Het meest schokkende nieuws wat Middelstum trof in de maand februari is de sluiting van Zonnehuis Hippolytushoes in augustus 2019. Nieuws wat al een tijdje als een zwaard van Damocles boven het gebouw hing maar vorige week werkelijkheid werd. Dat zou betekenen dat we nog maar 3,5 jaar mogen genieten van een ‘bejaardentehuis’, of klinkt verzorgingstehuis beter, in Middelstum? En dat het dan einde oefening zou zijn…. Het nieuws voelde alsof het beruchte Damocles zwaard dit pracht gebouw in tweeën kliefde.
‘It ain’t over till it’s over’, ging er vrij snel daarna door mijn hoofd. In 3,5 jaar kan veel gebeuren. Eigenlijk kan en wil ik niet geloven dat zo’n mooi en jong gebouw, slechts 16 jaar oud, haar deuren zou moeten sluiten. Dat laat Middelstum en haar inwoners toch niet gebeuren? Gelukkig zijn er achter de schermen al allerlei hogere machten bezig om het Hippolytushoes voor ons dorp te behouden. Laten we er het beste van hopen.
Schrikken is het natuurlijk wel. En bijzonder slecht nieuws voor de bewoners en hun directe familie, het personeel en het dorp Middelstum en al haar toekomstige ouderen. Maar we hebben nog meer dan 1.000 dagen om het tij te keren…. Dat is inderdaad gemakkelijker te schrijven dan gedaan.
Als het echt niet anders kan dan gooien we maar hekken om het gebouw heen en sluiten de boel voor de buitenwereld af. Dat hielp namelijk ook heel goed om onze Hippolytushal dicht te houden. Misschien dat het andersom ook werkt. Maar gelukkig is de sporthalsoap nu bijna ten einde. Het duimen draaien heeft dus geholpen, met of zonder stille diplomatie achter de schermen. Ik wens alle sporters en vrijwilligers alvast veel sportplezier toe in deze prachtige hal!
Het zou maar zo kunnen dat de gegijzelde sporthal ook doorwerkte in de kopjes van onze voetballers en tafeltennissers. Zij vechten namelijk tegen de opdoemende degradatiespook. Dat kunnen we er niet bij hebben hoor, dat we ook nog een klasse lager moeten gaan spelen. Dus kop der veur voor alle sporters de komende wedstrijden en op naar lijfsbehoud! Want ook hier geldt, ‘it ain’t over till it’s over!’
‘Loppersum werkt aan ‘iconen’ van scholen’. Wat een prachtige titel toch. Drie nieuwe scholen in onze gemeente waarin gezamenlijk opgetrokken gaat worden door ‘openboaren’ en ‘koksioanen’. Wie had dat ten tijde van Hendrik de Cock kunnen denken? Om de plannen te realiseren moet er nog een miljoen vanuit Den Haag hierheen gesluisd worden. Wethouder Schollema ziet dit als een morele verplichting vanuit Het Haagse. Kamp weet vast nog wel een miljoentje uit zijn hoge hoed te toveren, dat kan haast niet anders. Dan moet hij wel snel zijn want volgens mij wil hij de politiek binnenkort vaarwel zeggen. Het zou een mooi afscheidscadeau zijn voor ons, al voelt het als een doekje voor het bloeden.
Misschien moeten we onze hoop anders maar vestigen op Wiebe Klijnstra. Hij was weer terug in de plaats waar hij in augustus de Vrijstaat Noord oprichtte. Ongetwijfeld gekweld door heimwee naar al het moois in ons mooi dorpje aan het Boterdiep. Het meanderende water waaraan Klaas Poort zich sinds jaar en dag woont en werkt. ‘Dam Op’ leverde mooie portretten en reportages op. Uiteraard mocht ‘Koor en Rinkel’ niet ontbreken van waaruit menig project en initiatief gefinancierd wordt…
Ik denk overigens niet dat het lang meer zal duren voordat onze Plus op zondag haar schuifdeuren voor ons opent. Gedaan met de zondagsrust dus. Mee in de vaart der volkeren. Wellicht vanuit ondernemersoogpunt begrijpelijk maar of iedereen hier nu even blij van wordt? Ik ben benieuwd hoeveel ondernemers er volgen.
En zo gebeurde er weer van alles in het doorgaans rustige en pittoreske Middelstum dat in februari af en toe schudde op haar grondvesten. Laten we hopen dat de soep niet zo heet gegeten wordt als dat het is opgediend. Want op brandblaren ziet niemand te wachten natuurlijk. Er zijn al genoeg brandhaarden in de wereld en daar wist Marcel van Dijken ons eergisteren zeer boeiend over te vertellen. Ik ben blij dat ik in alle vrijheid in Middelstum mag wonen.
Het dorp waar ik heel graag oud wil worden. Het liefst tot de dood mij van haar scheidt. Vroeger droomde ik over gezellige klaverjasavonden in het Hippolytyshoes met vrienden. Die illusie heb ik al lang laten varen. Maar ik kan mijn laatste dagen tot wel slijten in dit gebouw met prachtig uitzicht over ons bos en de landerijen? Hopelijk geldt ook voor mij, en voor ons, it ain’t over…
(Foto’s onder andere afkomstig van Middelstum-info)