Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn naam is Martin Broekmans, geboren 13 mei 1954 in de stad Groningen. Mijn vader had een drukkerij vlak bij de Martinitoren. In 1981 ben ik naar Bedum verhuisd. Ik woonde eerst aan de Weversrijge nr 5. In 1989 ben ik naar de Pinksterbloem verhuisd waar we een nieuw huis hebben laten bouwen.
Voor 1981 heb ik nog een tijdje samengewoond in Hoogezand maar dit was meer uit nood geboren omdat in Groningen geen geschikte woning voor ons vrijkwam. We wonen met ontzettend veel plezier in Bedum. Een dorp met een rijk verenigingsleven op velerlei fronten.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben getrouwd met Gina Norden. Zij is geboren in Zandeweer maar vanaf haar vierde woonachtig in Bedum. Samen hebben we een zoon gekregen, Jos genaamd. Hij is 15 jaar en keeper van FC Groningen B2. Voor hem een drukte van belang want hij traint 5 x in de week en heeft op zaterdag een wedstrijd. Maar heel leuk, ook voor mij want je komt nog eens ergens, om dit mee te mogen maken.
Wat is uw voormalig beroep?
Mijn vader zag in mij de ideale opvolger van hem in zijn drukkerij. Ik kon natuurlijk al op jonge leeftijd over de schutting meekijken. Een goede vriend van mijn vader had ook een drukkerij en een zoon als beoogd opvolger. Het was in de tijd dat de offsetdrukkerij op kwam zetten. Ik heb echter tijdig aangeven dat ik voor een bank wilde gaan werken i.p.v. drukker te worden.
Ik heb daartoe mijn boekhouddiploma gehaald op de middelbare detailhandelsschool in Groningen. Toen ik op 17-jarige leeftijd van school kwam, had de ABN-bank, vestiging Munnekeholm, een vacature voor medewerker op de afdeling Boekhouding, Na een sollicitatiebrief te hebben geschreven, werd ik 3 dagen later aangenomen.
Binnen een half jaar zat ik op de kasafdeling, later werd ik hoofd kassier op de vestiging aan de Vismarkt. Het was de begintijd dat banken probeerden om klanten van elkaar af te pakken. Na enige tijd kwam ik op de afdeling particulieren terecht. Aanvankelijk verkocht ik financieringsproducten, later verzekeringen.
Daarna volgde de zakelijke richting. Ik werd accountmanager MKB, eerst alleen in Groningen later in de 3 noordelijke provincies. Ook ben ik nog een tijdje Directeur geweest van het kantoor op de beruchte veemarkt. Later hield ik mij bezig met pure acquisitie. Ik was toen voornamelijk in Oost-Groningen bezig om klanten van andere banken over te halen om zich bij de ABNAMRO-bank aan te sluiten.
Ik ben tot 2005 bij de ABN werkzaam geweest en heb er een mooie tijd gehad. Het voordeel van het werken bij zo’n grote instelling was, dat je de kans kreeg om hele verschillende facetten van het bankwezen aan te pakken. Ik heb er vele certificaten gehaald en op diverse afdelingen ervaring op kunnen doen. Helaas moest ik na 33 jaar door een reorganisatie uitzien naar een andere baan.
Na de ABNAMRO bank volgde de NDC-Mediagroep waar ik advertenties ging verkopen. Ik ging daartoe bij de bedrijven langs om dit te realiseren. Toen ik binnenkwam was de beste tijd voor de advertentieverkoop achter de rug. Wat ik bij de bank had meegemaakt, zag ik ook hier gebeuren. De ene reorganisatie volgde de andere weer op. Wijs geworden door eerder opgedane ervaringen kon ik mijn toenmalige collega’s uitleggen wat er zoal ging gebeuren. Zelf kwam ik begin 2014 weer op straat te staan.
Gelukkig ben ik optimistisch ingesteld en ga ik niet bij de pakken neerzitten. Ik ben wel bij trainingen geweest, georganiseerd door het UWV, waar binnen de kortste tijd meer dan de helft van de aanwezigen afhaakte. Zij waren emotioneel gezien nog niet klaar voor een nieuwe stap bij een ander bedrijf. Ontslagen worden is een emotioneel proces, waarbij je door een periode van rouw heen moet. Als je dan niets achter de hand hebt om je tijd mee te vullen, kun je inderdaad in een zwart gat terecht komen. Dit heb ik helaas bij diverse mensen zien gebeuren.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Van gepensioneerd zijn is dus geen sprake. Graag zou ik nog één jaar een verkoop- of acquisitiefunctie bij een bedrijf vervullen. Ik snap dat een vast contract er niet meer in zit maar een jaarcontract zou heel mooi zijn. Maar als dit niet gebeurt, dan is er ook geen man overboord.
