Renske, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben geboren en getogen in Groningen. Ik denk terug aan Middelstum als een plek waar ik met veel plezier naar school ging en waar na schooltijd altijd wat te doen was; paardrijden, voetbal, volleybal, ballet, gymnastiek of schaatsen. Na mijn basisschoolperiode op de Wicher Zitsema, ben ik naar het Willem Lodewijk in Groningen gegaan en toen ik daar klaar was, ben ik Pabo gaan doen in Assen en al snel verhuisd naar de stad Groningen.
Na de Pabo was ik voor mijn gevoel nog niet klaar met studeren en toen ben ik in Groningen Pedagogiek en Culturele Geografie gaan doen. Ik heb een ontzettend leuke tijd gehad in de stad en mis de gezelligheid en de drukte daarvan soms wel. Gelukkig is er een nieuwe, bijzondere plek voor in de plaats gekomen waar ik nu, samen met Tom, met veel plezier woon.
Hoe bevalt het leven in Oman?
Heel goed. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en het land is prachtig. Muscat ligt aan zee en heeft prachtige stranden. Je kunt vanuit de stad zo de bergen in, maar je bent ook in een dag in de woestijn. Vrijwel overal in het land mag je wild kamperen. De uitdaging is dus om met een fourwheeldrive volgestopt met kampeerspullen en eten de bergen in of richting het strand te rijden en een afgezonderd plekje te vinden waar je dan met vrienden kunt barbecueën en overnachten. De volgende ochtend kun je dan bijvoorbeeld in de drooggevallen rivierbeddingen (wadi) wandelen of een duik nemen in zee en de auto uittesten in het zand. Voor mensen die houden van het buitenleven is hier heel veel te doen; kitesurfen, duiken, zwemmen, snorkelen, wakeboarden, wandelen.
Wat heeft jou er toe gebracht om naar dit land te gaan?
De organisatie waar ik nu voor werk, LanguageOne, heeft scholen op verschillende plekken in de wereld. Toen ik er een gesprek had in mei 2015, had de locatieleider in Muscat, de hoofdstad van Oman, net een nieuwe baan gevonden. Hierdoor kwam de functie in Oman vrij en werd mij gevraagd of ik oren had naar deze baan.
Om heel eerlijk te zijn, wist ik helemaal niets van Oman en was ik toen nog nooit in het Midden-Oosten geweest. Samen met Tom heb ik mij eerst verdiept in het land en hoe meer we lazen, hoe enthousiaster we werden. In de eerste week van juni mocht ik gaan kijken in Muscat en hebben we besloten om het maar gewoon te proberen.
Kun je iets over dit land vertellen?
Oman is een land in het Midden-Oosten dat wordt bestuurd door Sultan Qaboos bin Said al Said. Muscat is de hoofdstad en vanaf daar is het bijvoorbeeld ongeveer vijf uur rijden naar Dubai. Het is een vrij traditioneel land waar de meeste mannen rondlopen in hun dishdasha (witte jurk) en vrouwen in een jallabia (zwarte jurk) en abaya (omslagdoek). Non-moslims worden geacht hun schouders en knieën te bedekken. Ik hoef dus bijvoorbeeld geen hoofddoek en ook geen lange rok te dragen.
Het land heeft handelscontacten met onder andere Zanzibar (Tanzania), India en Sri Lanka en ook dat zie je om je heen. Eigenlijk kun je mensen tegenkomen van over de hele wereld, hoewel het merendeel toch Arabieren zijn.
En over jouw nieuwe functie?
Op dit moment ben ik locatieleider van LanguageOne Muscat. Onze school biedt Nederlands moedertaalonderwijs aan aan leerlingen tussen de 3 en 18 jaar oud. Veel van de uren zijn naschools, omdat kinderen eerst naar hun dagschool gaan, vaak in het Engels. Een of twee keer in de week komen ze dan naar de Nederlandse school en tijdens de lessen ligt nadruk dan vooral op lezen, woordenschat en spelling. Omdat het na schooltijd is, proberen we het vaak wel leuk te maken zodat de kinderen gemotiveerd naar de lessen komen. We volgen een gewone Nederlandse methode, zoals deze ook in Nederland gebruikt wordt. We hebben alleen niet de tijd om alle onderdelen uitgebreid aan te bieden, dat is soms nog wel eens lastig.
Naast de gewone lessen, is ook de Nederlandse cultuur een onderdeel van ons onderwijs. Wij vieren dus ook bijvoorbeeld Sint Maarten, Sinterklaas, kerst en Koningsdag met de leerlingen.
Zijn er veel kinderen die Nederlands krijgen en waarom?
Omdat er veel olie in het Midden-Oosten te vinden is, hebben bedrijven zoals Shell hier veel werknemers naar toegestuurd, bijvoorbeeld vanuit Nederland. Vaak keren die gezinnen na een poos wel terug naar Nederland. Voor de Nederlandse kinderen is het dan heel belangrijk dat ze weer gewoon mee kunnen draaien in het Nederlandse onderwijs, zonder achterstand en dat zij in de klas kunnen zitten bij hun leeftijdgenootjes. Op dit moment zijn er in Muscat ongeveer 120 kinderen die Nederlands onderwijs volgen, vaak na schooltijd.
Mis je Nederland een beetje?
