Daniël, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Mijn naam is Daniël Kamminga, 33 jaar en ik woon samen met Krista Heun in Uithuizen. Geboren en getogen in Uithuizermeeden waar ik al op jonge leeftijd met het bouwen in aanmerking kwam. Sinds 6 jaar zelfstandig ondernemer bij Kamminga Bouw Uithuizen.
Het bouwen zit in je bloed?
Dat kun je wel stellen ja, het is mij met de paplepel ingegoten! Mijn grootvader had een eigen bouwbedrijf. Ik kan mij nog vaag herinneren dat ik vroeger wel eens bij hem op schoot zat en hoe hij vol trots zijn bouwverhalen vertelde. Voeg daarbij nog het feit dat mijn oom schoorsteenbouwer was en mijn vader leraar bouwtechniek aan de Groene School in Winsum en het bouwverhaal is compleet
Al vanaf de dag dat ik kon lopen was ik met bouwen bezig want mijn vader was druk bezig met de verbouw van zijn woning. Ik heb dan ook alle bouwfases meegemaakt en hielp zelf dapper mee. Ik heb zelfs een steen gemetseld met mijn naam er in gekrast. Deze kwam ik jaren later weer tegen en ik wist niet eens meer dat ik die zelf gelegd had, heel apart.
Ik heb van jongs af aan geweten dat ik in de bouwwereld terecht wilde komen. Mijn eerste stage liep ik trouwens bij Oomkens Timmerfabriek in Middelstum, ik was toen een jaar of 14,15. Daarna werkte ik er ook in de schoolvakanties. In 1999 heb ik, in het kader van het leerproces, ons ouderlijk huis bijna geheel gerenoveerd.
Kun je iets meer over Kamminga Bouw vertellen?
In 1999 ben ik op 17-jarige leeftijd bij een timmerbedrijf begonnen met werken. Voor dit bedrijf heb ik meer dan 10 jaar gewerkt en de fijne kneepjes van het vak geleerd. Ondanks de grote mate van zelfstandigheid waarin ik mijn werkzaamheden kon verrichten begon het in de loop der jaren echter steeds meer te knagen. Sommige zaken bevielen mij niet, maar doordat ik als werknemer geen eindverantwoordelijke was, had ik daarin geen inspraak. Dat kon in mijn ogen anders en beter! Daarnaast merkte ik dat ik mij niet verder ontwikkelen kon in de functie van werknemer.
In 2009 heb ik de knoop doorgehakt, eigenlijk in een tijdsbestek van 5 dagen. Een aantal gebeurtenissen versnelde dit proces en zonder eigenlijk precies te weten waar ik aan begon, ben ik op 1 maart 2009 met Kamminga Bouw gestart. En dan komt er heel veel op je af, je hebt vaak helemaal geen tijd om zaken goed te overdenken.
Ik ben met vallen en opstaan wijs geworden. Daar ik praktisch ingesteld ben, gingen de bouwwerkzaamheden eigenlijk vanzelf. Maar als ondernemer ben ik door schade en schande een stuk volwassener geworden in korte tijd. Denk daarbij aan goede en reële offertes maken, rekening houdend met meer- en minderwerk. Of zorgen voor een heldere klantencommunicatie waardoor voor iedereen duidelijk is wat er gebeurt en wanneer.
Toen ik mijn handtekening onder de ontslagbrief zette, moest ik toch wel even slikken. Ik besefte toen dat er geen weg terug was. Maar ik heb van deze stap nooit spijt gehad. Zonder te netwerken, zat ik direct al volop in het werk. Eerst voornamelijk vanuit mijn familie- en kennissenkring, later bouwde mijn klantenkring zich gestaag uit door mond tot mond reclame van tevreden klanten.
Inmiddels hebben we het druk, met een beetje geluk zit ik het hele jaar vol. Ik werk gemiddeld met 3 fte aan uitzendkrachten in de week en krijg gelukkig bij de administratie en het offertes maken hulp van mijn vriendin en mijn broer. Op gezette tijden verricht mijn vader hand- en spandiensten. Ik ben zeer content met deze ‘extra handjes’ van mijn naasten!
Altijd al een eigen bedrijf willen hebben?
Nee dus, ik ben er gaandeweg naar toe gegroeid. Mijn ouders hebben mij vroeger aangemoedigd om naar de MTS te gaan, ze zagen mij best wel in een leidinggevende functie terechtkomen. Na één jaar gaf ik er de brui aan, ik was er toen nog niet klaar voor. Maar achteraf hebben ze wel gelijk gehad.
Het leiding geven, het plannen, organiseren en zaken regelen, het gaat me nu goed af. Wat dat betreft is steakhouse ‘De Kleine Munt’ in Termunten een geweldige leerschool geweest. In korte tijd moest er heel veel geregeld worden en gelukkig waren we net een dag voor de opening klaar. Ik heb zelf weinig getimmerd maar wist wel de regie in handen te houden.
Wat zijn je specialiteiten?
Het plannen en organiseren van bouwprojecten is gaandeweg een soort van hobby van mij geworden. Ik vind van mijzelf dat ik organisatorisch de zaken goed voor elkaar heb. Dat is een leerproces geweest. In 2012 is een klus uitgelopen tot een rechtszaak. Qua planning en organisatie viel er het nodige aan te merken op mijn werkzaamheden. Maar daar heb ik veel van geleerd. In hetzelfde jaar startte ook de klus bij ‘De Kleine Munt’, ik ben trots op het eindresultaat.
