Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn naam is Jan van der Laan, geboren op 29 september 1942 in Kantens. Ik was de op één na jongste kind uit een gezin van 7. Mijn vader was groenteboer. Hij bracht zijn waren aan de man in Kantens, Rottum en Stitswerd. Helaas is hij al op 42-jarige leeftijd gestorven, ik was toen net 12 jaar. Ik kan mij nog herinneren dat ik, toen ik een jaar of 9 was, met de bus naar Bedum moest om daar naar school te gaan. Dat had te maken met de schoolstrijd en het geloof. In Bedum stond toen een vrijgemaakte school, in Kantens niet.
In Kantens ben ik geboren in de Poelestraat, later volgde nog een verhuizing naar de Kerkhofsweg. Na ons trouwen, gingen we aan de Kooistraat in Kantens wonen. Daar hebben we bijna 30 jaar gewoond. Toen volgde een verhuizing naar Groningen maar dit was maar van korte duur. Daarna kwam Middelstum in beeld. Eerst woonden we aan de Florastraat, toen werd er nieuwbouw gepleegd aan de Plataanlaan. Hier wonen we inmiddels al weer 16 jaar met heel veel plezier.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben in 1967 getrouwd met Gina Schouwstra. Volgend jaar hopen we dus ons 50-jarig huwelijksfeest te mogen vieren. Gina komt oorspronkelijk uit Sappemeer maar heeft ook nog in Bierum gewoond. Ik heb haar leren kennen tijdens de Pinksterfeesten in Delfzijl. Zij was daar met een vriendin, ik met enige kameraden. Een vriend van mij had zijn rijbewijs al. We gingen in die tijd eerst met de fiets naar Uithuizen om daar een auto te huren. Daarmee gingen we vervolgens naar Delfzijl.
Op de Kermis in Delfzijl zag ik Gina zitten, alleen in een soort van rupsattractie. Ik nam heel bewust naast haar plaats en zo is het dus een beetje begonnen. Na 5 jaar verkering te hebben gehad zijn we getrouwd en in Kantens aan de Kooistraat gaan wonen. Daar zijn ook onze 3 zoons geboren. Pim is de oudste, hij is geboren in 1968 en woont nu in Bedum. Een jaar later volgde Ebel Jan, hij is in Beilen terechtgekomen. Onze jongste zoon Paul is 39 jaar en woont in Haren. We zijn in het rijke bezit van 6 kleinkinderen, nummer 7 is op komst!
Wat is uw voormalig beroep?
Na de lagere school volgde de ULO in Middelstum. Lang heb ik daar niet opgezeten. Dat kwam ook door het plotselinge overlijden van mijn vader. Er moest geld verdiend worden. Ik ging eerst bij Robbe BV aan het werk in Middelstum, daarna bij Zaal lederkleding in Groningen. In 1961 moest ik in militaire dienst. Het grootste gedeelte van mijn diensttijd zat ik in het Gelderse Eefde. Daar was ik leider van het kledingatelier en ik voerde algemene inspecties uit, bijvoorbeeld aan de kledingkasten van de soldaten in andere kazernes.
Na mijn diensttijd kwam ik toevallig met iemand aan de praat die in een winkeltje werkte in Groningen. Die zei tegen mij dat ik bij uitgeverij Wolters Noordhof in Groningen moest solliciteren. Mocht dat lukken dan zou ik een baan voor het leven hebben. Dat bleken profetische woorden te zijn want ik heb al met al bijna 40 jaar bij dit bedrijf gewerkt. Ik ben begonnen in het magazijn en verhuisde later richting kantoor. Ik heb door avondstudies de benodigde diploma’s gehaald. Als ik gewild had, zou ik zo voor mijzelf als uitgever hebben kunnen beginnen. Het doorleren werd door Wolters Noordhof gestimuleerd.
Ik ben op de administratie geëindigd en werd volop betrokken bij overleggen en vergaderingen. Ik heb dan ook 20 jaar in de ondernemersraad en centrale ondernemersraad gezeten, onder andere als secretaris. Wat dat betreft had ik zeer gevarieerd werk. Doordat ik werk meer als hobby zag, maakte ik soms meer uren dan strikt noodzakelijk. Werkweken van 60 uur kwamen af en toe voor maar dat vond ik dus niet erg. Er is nooit één dag geweest dat ik met chagrijn of tegenzin naar het werk ben gegaan.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Toen ik 59 was, kon ik er met een goede regeling uit. Dat vergde nog wel enig reken- en onderhandelwerk want ik moest nog wel een jaartje of 5,6 overbruggen tot mijn pensionering. Maar uiteindelijk zijn we er in goed overleg uitgekomen. Ik moest trouwens eerst nog 3 maanden vakantiedagen opmaken. Ondanks het plezier dat ik in mijn werk had, ben ik absoluut niet in een zwart gat terechtgekomen. We waren net naar ons nieuwbouwhuis verhuisd en in en rond het huis moest nog het nodige gebeuren. Mijn vrouw werkte nog bij de thuiszorg, dus ik kon zo in het huishouden bijspringen als het moest.
