Middelstum, 12 september 2015, 14.00 uur
Een voor één druppelen de spelers van Middelstum 4 de kleedkamer binnen. Van een geoliede machine die dit collectief doet is geen sprake. Wanneer de eerste speler aan zijn warming-up begint, druppelt de laatste binnen. Enigszins gelaten kijk ik eens om mij heen. De opmerking ‘hier zitten ze weer, de mannen van het rechterrijtje’ was net zo sarcastisch bedoeld als dat ie uit de grond van mijn hart kwam. Ik lachte zelfs het hardste, als een David de Boer met kiespijn weliswaar, om dit wellicht misplaatst grapje…..
Middelstum, 12 september 2015, 16.15 uur
Angstgegner Stedum was sinds jaren weer eens onze tegenstander. Een mix van ervaren spelers met wat jongemannen die hun carrière in het eerste vaarwel hadden gezegd stond tegenover ons. Binnen 5 minuten stonden we met 2-0 achter. Ik heb alleen de rug van mijn directe tegenstander gezien en ook mijn ploeggenoten konden mans dadendrang niet stoppen. Toen scheidsrechter Bolt voor het laatst op zijn fluitje blies stond er een ontluisterende 1-5 op het scorebord. ‘Just another day in the office’ dus. De mannen van het rechterrijtje lieten ondanks de ruime nederlaag hun flesje bier goed smaken. Plezier maken met elkaar zou ook dit seizoen de hoofdmoot vormen zo was de verwachting…..
Maar toen…
De weken er na en de wedstrijden er op hadden een ander scenario. Corenos en KRC werden nipt in de slotfase verslagen terwijl De Heracliden en NEC Delfzijl overtuigend de bietenbrug op gingen. Met 12 punten uit 5 wedstrijden krabden wij ons eens achter de oren. Enige spelers knepen zich nog even in de arm toen bleek dat Middelstum 4 bovenin meedraaide op de ranglijst. Het rechterrijtje verdween steeds verder uit het zicht….
Omlandia uit, altijd lastig
Op 17 oktober werd de lastige uitwedstrijd tegen Omlandia met 0-1 gewonnen. Omlandia werd van te voren gezien als een heel lastige klip en kampioenskandidaat. Na deze overwinning stond Middelstum 4 warempel bovenaan de ranglijst! En in de inderhaast opgestelde groepsapp en aan de oude vertrouwde kantinetafel werd steeds vaker het woord kampioenschap gefluisterd. Eerst heel voorzichtig, na enige biertjes met steeds meer overtuiging en kracht…..
Johnny van Dijken, de V&D en de colberts…
Na eerst De Pelikanen over de knie te hebben gelegd, volgde de lastige thuiswedstrijd tegen Poolster. Deze wedstrijd gingen we bijna ten onder aan de colbertstress. Dat behoeft enige uitleg. Met een stijging van het puntenaantal ontstond ook de behoefte om ons als elftal op een ludieke manier te onderscheiden. Op een mooie trainingsavond bestookten de gebroeders Schollema Johnny van Dijken met het idee of het mogelijk was om, uiteraard tegen gereduceerd tarief, colberts te krijgen. Daar Johnny bij een kledingzaak werkte dat in het V&D pand gevestigd was, werd een en ander snel in gang gezet…
En met financiële ondersteuning van onze sponsor ‘Bouwbedrijf Van Dijken’ werd de zaak beklonken. Jan Jaap Zijlstra regelde via zijn werkgever, Uitzendbureau Abiant, polo’s en vol trots poseerden wij in ons prachtig outfit voor fotograaf Wim Blanken. Dat we ons door al dit moois wel enigszins onder druk gezet hadden bleek wel in de eerste helft tegen Poolster. Jeroen Zoet liet zich verschalken door zijn jongere broer (één van zijn weinige foebeltjes dit seizoen) en we gingen met 0-1 de rust in. Gelukkig lukte het ons om de wedstrijd na de thee te doen kantelen: 3-1!
Nieuwolda thuis
Langzaam maar zeker legden steeds meer concurrenten het loodje door punten te verliezen terwijl wij bleven winnen. Alleen Nieuwolda bleef ons hardnekkig achtervolgen. De thuiswedstrijd tegen hen werd dus een heuse kraker. Een kraker die alle kanten op kon. We gingen met een 1-0 voorsprong de rust in maar stonden binnen de kortste keren ook met 1-2 achter. Na een waar slotoffensief en het optrekken van de nodige kruitdampen stond uiteindelijk een mooie 5-2 overwinning op het scorebord….. Weer een mooie scalp binnengehaald!
