In het afgelopen jaar zijn al vele medewerkers van Mondzorg Bedum aan het woord geweest. Een van de markantste personen is echter nog niet in de spotlights gezet en daar moet hoognodig verandering in komen. Rob Meyst is de man die in Bedum de beugels plaatst. Daarnaast is hij eigenaar van MVM tandartsen in Groningen. Inderdaad de praktijk waar Mondzorg Bedum vanaf januari ook gevestigd is.
Rob werd geboren op 22 maart 1951 in Wormerveer. Zijn vader was ook tandarts en zijn moeder was modeontwerpster en tekenlerares. Ze heeft veel boeken geïllustreerd en ook tekende ze in ‘De Zaanse Groene’, de verzetsstrijderkrant van de Zaanstreek. De studie bracht Rob uiteindelijk naar Groningen waar hij op 20 juni 1980 zijn tandartsdiploma in ontvangst mocht nemen. Anderhalf jaar later had Rob zijn eigen praktijk aan de Ubbo Emmiussingel. Na enige verhuizingen volgde in 2006 de definitieve setteling aan de Rigaweg. Een verhuizing, mede ingegeven door de ontwikkeling van Meerstad.
Rob geeft te kennen dat hij eigenlijk maar 4 uur slaap per nacht nodig heeft. Het tekent zijn enorme energieboog. Iets wat hem goed van pas kwam toen zijn vader kwam te overlijden. Gedurende 2 maand moest hij zowel de praktijk van zijn vader als zijn eigen onderneming draaiende zien te houden. Dat betekende 7 dagen in de week vol aan de bak in beide praktijken. Rob wilde altijd al tandarts worden. “Het gebit is een mooi sieraad en erg belangrijk voor je algehele gezondheid. Dus om hier zowel esthetisch als ook functioneel een rol in te kunnen spelen is heel mooi en dankbaar werk.”
Eigenlijk wilde zijn moeder graag dat hij industrieel ontwerper zou worden en ook dit is gebeurd. Want Rob bestiert ook nog de eenmanszaak Rosign en hier doet hij ontwerpwerk voor verschillende bedrijven. Veelal op het gebied van interieur, praktijkinrichting, meubels en luidsprekers. Daarnaast is hij nog mede-eigenaar van Music-4-All waarbij allerlei muziekproducten aan de man gebracht worden. Hier komt zijn hoge energie level weer om de hoek kijken waarbij opgetekend moet worden dat muziek en geluid zijn hobby’s zijn.
Ook skiën en regelmatige bezoekjes aan de Dominicaanse Republiek behoren tot zijn hobby’s. Zijn tweede vrouw, Leidy Taveras, komt namelijk van de Dominicaanse Republiek. Uit dit huwelijk zijn 2 dochters voortgekomen: Mariel en Anneke. Uit zijn 1e eerste huwelijk stammen Diederik, Floris, Arianne en Mariet. Op de vraag waar Rob Meyst over 10 jaar staat, antwoordt hij: “ In een kliniek bij het hotel van mijn dochter Mariel op de Dominicaanse republiek. De praktijk in Groningen is met Mondzorg Bedum gegroeid tot een volwaardige kliniek waar mijn dochter Anneke werkt en mede-eigenaar is.”
Maar eerst nog een tijdje Groningen dus. Hij verheugt zich op het feit dat Mondzorg Bedum bij het huidige pand aan de Rigaweg inkomt: “Toen ik aan de Rigaweg ben begonnen in 2007 had ik ook al tekeningen gemaakt voor een eventuele uitbreiding van de praktijk en als je dat uiteindelijk toch kunt realiseren dan is dat heel mooi!” Hij kent René Dijkstra van Mondzorg Bedum overigens nog maar 3 jaar. “Sinds september 2013 doe ik de beugels in Bedum. Dit op verzoek van René omdat er veel vraag naar was. Nu doe ik in mijn eigen praktijk alleen beugels van mijn eigen patiënten maar in Bedum kwamen er door mond tot mond reclame al gauw patiënten van andere tandartsen die naar een orthodontist werden verwezen. Dit was veel meer dan ik had kunnen voorzien dus ben ik nu in gesprek met een orthodontist om deze groei aan te kunnen.”
Rob kan het mooi brengen. Gevraagd naar de hoogte- en dieptepunten uit zijn tandartsbestaan komt hij tot het volgende: “Het is eigenlijk één groot hoogtepunt geweest met wel wat financiële tegenvallers zoals het uitblijven van de groei van Meerstad maar ik kijk toch met een voldaan gevoel terug. Je maintiendrai (Ik zal handhaven) is de wapenspreuk van Nederland sinds 1815 en die houden we erin!”
Met zijn slotwoorden wil Rob nog een kritische noot kraken: “ Ik maak mij zorgen over de tandheelkundige zorg in Nederland. Er is veel te weinig opleidingscapaciteit en de kwaliteit van de opleiding laat erg te wensen over. ‘Gelukkig’ gaan door de crisis en het verzekeringssysteem veel mensen niet meer naar de tandarts maar dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.”
“Het systeem van het ziekenfonds waarbij de mensen verplicht waren voor controle te komen omdat anders de sanering verviel en ze het zelf moesten betalen werkte heel goed. Van de mensen die ik voor controle opriep kwam 100% en nu is dat nog maar 45%. Als we dat systeem weer zouden invoeren hebben we een heel groot tekort aan tandartsen. De zorg is dus op dat gebied erg achteruit gegaan en het zal nog erg lang duren voor we weer op het niveau van de jaren 80 zitten. Je ziet ook dat de gebitten van de kinderen er beduidend slechter aan toe zijn dan 35 jaar geleden.” Iets om over na te denken inderdaad…