Er kwam natuurlijk ook tijd vrij voor vrijwilligerswerk. Dat had ik bij voetbalclub KRC al lange tijd gedaan. Ik was daar onder andere jeugdleider en ben 3 termijnen van 3 jaar voorzitter geweest. Als erelid word ik nog steeds uitgenodigd voor vergaderingen en feesten, iets waar ik heel content mee ben. Zelf heb ik overigens ook nog enige jaren gevoetbald, ik was 16 jaar toen ik hiermee begon.
Bij VV Middelstum ben ik als scheidsrechter begonnen. In 2006 werd ik penningmeester binnen het hoofdbestuur. Een functie die ik sinds kort, uit nood geboren overigens, weer bekleed. Ook heb ik de ledenadministratie van onze kerk verzorgd en ben ik lid geweest van de kerkenraad. Momenteel ben ik nog steeds actief als vrijwilliger bij het Hippolytushoes. Zo ben ik onder andere betrokken bij het biljarten dat op maandagmiddag plaatsvindt. Ook ben ik sinds jaar en dag bestuurder van de Uitvaartvereniging Kantens.
En ik zing natuurlijk al jarenlang met heel veel plezier in het Hippolytuskerkkoor. Verder mag ik graag puzzelen. Het maakt mij niet zoveel uit wat voor puzzels, zolang het maar geen sudoku’s zijn. En ik vind het leuk om samen te zijn met mijn kinderen en kleinkinderen.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Onze trouwdag en de geboorte van onze kinderen en kleinkinderen steken er bovenuit. Verder kan ik het zeer waarderen dat we met zijn tweeën nog lekker gezond zijn en gezamenlijk veel kunnen doen. In het verleden heeft onze gezondheid wel eens enorme dreunen gehad, des te groter de waardering dat we nu beiden gezond zijn. We trekken er regelmatig op uit met zijn tweeën. We zijn niet van de lange vakanties maar boeken liever een hotelletje om daarna 2 a 3 dagen de omgeving te verkennen.
En de dieptepunten?
Die houd ik liever voor mijzelf.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Ik ben niet van de mooie en sterke verhalen, daar ben ik veel te nuchter voor. Ik ben al die mooie verhalen ook vaak direct weer vergeten. Wat dat betreft ben ik meer van de realiteit. Dat heb ik ook wel eens tegen de directeur op mijn werk verteld. Die had soms hele verhalen. Ik zei dan wel eens tegen hem dat hij in 2 of 3 woorden moest uitleggen wat hij nu precies bedoelde. Dat kon hij niet en dus werd hij boos.
Ik ben rechttoe, rechtaan waarbij ik direct toegeef dat het met mij soms moeilijk communiceren is. Ik mag graag mensen op het verkeerde been zetten om ze daar te krijgen waar ik ze graag wel hebben. Ik ga dan heel erg met ze mee of ga er juist dwars tegen in. Soms breng ik zaken bewust wel eens heel negatief om te kijken wat de reacties zijn. Van dat ‘tactisch steekspel’ kan ik af en toe best wel genieten.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Ik ben geen man die dingen nog bewust uit gaat stippelen. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Maar ik ben wel iemand die naar de toekomst kijkt. Aldoor terugkijken is ook niet goed.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
‘Alles wat gedaan is, is gedaan!’. Je kunt er toch niets meer aan veranderen. Lering trekken uit het verleden dus en de goede dingen meenemen naar de toekomst.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Doe maar een 8,5. Een 9 mag ook wel. Ik ben heel tevreden. We kunnen doen en laten wat we zelf willen en zijn lekker gezond.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ach, ik kan nog wel heel wat zeggen maar ieder doet toch waar hij zin in heeft. En daar is ook niets mis mee zolang het maar niet ten koste gaat van andere mensen. Wanneer je op zoek bent naar de mazen in de wet dan ben je bezig om de zaak te bedonderen…..