Trainingskamp Schiermonnikoog
Het kon dit seizoen niet op voor Middelstum 4 en dus mocht ook een heus trainingskamp niet ontbreken. Begin februari werd Schiermonnikoog aangedaan. Daar toonde Meijer zich de ‘Ware Jacob’ en werd op kampeerboerderij Springfield en in de Tox een stevige basis gelegd voor een succesvol seizoen. Daar deed een 5-1 nederlaag tegen De Monnik niets aan af.
16 overwinningen op rij en Mayko de Graaf wordt benoemd tot Technisch Directeur.
Ook na de winterstop denderden wij als blauwhemden onverdroten door. Maar de overwinningen werden wel steeds moeizamer. Zo stonden we uit bij Poolster en thuis tegen De Pelikanen zelfs met 0-2 achter. Maar waar normaal de kopjes richting het gras zouden gaan, besloten wij om de mouwen op stropen. Poolster kreeg met 4-2 klop en De Pelikanen met 3-2 dankzij een strafschop in de ‘dying seconds’…
De druk nam toe dus en hoe om te gaan met de kampioenstress dat langzaam maar zeker bezit van ons nam? Geen nood, we besloten de druk te verplaatsen naar onze trouwste supporter met de breedste schouwers. Mayko de Graaf werd benoemd tot Technisch Directeur van Middelstum 4 en kreeg een mooie warme jas toebedeeld. Iets waar hij zichtbaar door ontroerd was…
Nieuwolda uit……
In de wandelgangen hoorden wij van enige weggespeelde tegenstanders dat Nieuwolda zich in de winterstop met 3 spelers van Siddeburen 1 versterkt had. Vervolgens wisten zij de weinige wedstrijden die gespeeld werden met overtuiging te winnen. Helaas voor ons bonden zij op dinsdag 10 mei op een mooie dinsdagavond ook ons aan hun zegekar. We speelden niet eens zo onverdienstelijk maar kwamen toch duidelijk tekort wat resulteerde in een 3-1 nederlaag waardoor Nieuwolda ons virtueel tot 1 verliespunt genaderd is. Maar ze moeten ook nog eens 3 wedstrijden inhalen…..
De Fivel uit
Gisteren volgde de doordeweekse inhaalwedstrijd uit tegen De Fivel. Onze Technisch Directeur had slecht geslapen. ‘Ik ben bang dat wie verneukt worden!’. Inderdaad bleek dit De Fivel 4 een stuk sterker dan een maandje geleden. Maar dat is helaas inherent aan het huidige amateurvoetbal waar veel wedstrijden afgelast worden door een tekort aan spelers om vervolgens met een heel andere samenstelling ingehaald te worden.
Wat volgde was een draak van een wedstrijd waarin tot de 85e minuut weinig gebeurde. Een zondagsschot op doel van Evenhuis werd door de keeper op juiste waarde geschat: 0-1. Bedankt dus! In de slotseconden schampte een De Fivel kopbal bijna nog de paal. Niet veel later klonk het verlossend eindsignaal. Een heel lastige klip was omzeild…..
Zaterdag moet het gebeuren?!
En dus hebben we besloten om onszelf te belonen met een groots (kampioens)feest, mocht het ons zaterdag lukken om De Heracliden te verslaan. De druk zal groot zijn. Eigenlijk vind ik in alle bescheidenheid dat we sowieso wel een feestje mogen vieren.
Want van één ding zijn we overtuigd: Zo’n seizoen als deze maken we zeer waarschijnlijk nooit meer mee. En in een competitie van 11 ploegen, zestien keer op rij winnen zou normaliter al genoeg moeten zijn voor een kampioenschap.
U bent welkom
Zaterdag 21 mei, 14.30 uur, moet het dus gebeuren op ons vernieuwde sportpark in Middelstum. Hopelijk lukt het ons om middels een overwinning de Hippolytushal succesvol als feesthal te ontmaagden. Uw steun is daarbij net zo belangrijk als onontbeerlijk. Hopelijk schotelen we u een prachtige wedstrijd voor en anders bent u getuige geweest van onze laatste thuiswedstrijd van het seizoen 2015/2016. Een voor ons nu al legendarisch seizoen waarin we regelmatig boven onszelf uitgestegen zijn. Iets om sowieso heel trots op te zijn!
