Zondag mocht ik een keer weer naar een wedstrijd van de FC Groningen. Door allerlei omstandigheden waren er 2 seizoenskaarten beschikbaar. En met Feyenoord als aansprekende tegenstander in het verschiet had ik al een hele andere kop voor deze column in gedachten: Kuipje, Kuipje, de Kuipbewoners gaan er aan. Het had niet veel gescheeld, een centimetertje of 5 om precies te zijn, en ik had deze kop inderdaad kunnen gebruiken. Maar zoals altijd hangt het verschil tussen winst en verlies, in dit geval tussen winst en een gelijkspel, aan een klein, zijden draadje…
Kuipje, Kuipje, Groningen komt er aan. Een twitterbericht die ik aan het eind van het vorige jaar volgens mij voor het eerst langs zag komen. De bekerfinale was toen nog heel ver weg maar door de uitschakeling van allerlei grootmachten kwam het besef razendsnel opzetten. De magische bekerfinale kon dit jaar wel eens realistisch dichtbij zijn….. En via de scalps van onder andere Vitesse en Excelsior is de finale met nog 3 nachtjes slapen tastbaar genaderd…… Wat een droomfinale tegen de winnaar van 2014 PEC Zwolle, de ploeg inderdaad van de oud-coach van de FC, Ron Jans. Hoe is het in vredesnaam mogelijk?
Voor mij geen bekerfinale, althans niet in de Kuip. In plaats daarvan mocht ik de Kuipbespelers van dichtbij aanschouwen. In prachtige nieuwe tenues nog wel, met felgekleurde broekjes een lust voor het oog. De broekjes en bijbehorende sokken bleken opvallender dan het matige spel van de nummer 3 van Nederland…
De laatste keer dat ik de FC Groningen bezocht was tegen Roda JC, toch al weer anderhalf jaar geleden. Er werd ons toen een spetterend 3-3 spektakel geboden. Het was in de tijd dat Zivkovic nog glorieerde in de spits. Vorige week zag ik hem verveeld wegkwijnend en luid gapend zittend in de Arena. Het is 5 voor 12 voor dit uniek talent in Amsterdam waar hij nog meer reprimandes moest slikken dan dat hij doelpunten maakt. Was toch gewoon nog een jaartje bij de FC gebleven…
Maar dit terzijde. Miranda en ik hadden zitplaatsen weten te bemachtigen vlak bij de Z-side. Van zitten kwam helemaal niets. We werden omringd door fanatieke en verhitte FC aanhangers die staande de nodige verwensingen en aanmoedigingen uitbraakten. Vaak niet bestemd voor de jonge oortjes van kleine jongetjes die naast ons stonden maar dapper meededen in hun jeugdig hooliganisme.
Langzaam maar zeker zagen wij de FC een veldoverwicht opbouwen. Dit leidde tot een enorme kans voor Mahi die een onthutsende terugspeelbal van linksback Nelom niet wist af te straffen. Daaropvolgend joeg Tibbling de bal in kansrijke positie nog eens de tribune in. En hoe luidt dan een onomstreden voetbalwet en logica? Als je ze zelf niet maakt dan doet de tegenpartij het wel. En dat klopte. De normaal nooit scorende international Jordy Clasie joeg de bal snoeihard tegen de touwen: 0-1.
Een prachtige stand om te gaan rusten moet Feyenoord coach Fredje Rutten gedacht hebben. Maar tenenkrommend zag hij dat de man die hij in de winterstop zo graag aan zijn selectie had willen toevoegen een meesterstukje uithaalde. Van dik 30 meter streepte Tjaronn Chery de bal langs de verbouwereerde Vermeer. Een onvoorstelbare pegel inderdaad die tot een enorme juichserenade leidde. En zo werd na 45 minuten met een 1-1 tussenstand de kleedkamer opgezocht…
We verheugden ons op de 2e helft maar kwamen al doende tot de conclusie dat het beste er van af was. Hoewel we nog een keer konden juichen toen Hateboer een katachtige reflex van Vermeer op een snoeiharde kopbal van De Leeuw tot doelpunt verwerkte. Helaas deed hij dit vanuit buitenspelpositie, een domper inderdaad. Vijf minuten voor tijd veerden we nogmaals op toen de jonge Bacuna door wederom Botthegin (die ook al eens stijlvol een tegenstander poortte vanuit hogere Brazialiaans sferen) vrij voor Vermeer werd gezet. Zijn lobje ging echt rakelings naast…
En zo stond na 90 minuten 1-1 op het scorebord. Verre van een salonremise. Feyenoord schoot weinig op met dit puntje en moet nog vol aan de bak om de 3e plaats veilig te stellen. Groningen kreeg eigenlijk te weinig maar kan de wedstrijd van zondag met vertrouwen tegemoet zien. Gesteund door duizenden fanatieke supporters die beseffen dat een hoofdprijs nog nooit zo dichtbij geweest is. Ergens stond deze wedstrijd al een beetje in het teken van de bekerfinale. Waar het bastion van Feyenoord zondag a.s. hopelijk groenwit kleurt. Want Kuipje, Kuipje, Groningen is er klaar voor en komt er aan…… Ik wens ze ontstellend veel succes toe!