We hebben de feestdagen weer verteerd. Of dat daadwerkelijk zo is, waag ik te betwijfelen. We hebben de feestdagen wel weer achter ons gelaten inderdaad. Maar of ik daadwerkelijk alles wat binnengekomen is, verteerd heb, is zeer de vraag. Want wat zijn het eigenlijk zware dagen voor je lichaam, als je er goed over nadenkt. Te veel eten en drinken om vrolijk te zijn. Het is afkicken geblazen zodat het lichaam tijd krijgt om te ontgiften. Een week voor kerst ging het bij mij al mis.
Met het avondeten achter de kiezen ging ik de jongste ophalen. Zij genoot van een gezamenlijk kerstdiner op school. Ik was even vergeten dat er ook voor de ouders/verzorgers een hapje en drankje aangeboden werd. Een extra stuk pizza gaat er natuurlijk altijd wel in, anders wordt het ook maar weggegooid toch? Aldus geschiedde. Het kerstklaverjassen op vrijdag de 18e ging ook gepaard met de nodige kersthapjes en drankjes. En het Charles Dickens festijn in Deventer de dag er na was prachtig. Met tussen het wandelen door een oliebol en warme chocolademelk en de McDonald’s als eetpaleis op de terugreis…
Even rust dacht ik nog, de donkere dagen voor kerst. Maar voor dat ik het wist stond er bij de buurman een heuse keet van Bouwbedrijf van Dijken. En daar was het ’s avonds ook best gezellig kwam ik achter. Een drankje hier, een schnabbeltje daar en daar ging het weer heen. Daarna volgden natuurlijk maar liefst 3 kerstdagen. Drie inderdaad en dat gaf de familie Koster de gelegenheid om op zondag een gezellig samenzijn in Westerwijtwerd te vieren. En dat ging niet gepaard met water en brood. De originele Kerstdagen waren al doorgekomen met een gourmet en steakrestaurant De Kleine Munt. Ook niet verkeerd inderdaad…
Op de maandag maar even het zaalvoetballen aangedaan in Loppersum. Geen kans om gas terug te nemen want ik stond vlakbij de rad van fortuin-winnaars van een kaas- en worstplankje. Ook niets mis mee. De dinsdag kon het mij allemaal niets meer schelen toen ik een zak Bolognesechips zag liggen. Als we toch verkeerd bezig zijn…. Woensdag was de kennisquiz in Zalencentrum Vita Nova. Het bakje met geroosterde pinda’s op tafel lacht je dan al toe. En het bittergarnituurtje tussendoor nodigde uit om ook zelf maar wat te bestellen. Weer een kilootje er bij dus.
Donderdag, oudejaarsdag, is ook geen dag om gas terug te nemen. De traditionele olieballen van Concordia vonden gretig aftrek. ’s Middags tijdens het gezellig samenzijn bij café Tuitman lagen de olieballen ook al op ons te wachten. In combinatie met een schaal kaas en worst was het weer genieten geblazen. De eerste biertjes waren eerder die middag al opgedronken tijdens het carbid knallen bij de familie Loanstra. En ’s avonds tijdens het foute avondje vinylplaatjes draaien in de keet bleek dat alle buurvrouwen uit de buurt hun best hadden gedaan om heerlijke hapjes te verzorgen…
En wel zo veel dat we hier nieuwjaarsdag weer vrolijk mee verder konden. Het slaatje van de familie Woudstra gleed er bij mij best wel lekker in moet ik zeggen en het is zonde om de kaas en worst weg te moeten gooien. Zaterdag volgde de gezellige voetbalquiz tijdens de nieuwjaarsreceptie van de voetbalclub. Op een schamel half puntje na, inderdaad het kleinst mogelijk verschil, werden we eervol tweede. Een grote schaal met bittergarnituur was ons deel. Dat nadat we ons eerst al te goed gedaan hadden aan overheerlijke stamppotten met worst en snert…
Tijdens het zondagse klaverjassen kwamen Gert en Bert tot de conclusie dat deze avond best nog wel de laatste hapjes genuttigd konden worden maar dat het dan toch echt de hoogste tijd zou zijn een pitstop. Schraalhans is hopelijk Koning de komende dagen. Want je kunt mij veel wijsmaken maar dat deze dagen nu zo gezond zijn voor lijf en leden? Voeg daarbij nog het feit dat de sportieve activiteiten doorgaans op een lager pitje komen te staan in de kerstvakantie.
Toen ik mijzelf op een morgen eens voor de badkamerspiegel bewonderde, kon ik de conclusie niet onderdrukken dat het buikje moeite had om alles in normale proporties op te bergen. Hij stak dus vervaarlijk ver vooruit. Ook mijn overige organen zullen wel overuren gedraaid hebben om alles af voeren. Rustig aan dus de komende dagen! Tijd om te ontgiften. Weg met het welvaartbuikje…