De spelers die het prachtige seizoen hebben meebeleefd:
Jeroen Zoet
Overbodig (?) bij de lagere elftallen wat ongetwijfeld met zijn trainingsintensiteit te maken heeft. Keepte in zijn jonge jaren voor de BV Veendam en dat is te zien. Wat heeft die man er dit jaar een ballen uitgeronseld. Krijgt voor elke wedstrijd spontaan een welkom terug applaus.
Mense de Jonge
Wat lag er een druk op hem toen hij keeper Smit anderhalf wedstrijd moest vervangen maar wat deed hij dit met verve. De wijze waarop hij een vrije trap van Stedumer Wim van Zanten uit de kruising zweefde, zal ik niet licht vergeten. Hij moest daarna wel verzorgd en opgetakeld worden….
Jan Mus
‘Zwieren, zwaaien, kontje draaien’ kampte de 2e seizoenshelft met de nodige fysieke ongemakken maar is gelukkig weer op de weg terug. Volgend jaar kan hij als onze nestor weer leiding geven aan zijn defensie en iedere speler die scoort een welgemeende felicitatie geven.
Jan Pieter Westing
‘Wie is die jongen rechts op de foto?’, vroeg onze interim voorzitter eens. ‘Hij lijkt wel een beetje op Simon Tibbling!’ Een nieuwe bijnaam was geboren. JP werd daarna consequent, ook wel eens door de tegenstander, met Tibbling aangesproken.
Okko Wiersema
De 4 in zijn leeftijd vertaalt zich niet terug naar zijn prestaties in het veld. Nog steeds net zo pezig en taai als in zijn jonge jaren. Een bijtertje dus die zich in menig tegenstander vastgebeten heeft.
Fred Tuitman
Wat een seizoen voor de man zonder haren. Een verhuizing naar het gelijknamige elitedorp, een vast contract, kersverse vader van een prachtige dochter en en passant wellicht een kampioenschap met het vierde. Hopelijk weet hij de weg naar Middelstum ook de komende jaren te vinden.
Robert Vriesema
De man die zaterdags verreweg de meeste meters maakt. Is vaak al bekaf van het postlopen, onder zware tijdsdruk, wanneer hij het veld betreedt. Maar dit is gelukkig niet aan zijn spel te zien. Pikte in zijn aanvalsdrift regelmatig een doelpuntje mee.
Robert Krijgsheld
Deze krijger werd op den duur te goed voor ons. Daniël Dijk trok hem naar het 2e waar hij de positie van voorstopper inruilde voor die van gelegenheidsspits. Iets wat zich direct terugbetaalde in een doelpunt om des keizers baard in de uitwedstrijd tegen Nieuwolda.
David de Boer
Deze man verdient nog meer credits voor zijn vele vrijwilligers(kantine)werk buiten de lijnen dan zijn vele meters in het veld. Wisselde belangrijke en prachtige doelpunten af en toe af met onbegrepen ziekenhuisballen. Er zit nog rek dus in dit stukje jeugdig idealisme.
Ronald Evenhuis
Een ruwe diamant die lastig te slijpen valt. Maar wat als hij het spel nu ook nog eens gaat lezen, is hij dan wel voor ons te behouden? Heeft een vlammend schot en pikte regelmatig een (openings)doelpunt mee.
Javed Kavyan
Hoe die man in Middelstum 4 terechtgekomen is, is, naast een lang en bizar vluchtelingenverhaal, mij een compleet raadsel. Bracht veel energie en strijdlust in ons elftal en dan met name op de rechterflank. Voor ons een heel belangrijke speler dus die onze woordgrapjes ook steeds beter lijkt te begrijpen. Hij lacht in elk geval vaak dapper mee.
John van Dijken
Het werd een bewogen jaar voor John van Dijken. Verloor door de sluiting van V&D zijn baan maar vond gelukkig snel een andere waardoor hij regelmatig zaterdags aan het werk moet. Dit, in combinatie met het nodige blessureleed, noopt hem om de voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Maar hij blijft door de colberts altijd in onze herinnering……
Marten Hovenga
Ook een speler met het nodige blessureleed en door werkweken van 80, 90 uur in de scheepsbranche ging menig training aan hem voorbij. Gelukkig leed hij en wij geen schipbreuk en dus liggen we nog steeds op kampioenskoers.
