Het hoofd is nog enigszins wattig wanneer ik dit verhaaltje wegtik. Het is de maandagmorgen na het felbegeerde kampioenschap dat Middelstum 4 zaterdag binnensleepte middels een 3-2 overwinning tegen De Heracliden 5. Een wedstrijd vol met heroïek en dramatiek. Maar daarover later meer. Eerst maar eens iets over de titel.
Want op uitnodiging van Peter Anema mochten Frans en ik naar de theatervoorstelling ‘De bal is rond’ in De Klinker in Winschoten. De interesse van Peter hiervoor was niet zo verwonderlijk want tweelingbroer Erik Hulsegge was een van de sprekers die zich in de basisopstelling had gespeeld. Samen met andere gevestigde namen als Henk de Haan, Arie Haan, Herman Sandman en anderen volgde een spetterende show, vol met ouderwetse voetbalhumor in de vorm van verhalen, sketches en liedjes.
Het eindresultaat was nog mooier dan verwacht, een nieuwe markt werd aangeboord. De vervolgdatum is al weer vastgesteld. Henk de Haan dartelde over het podium met tal van anekdotes, de prachtige snor van Abe van der Ban werd bezongen, Herman Sandman vertelde over het schaamhaar of het ontbreken er van onder de kleedkamerdouches en ook het voorgedragen verhaal van RTV Noord columnist Hulsegge leidde tot de nodige lachsalvo’s. Een prachtig wedstrijdverslag van Godlinze-Westerlee uit lang vervlogen tijden deed de lachspieren meer dan goed.
Het laat eens te meer zien dat ook de voetbalverhalen vanuit de krochten van het amateurvoetbal het waard zijn om te vertellen. De kampioenswedstrijd van Middelstum leende zich ook weer voor talloze anekdotes. Want rond half één verzamelden zich een twintigtal spelers en begeleiders zich in de Middelstumer voetbalkantine om een gezamenlijke broodmaaltijd te nuttigen. Na een zwaar bevochten 0-1 overwinning tegen De Fivel moest er de afgelopen week door de feestcommissie nog het nodige geregeld worden op korte termijn. Gelukkig slaagde de cie ruimschoots voor hun kampioensopdracht.
Onder heerlijke weersomstandigheden schotelden de blauwhemden het talrijke publiek een heerlijke eerste helft voor. Het veldoverwicht van de thuisploeg vertaalde zich voor rust in een 3-0 voorsprong. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken. Maar met zo’n brede selectie wil iedereen graag aan het spelen toe komen en dus volgden er in de rust de nodige wissels. De Heracliden wisselde ook en enige jonge B-junioren zorgden voor de nodige dreiging.
Die dreiging werd zo groot dat de wedstrijd zelfs dreigde te kantelen. Na de 3-1 volgde ook nog de 3-2 en toen voltrok zich een scenario dat niemand voor mogelijk had gehouden. Onze keeper botste vol en ongelukkig op de jeugdige spits van De Heracliden die volledig groggy ter aarde stortte. Er moest zelfs een ambulance aan te pas komen om uiteindelijk te constateren dat het gelukkig allemaal enigszins meeviel. Maar wat een schrik!
En door dit scenario duurde het even voordat de echte kampioensuitbundigheid los kon barsten. Maar toen het bericht doorsijpelde dat het met de youngster naar omstandigheden goed ging, kwam langzaam maar zeker een prettige overwinningsroes bovendrijven. Een rondgang door het dorp op de platte kar deed wonderen en Kees de Bont chauffeerde ons vakkundig door de nauwe straatjes van Middelstum. Dit werd zelfs op camera vastgelegde want Kees wordt al enige tijd uitgebreid gefilmd door 2 documentairemakers…
Het feestgedruis werd in Zalencentrum Vita Nova voortgezet middels een heerlijke maaltijd waarnaar in de kantine het feestgewoel zich vervolgde. DJ Jasper Tillema wisselde opwarmDJ Peter Zuidhof vakkundig af en zelfs de voorzitter en penningmeester van nummer 2 Nieuwolda, inderhaast binnen de groepsapp getrokken door de beheerder, kon op afstand met zijn pupillen meegenieten. Of was het toch wonden likken?
Interim voorzitter Boskamp blikte in zijn speech nog even met ons terug op dit seizoen. Een seizoen bol van de punten maar ook vol met de druk van het moeten winnen. Een druk waaraan we gelukkig niet bezweken zijn hoewel we soms geteisterd werden door zenuwslopende momenten. Ongetwijfeld zal tijdens de seizoensevaluatie nog wel een keer naar voren komen of we nogmaals voor de gladiolen gaan of dat een veilige plaats in het rechterrijtje meer tot de verbeelding spreekt.
Een ding weet ik zeker, als Erik Hulsegge dit allemaal mee had kunnen maken dan was er al weer genoeg stof opgewaaid voor de tweede editie van ‘De bal is rond’. Want ook de kampioensbal was rond en deed niet altijd wat wij er van verwacht en gehoopt hadden….. Gelukkig was het wel: eind goed, al goed!