Ik denk het vermogen te hebben om tijdig de bakens te kunnen verzetten als het moet. Het scheelt wat dat betreft ook dat ik mijn mening en ideeën over de bedrijfsvoering kan spiegelen met mijn partner en mijn broer. Indien nodig bedienen ze mij van goede feedback en terechte kritiek waar ik weer wat mee kan.
Wat is het hoogte- en wat het dieptepunt van Kamminga Bouw?
Ik vind het moeilijk om een hoogtepunt te benoemen, ik denk dat ik die ook nog niet bereikt heb. Misschien kan ik dat wel aangeven wanneer ik met pensioen ben en terugkijk op mijn carrière. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de dieptepunten.
Wanneer ik terugkijk op de bouw van steakrestaurant ‘De Kleine Munt’ dan kan ik wel zeggen dat hier het hoogte- en het dieptepunt dicht bij elkaar lagen. Het verantwoordelijkheidsgevoel, de tijdsdruk, de vermoeidheid, ik heb wel eens gedacht dat ik er aan onderdoor zou gaan. Maar toen alles klaar was, voelde ik ook trots. “Wat is het mooi geworden!”
Heb je nog leuke, werkgerelateerde verhalen?
In mijn periode van jeugdige onbezonnenheid ben ik wel eens dronken op het werk verschenen na een iets te gezellige stapnacht. Ik was toen een jaar of 18, 19. Ik dacht dat niemand het door had maar dat was uiteraard niet het geval. Ze hebben mij toen de hele dag specie laten draaien en aan het einde van deze voor mij zware werkdag ben ik zelfs tegen de speciemolen in slaap gevallen. De dochter van de opdrachtgever heeft mij toen met een tuinslang wakker gespoten, de kreng, haha…
Wat is je meest bijzondere project geweest?
Dan kom ik weer uit op steakhouse ‘De Kleine Munt’. Door omstandigheden was er zoveel saamhorigheid en ik kreeg van de opdrachtgever heel veel vrijheid om de dingen te regelen. Soms waren we tijdens ‘bouwvergaderingen’ wel 2 uur aan het praten zonder wat zinnigs te bespreken, haha…
Een bouwtekening was er niet, we zijn vanuit een ruwe schets begonnen te bouwen. ‘Hier mot ongeveer de kassa komn’, zei Pieter dan. Het was keihard werken, ik was weinig thuis maar hoe het afgelopen is, dat is inmiddels een bekend verhaal.
Reageer eens op: Het maximale halen uit het beschikbare budget, daar geniet ik van!
Soms probeer ik een project op een andere manier te benaderen. Niet een offerte maken en aan de klant doorgeven hoeveel het kost. Maar door te vragen wat zijn of haar budget is, aangeven wat ik hier allemaal voor kan doen. Dit gebeurt dan op basis van wederzijds vertrouwen, de klant moet natuurlijk niet de indruk hebben dat ik er met het budget vandoor ga, maar juist dat ik er het maximale uit probeer te halen. de klant wil ik op zulke momenten zoveel mogelijk waar voor zijn of haar geld geven. Dat is een uitdaging die ik altijd met veel plezier aanga.
Dat soort klantcontacten, het maximale er uit halen wat er in zit, daar geniet ik inderdaad van! En het leidt vaak tot verrassende resultaten en nieuwe inzichten, ideeën en mogelijkheden.
Nog tijd voor hobby’s?
Nee, daar ben ik heel eerlijk in. Terwijl het eigenlijk wel zou moeten. Maar ik maak soms werkdagen van 15,16 uur en vaak ben ik ’s zaterdags ook aan het werk terwijl de zondag voor de administratie is. Wel hebben we samen met vrienden een vakantiehuisje in het Harsgebergte op 4 uurtjes rijden hier vandaan. Maar eigenlijk komt het er niet van om er naar toe te gaan…
Vriendin Krista leverde onlangs een bijzondere prestatie?
Dat klopt, zij is kapster bij Oké Hairstyling en werkte dus mee aan de knipmarathon van 24 uur voor de Winterloop in Bedum. Het lukte hun op deze manier om bijna €7.000,- bij elkaar te knippen voor KWF. De totale opbrengst van die dag was ruim €44.000,-, een geweldig resultaat!
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Ik heb mijn rust hard nodig. Tussen 11.00 en 06.00 uur ‘sloap ik als een zwien!’
Waar staat Kamminga Bouw over 10 jaar?
Je kon mijn overbuurman wel zijn, die vraagt mij ook altijd wat nu mijn doel is waar ik naar toe wil werken. Uiteindelijk streef ik naar een officieel aannemersbedrijf. De vereiste vaardigheden, kennis en kunde over allerlei bouwzaken, denk ik hiervoor wel in huis te hebben. Voor mij is een aannemersbedrijf iets om naar toe te werken de komende jaren…
Wil je verder nog iets kwijt?
‘Wie kinn nog wel een haile piep vol proatn als het mot…’ Maar ik heb het druk en moet nu nog even naar een potentiële klant. Laten we het hier dus maar bij laten!