij V.V. Middelstum ben gaan voetballen tot nu, is er veel gebeurt. Van wisselingen in het bestuur tot een schitterend nieuw complex. Inmiddels heeft iedereen haar wegen in het nieuwe complex gevonden en worden we door menig bezoekende club gecomplimenteerd. Wij mogen onze handjes dichtknijpen met deze schitterende accommodatie en velden. Hulde voor iedereen die zich hier sterk voor heeft gemaakt en maakt!
Met het 3e elftal zijn we elk jaar titelkandidaat, doen we lang mee, maar is het nog niet gelukt bovenaan te eindigen. Dit jaar zou het weleens kunnen gaan gebeuren. We zijn op plek 1 de winterstop ingegaan en spelen op 28 januari een hele belangrijke wedstrijd, namelijk uit bij De Fivel. De Fivel 2 staat op plek 2 en heeft een achterstand van 2 punten. Mocht hier de winst worden behaald, dan zetten we een belangrijke stap. Zou het er dit seizoen toch van komen?
Persoonlijk
Voor mij is er in de laatste jaren flink wat veranderd. In mijn laatste column geef ik aan dat ik begin aan een nieuwe uitdaging, namelijk werken bij Conversies.nl. Na 1,5 jaar bij deze leuke onderneming aan de slag te zijn geweest, kwam er een andere werkgever op mijn pad, genaamd Hulleman Trucks uit Marknesse. Ik ben er in mijn werkzaamheden voor Conversies.nl, waar ik veelal werkte achter de pc, achter gekomen dat ik toch het liefst tussen de mensen ben.
Hulleman trucks verkoopt 2e hands vrachtwagens over de hele wereld. We hebben een team van 6 verkopers, allen gespecialiseerd in een eigen gebied. Zo hebben we een verkoper die Russisch spreekt, iemand die Arabisch spreekt, iemand die Spaans en Italiaans spreekt, etc.. Ik spreek zelf veel Engels en Duits, omdat ik verantwoordelijk ben voor de afzet in Europa. Bij Hulleman Trucks verkopen we gemiddeld 50 tot 60 trucks per week, die door onze inkopers vooral in de Scandinavische landen worden gekocht. Ik kan volledig mijn ei kwijt in de zeer wisselende werkzaamheden.
Op dit moment heb ik het dus erg naar mijn zin. Doordeweeks woon ik in Vollenhove, een plaatsje naast Marknesse waar Hulleman Trucks een huisje voor mij heeft geregeld. Op donderdag probeer ik terug te gaan om te trainen, maar dat lukt me niet altijd. Ik kan me helaas niet meer zoveel inzetten voor de V.V. Middelstum als voorheen, omdat ik simpelweg niet meer aanwezig kan zijn doordeweeks, waar ik in het begin toch wel wat moeite mee heb gehad.
In de toekomst zou ik graag doorgroeien in mijn huidige baan. De beste verkoper van Hulleman Trucks worden en veel van de wereld zien tijdens mijn werkzaamheden.
In alle onderwerpen van mijn vorige column zijn er louter positieve zaken te benoemen. Ik sloot af dat ik me af en toe zorgen maak over de gebeurtenissen in de wereld destijds waar ik mijn huidige column ook mee begin. Ondanks het feit dat ik zaken te allen tijde zo positief mogelijk belicht, is het er in de wereld niet bepaald op verbeterd. Er zijn talloze zaken gaande, wat je doet neigen te denken dat een derde wereldoorlog op komst is, of er wellicht al is. Het feit dat Donald Trump aan de macht is gekomen in het grootste en machtigste land ter wereld, is veelzeggend. Laten we hopen dat deze man ons of voor de gek houdt, of een team van uitmuntende adviseurs om zich heen heeft die verstand van zaken hebben.
Zo zijn er talloze onderwerpen aan te snijden die mij verbazen of waar ik me zorgen over maak. Het Midden-Oosten staat in brand, in Gambia beslist een president zelf wel even of hij weg gaat of niet, aanslagen komen steeds dichter bij en angst regeert.
Gelukkig zijn er ook veel gebeurtenissen en mensen waardoor ik de hoop niet verlies. Laten we met elkaar proberen de koppen dezelfde kant op te krijgen en er wat van te maken. Want de wereld en het leven zijn te mooi om er nog langer op deze manier mee om te gaan.