Hoe ik mijn tijd doorbreng? Eigenlijk ben ik mijn hele leven al een echte vergadertijger. Ik ben onlangs weer toegetreden tot het bestuur van SV Bedum, als bestuurslid Algemene zaken. Na in 1991 adviseur van het bestuur van CVVB te zijn geworden volgde in 1996 het voorzitterschap. Dit n.a.v. het overlijden van de markante persoonlijkheid Stoffer Kersaan. Ik ben 11 jaar voorzitter geweest van CVVB.
CVVB was niet de eerste voetbalclub waar ik in het bestuur zat. Dat was namelijk de Betaald voetbalclub BV Veendam. Daar ben ik 2 periodes van 4 jaar bestuurslid Commerciële- en Veiligheidszaken geweest op verzoek van toenmalig voorzitter Wim Everards vanaf medio jaren ’80. Een geweldige tijd waarin ik samen met Henk Nienhuis de Ondernemerssociëteit Veendam opgericht heb. In die tijd maakte Veendam een promotie naar de Eredivisie mee. Als bestuurslid ging ik met alle uitwedstrijden mee waardoor ik in alle grote stadions van Nederland ben geweest. Ook was ik afgevaardigde van FC Groningen en BV Veendam naar de KNVB in Zeist.
En van het één komt het ander. Wanneer je normaal doet en je werkzaamheden goed verricht dan word je vanzelf opgemerkt door andere organisaties. Zo ben ik bestuurslid en voorzitter geweest van de Groninger City Promotion, de voorloper van de huidige Groningen City Club. In die hoedanigheid werd ik ook voorzitter van de commissie landenweek in Groningen. Voor die functie heb ik diverse ambassades in Nederland bezocht zoals die van Mexico, Het Antillenhuis, Oostenrijk, Engeland, Indonesië en China. Nog een bijzondere functie die ik heb mogen vervullen was die van Accreditatiemanager tijdens het FIFA WK onder 17 jaar in Emmen in 2005 en tijdens het UEFA EK onder 21 in de Euroborg waar Nederland Europees Kampioen werd in 2007. Het was in de tijd van de jonge Messi en ook toen liep Sepp Blatter er al rond.
Ook ben ik 4,5 jaar actief geweest in de politiek bij Gemeentebelangen Bedum maar daarover later meer. Vergaderen vind ik dus heerlijk. Mensen dezelfde kant op krijgen, samen tot iets moois komen. Daarbij rekening houdend met elkaars sterkte en minder sterke kanten, samen successen vieren. Geweldig vind ik dit. Naast vergaderen mag ik ook graag tuinieren. Het mooie weer komt er aan dus binnenkort kan ik mij ontspannen in de tuin.
Ook ben ik weer gaan voetballen. Ik ben het jongste lid van Walking Football bij SV Bedum en we trainen wekelijks met 18 man o.l.v. Nanno Kranenborg. Daar we niet mogen rennen, is loopvoetbal een hele technische sport. We zijn fanatiek bezig hoor want binnenkort hebben we onze eerste toernooi in Almelo.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
Vanuit mijn vrijwilligerswerk heb ik unieke dingen meegemaakt, veel gezien, heel veel contacten opgebouwd en bijzondere mensen ontmoet. En dan kan ik net zo genieten van een promotie van CVVB naar de 1e klasse in het seizoen 1996/1997 als van een fantastisch einde van de landenweek op de Grote Markt in Groningen.
Sepp Blatter met een helikopter zien binnenkomen in Emmen en hem te ontmoeten tijdens het WK Jeugd onder 17 was ook een bijzondere ervaring. Mijn reis naar China met een Groningse delegatie was ook een hoogtepunt en zo zou ik nog wel even door kunnen blijven gaan.
En de dieptepunten?