Op dit moment zitten we denk ik nog in de ‘honeymoon-stage’ wat betreft het verhuizen; alles is spannend, leuk en nieuw. Hopelijk blijft dat nog heel lang zo, maar pas in een ander land realiseer je je welke dingen bijzonder zijn aan het land dat je hebt verlaten. Het feit dat ik op de fiets naar het werk kon bijvoorbeeld, is iets dat hier in Oman absoluut niet kan. Speeltuintjes en korte broeken passen hier bijvoorbeeld ook niet in het straatbeeld en doordat de lokale bevolking geen alcohol drinkt, is een biertje op het terras ook geen optie.
Ik denk dat ik Nederland met de feestdagen een beetje zal missen. Het vieren van Sinterklaas was hier erg leuk, maar het leeft toch minder dan thuis en hetzelfde zal straks gelden met kerst. Door de aanwezigheid van de Nederlandse gemeenschap en doordat ik werk in een Nederlandse school, mis ik het minder dan ik van tevoren had gedacht.
Je was docent aan de Hanzehogeschool?
Ja, dat klopt. Ik ben als docent Mens en Samenleving bij de Pedagogische Academie aan het werk geweest, in Groningen. Ik gaf daar aardrijkskunde en geschiedenis aan Pabo-studenten. Dit ging niet alleen om de vakken, maar ook om de didactiek. Hoe leer je een kind van vijf bijvoorbeeld iets over de middeleeuwen en hoe leg je uit waardoor wij seizoenen hebben?
Het was een ontzettend leuke baan. Vooral omdat ik nog steeds op de basisscholen in de omgeving terecht kwam, wanneer ik studenten bezocht tijdens hun stages. Ik kreeg onder andere de regio toebedeeld met Middelstum, Ten Boer, Bedum, Stedum en Loppersum. Ik vond het heerlijk om dan ‘s ochtends vroeg de stad uit te gaan en dan langs de molens en weilanden richting het noorden te rijden.
Kun je al hoogte- en dieptepunten benoemen?
Een van de hoogtepunten is waarschijnlijk de aankoop van onze Jeep Wrangler. Het is heel leuk om hiermee rond te kunnen rijden en om te weten dat je letterlijk overal heen kunt gaan met een tent en een koelbox vol eten. Een ander hoogtepunt is het bezoek van mijn zusje, Annejet, en straks het bezoek van mijn ouders. Het is heel fijn om mensen die dichtbij staan te kunnen laten zien waar je woont en hoe het leven hier is. Hopelijk komen ze thuis met hele mooie verhalen, na oud en nieuw.
Een dieptepunt is denk ik het scheuren van mijn enkelbanden vorige week maandag en het feit dat het heel lang duurde voordat mijn werkvisum helemaal in orde was. Sommige dingen duren hier allemaal iets langer, maar zonder werkvisum en resident card heb je hier bijvoorbeeld geen internetaansluiting thuis en mag je nog geen auto kopen. En aangezien er geen openbaar vervoer bestaat, maakt dat je leven direct vrij ingewikkeld.
Heb je nog tijd over voor hobby’s?
Ik probeer tijd te maken voor hobby’s, maar deze zijn niet te vergelijken met de dingen die je in Nederland doet. De meeste activiteiten kun je op het laatste moment plannen en wie zin heeft, sluit dan aan. Dit geldt bijvoorbeeld voor alle watersporten, wadi’s lopen en het kamperen.
In Groningen volleybalde ik met heel veel plezier, maar bij gebrek aan een volleybalvereniging probeer ik nu netball onder de knie te krijgen (een soort korfbal). Vorige week maandag heb ik hierbij mijn enkelbanden gescheurd. Het weekend erna zijn we met het team voor een groot toernooi naar Dubai geweest (ik op de krukken). Dat lijkt in Nederland een hele onderneming, maar voor een weekend naar Dubai vliegen is hier heel normaal. Het toernooi vond plaats naast de Dubai Sevens, een groot internationaal rugbytoernooi, waar wij ook heen konden met onze pas. Het netball-team heeft uiteindelijk een schaal gewonnen en het rugbytoernooi was een groot succes.
Waar staat Renske Maandag over 10 jaar?
Om eerlijk te zijn hebben we op dit moment nog geen idee waar we over tien jaar staan. We hebben vrijwel alles in Groningen opgezegd en zijn niet van plan om na ons avontuur in Oman terug te keren naar Nederland. Het blijft natuurlijk wel altijd een optie.
Momenteel heb ik een contract voor een jaar, dat waarschijnlijk met twee jaar verlengd zal worden als mijn baas (in Nederland) en wij zelf dat zouden willen. Ik kan voor deze functie maximaal vijf jaar op dezelfde plek blijven, daarna zal er gekeken worden naar andere plekken waar ik aan de slag kan. Op dit moment bestaan er LanguageOne scholen in Perth, Hong Kong, Abu Dhabi, Dubai, Davos, Shanghai en Singapore en de organisatie blijft groeien, dus wie weet wat de toekomst ons brengt.. Eerst maar volop genieten van de plek waar we nu zijn!
Wil je verder nog iets kwijt?
Als je het leuk vindt om te zien wat wij op school allemaal doen, kun je ons volgen op Facebook ‘LanguageOne Muscat‘ of kijken op de website www.languageone.nl.