Bert Koster
Kreeg als altijd weer de nodige kritiek te verduren op zijn vaak onzichtbaar spel in het veld. Loze meters zijn hem dus vreemd maar toch miste hij de oktobermaand door een onverwachte maar keiharde zweepslag. Probeert zich middels dit epistel toch nog in de kijker te spelen….
Martijn Wilpstra
De voorzitter (van Sunsation) kende een grillig seizoen. Speelde als back, voorstopper en middenvelder. Maar daar De Bont zijn wegen vaak ondoorgrondelijk zijn, veerde hij helemaal op toen Frans hem in de spits posteerde. Hij verdrievoudigde zijn seizoensdoelpuntenrecord en schoot uit bij Stedum de bal bijna door het netje…..
Patrick Meijer
Van keeper tot super(schaduw)spits, met tussendoor het nodige blessureleed, dat is Abeltjes voetballevensverhaal in een notendop. Geslepen, berekend en trefzeker. Versierde in de wedstrijd tegen De Pelikanen een terechte penalty en chipte de bal tegen Stedum heerlijk over de uitkomende Boeli de Sturler….
Eling Zuidhof
Brak dit jaar definitief door. Helaas voor ons niet binnen de kalklijnen maar als gerespecteerd feestDJ in de Groninger binnenstad. Speelde volgens eigen zeggen 43 hele minuten met ons mee maar wist daarin wel 2 x te scoren!
Be Schollema
Onze sportwethouder heeft zich de laatste jaren ontpopt als één van de twee spitsen in onze 4-4-2 formatie. Gaat als altijd voorop in de strijd en schuwt daarin het duel niet. Gelukkig pikt hij op gezette tijden ook zijn doelpuntje mee.
Pieter Schollema
Dat doelpuntje meepikken geldt ook voor de oudste Schollema-telg. Hij verruilde 2 jaar geleden het edele volleybalspel in de zaal in voor de voetbalkicksen en de zompige kleibuitenlucht. En dat legde hem en ons geen windeieren. Doet vocaal weinig voor Be onder.
Het technisch hart
Frans de Bont
Speler/coach/erelid/Sir. Bij leven al een legende en bekend om zijn uitspraak met eeuwigheidswaarde: ‘Eens kijken wat handig is’. Speelde vaak een helftje om vervolgens de vlaggenstok te pakken of andersom. Nog steeds gedreven tot op het bot.
Willem Koopman
Hij heeft de hoop nog niet helemaal opgegeven maar waarschijnlijk voetbalt een van de beste amateursvoetballers aller tijden van het Hogeland nooit meer. Bleef gelukkig voor het vierde behouden als vaste toeschouwer, sparringpartner en vervanger van Frans toen die naar India vloog.
Mayko de Graaf
Vond in ons elftal een nieuwe uitlaadklep. Kritisch, soms schreeuwend, maar nooit verzakend in weer noch wind. Terecht bij leven benoemd tot TD van Middelstum 4.
De gastspelers
Ondanks onze van nature brede selectie konden we toch menigmaal een beroep doen op vele gastspelers. Dat riekt naar een kort maar krachtig: Bedankt!
Simon Bolt
De vaste scheidsrechter van Middelstum 4, inmiddels 72 jaar oud. Houdt van een stevige wandeling in en rond Middelstum, een gegeven wat hem waarschijnlijk ook zo jong van geest maakt. Zijn liefde voor de fluit maakt dat hij nog steeds zijn wedstrijdjes wegfluit in de krochten van het amateurvoetbal en zijn 50 jarig huwelijksfestijn (van harte gefeliciteerd!!) heeft uitgesteld.…..
Sponsor Bouwbedrijf van Dijken
Toen Ite en Simone van Dijken van het gelijknamig bouwbedrijf er achter kwamen dat wij nog enige knaken misten om collectief een colbert aan te schaffen waren zij direct bereid om als logosponsor toe te treden. Mede daardoor lopen wij er nu zo verzorgd bij al is dat in de wedstrijdshirts niet terug te zien. Maar dat is waarschijnlijk een kwestie van tijd…..
De toekomst
Is als altijd ongewis. Maar deze reeks valt zich lastig te herhalen, waarschijnlijk een once-in-a-lifetime-experience. Ook voor u als toeschouwer en lezer nog één keer te aanschouwen. Kom dus 21 mei, 14.30 uur naar het voetbalveld en vier hopelijk een mooi feestje met ons mee…..