Bestuurlijk gezien is dat het vertrek van Gemeentebelangen Bedum uit de raad in november 2014. Ik was fractievoorzitter en ben hier 7 maanden heel intensief mee bezig geweest. Iets wat zowel lichamelijk als geestelijk veel energie van mij gevergd heeft. Uiteraard zat de pers ons constant op de hielen en daarbij had je natuurlijk heel veel overleg met je eigen fractie, de leden, de overige fracties en allerlei andere bestuurders.
De reden dat we uiteindelijk uit de raad zijn gestapt was dat we ons absoluut niet serieus voelden genomen door de gevestigde partijen die al zolang de dienst uitmaken in Bedum. Ik vind dat je als oppositie en coalitie samen moet werken en elkaar de ruimte moet geven. Als oppositiepartij hebben wij genoeg goede voorstellen geleverd waar vervolgens niets mee werd gedaan.
Toch hebben we ook het nodige bereikt. De rondweg rond Bedum, het hergebruiken van de DOMO-restwarmte, het aanslingeren van de aardbevingsproblematiek 2 jaar geleden waarvoor we aanvankelijk werden weggehoond. Zo maar wat punten die mij te binnen schieten. Het was dan ook niet alleen maar kommer en kwel.
Maar mij zien ze niet weer in de politiek. Buiten de raadszaal konden we heel goed met elkaar door één deur maar zodra we de raadszaal binnenkwamen, voelde dit als een arena. We hadden gewoon sterk het gevoel niet serieus genomen te worden. Toch was de keus om uit de raad te stappen een hele zware en moeilijke beslissing. Ook niet iets om trots op te zijn maar gevoelsmatig konden wij niet anders.
De reacties hierop waren heel zwart wit. Sommige mensen namen het ons kwalijk en riepen dat we dit nooit hadden mogen doen, andere mensen geven ons groot gelijk.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Zoals eerder vermeld, ben ik een tijd directeur van de ABN Bank vestiging op de Veemarkt in Groningen geweest. De opening was heel bijzonder. De eerste klant die binnenkwam wilde graag geld opnemen, ik dacht 100 gulden. Toen ik hem vroeg: “4 briefjes van 25 gulden?”, zei hij: “Nee, geen 100 gulden, 100.000 gulden!”
Er waren in die tijd best wel veel bankovervallen maar gelukkig nooit op de Veemarkt terwijl hier wel het grote geld zat. Alles ging per check, we hadden soms wel 2.000.000 gulden in kas zitten. Een bijzondere tijd als je hier nu op terugkijkt.
Mijn tijd als bestuurslid en voorzitter van de Groninger City Club was ook bijzonder. Het was de tijd dat de Mc Donalds zich vestigde aan het Sontplein in Groningen, waar ik de eerste steen mocht leggen en Ouwerkerk burgemeester was. Een gezellige man, altijd in voor een geintje en een feestje.
Toen Lommerts zijn nieuwe kraan presenteerde, toentertijd de grootste van Nederland, bedachten we voor de gein dat we hier wel een mooie promotiestunt van konden maken. Als we nu met behulp van deze kraan eens een extra stuk op de Martinitoren zouden plaatsen dan zou deze toren één dag de grootste toren van Nederland worden en de Dom in Utrecht voorbij stevenen.
Maar de grap liep een beetje uit de hand. Steeds meer media besteedden aandacht aan het initiatief en we kregen steeds meer telefoontjes en aanvragen. Toen dit op den duur leidde tot bedreigingen en dreigtelefoontjes hebben we maar snel een streep door onze snode plannen gezet.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Burgemeester worden van een kleine gemeente maar dat zal er wel niet meer van komen. Als burgemeester sta je boven de partijen en maak je je nuttig voor de gemeenschap. Kijk maar naar burgemeester Rodenboog van Loppersum en zijn strijd tegen de NAM en de aardbevingen.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Nergens van, ook niet van mijn politieke carrière. Het was een leerzame tijd waarbij ik een kijkje mocht nemen in de keuken van de gemeente.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Een ruime voldoende, ik ga voor een 8. Zo sta ik ook in het leven.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Ik hoop dat het de dorpen in Noord-Groningen lukt om het verenigingsleven in stand te houden. Dit vind ik een belangrijke taak voor de politiek om de voorzieningen in stand te houden. Maar het is geen eenrichtingsverkeer natuurlijk, de mensen moeten hier zelf ook de schouders onder zetten. Maar gemeenschappelijk kun je zoveel leuke dingen doen. Het zou toch jammer zijn wanneer dat verloren gaat…